Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 27 juli 2020

Week 1 vakantie 2020


Onze eerste vakantieweek zit er ondertussen alweer op.
Een zeer zonnige vakantieweek met temperaturen zo tussen de 25 en de 30 graden.
Een week waarin we van alles een beetje gedaan hebben : beetje in de tuin bezig (voornamelijk oogsten), beetje visite, beetje bbq-en, beetje op stap, beetje luieren, beetje lezen, beetje puzzelen, beetje uitslapen, beetje lopen en VEEL ETEN.

Ook foto's gemaakt, dus ga ik een bescheiden compilatie hier plaatsen.

Leuke wandelingen gemaakt op nieuwe plekken en op oude plekken zoals...


Bij Les hêtres tortueux , Saint-Nicolas-des-Biefs.


Een plek waar we wel vaker gelopen hebben.


Telkens weer mooi om er even te lopen.

Ditmaal een wandelroute die we nog niet gehad hebben gelopen. We hadden de keuze uit 3, 6 of 12 kilometer. Wij, die stevig wandelen gewent zijn, kozen natuurlijk voor de meest zware wandeling.


Ja ja... voor het kiemplantje.


3 Kilometer is niks zou je toch denken, nou flink zweten geblazen.
In de verte zie je tegen de bergen aan een rotspartij, daar zijn we bovenop geklauterd.


La pierre Châtel, vlakbij Saint- Nicolas-des-Biefs.
Een aardige tippel...


Wel een leuke beloning met schitterende vergezichten. 


De honden vinden dat klauteren over de rotsen ook geweldig.


Leuk toch, daar ergens beneden kwamen wij vandaan.


Tevens nog een leuke kampeerplek gezien.
Het is dat we geen van beiden dol op kamperen zijn,
maar anders genoot dit zeker onze voorkeur ;-)

Uiteraard zijn we met dat warme weer ook regelmatig even naar een leuke plek aan het water geweest. Stoeltjes mee, een hapje en een drankje mee, genieten van de vele vissen in het water en van de honden die beiden dol op water zijn. Vidor mag graag zwemmen en onze Mila vindt water ook geweldig zo lang zij vaste grond onder haar voeten heeft.


Hier zaten we bij de Sioule, een mooie rivier in het Centraal Massief.
Een pracht plek voor ons alleen.


Daar even rond tuffen is ook een aanrader.


Viaduc des Fades, de grootste stalen viaduct van Frankrijk.
Sinds 2007 niet meer in gebruik als spoorbrug.
Sinds 1984 een beschermd historisch monument.


Tja, typisch zo'n vakantiekiekje.
Een ieder die hier komt heeft zo'n beetje dezelfde foto, vanaf dezelfde plek.
Dus... ik ook ;-)

Niet alle dagen zijn we op stap geweest, thuis vinden we het namelijk ook vaak prettig.

Er zat weer een nestje winterkoninkjes in onze wingerd. Altijd leuk, maar tevens spannend omdat je weet dat de dag komt dat ze uitvliegen en wij twee oplettende katten hebben en twee honden die zoiets ook wel fijn vinden.
En jawel de dag dat ze uitvlogen brak aan.
Eerst een gekrioel van kleine winterkoninkjes op onze muren, totdat ze de sprong waagden.
Even fladderen en floeps zaten ze op de grond voor ons huis.
Gelijk de honden en de katten naar binnen gedaan, zodat de vogeltjes kans hadden om weg te wippen en fladderen. Dit alles duurde al met al minstens een uur, al piepend wipten ze hier voor ons huis.


Hele kleine dappere dodo's...


Hier gezellig bij elkaar...

Zo dat was, kort samengevat, onze eerste vakantieweek, op naar de tweede week.

Nou ja, kort...



4 opmerkingen:

Ger zei

Hoi Cilia,

Nou dat gaat jullie goed af: vakantie vieren met z'n 4444.
Die bijzondere bomen doen zo feeëriek aan dat je elk moment verwacht kabouters en elfjes tegen te komen.
Door het zachte groene mos ook heel aaibare bomen( of mag dat nou ook niet;-)
Wij verbleven afgelopen week ook in een haast sprookjesachtig wereldje, niet zo stoer en ruig als bij jullie, maar zuidelijk en heuvelachtig was het wel.
De Sioule klinkt me bekend in de oren: kleinzoon ging daar eens vliegvissen met onze gastvrouw van B&B waar we verbleven.
Leuk hoor om die jonge vogeltjes gade te slaan tijdens oefening om de wijde wereld in te gaan.
Wij hadden een sprekende papegaai in ons midden en ik heb menig keer dubbel gelegen van het lachen😂

Fijne voortzetting van de vakantie en lieve groet,
Ger

Cilia zei

Hoi Ger,

Leuk hè die bomen. We zijn er al verscheidene keren geweest, ik heb er ook al vaker foto's van geplaatst... ze blijven mooi om te zien.
Ah, dus even weer heerlijk een weekje ertussen uit geweest. Ben benieuwd waar jullie geweest zijn, verwacht eigenlijk wel weer een leuke blog van je ;-)

Vroeger, hahaha de oude dame is aan het woord, toen ik een jaartje of twintig was kreeg ik een pratende beo (door omstandigheden). Hij praatte Gronings, kon lachen als de beste, vooral als iemand aan het lachen was deed hij luidkeels mee. Tevens kon hij heel overdreven kuchen, waarschijnlijk was zijn vorige eigenaar een stevige roker ;-)
Ik heb hem maar een paar jaar gehad, toen is hij overleden.

Fijn om te lezen dat je zo'n plezier gehad hebt, lachen is gezond :-)

Lieve groetjes,
Cilia

von zei

Ha Cilia, jeetje wat heb je ons weer verwend met die prachtige foto's! Ik heb ze al diverse keren bekeken en herkende de uitzonderlijk mooie bomen van een vorige reportage! Wat is dit genieten zeg en zo fijn dat je ons een stukje mee geeft! liefs van mij

Cilia zei

Hoi Yvonne, ze blijven mooi hè die bomen. Kan het ook niet laten om er telkens weer foto's van te maken.
Maar nog leuker is, dat je daar prachtige wandelingen kunt maken zonder een mens tegen te komen... dus honden lekker de gehele tijd los. Moet ik zeggen dat dat hier in de omgeving bijna overal zo is, ook hier bij ons huis hebben we ze nooit vast tijdens de wandelingen (mits we door een gehuchtje lopen).
Vidor is niet dol op vreemde honden, zodoende lopen we in Nederland bijna nooit echt op ons gemak als hij even los is. Daar heb ik hem ook vrij weinig los lopen.
Mede vandaar dat het hier voor ons een paradijsje is, want tja... Vidor mag erg graag rennen en dollen en dat kan hij hier dagelijks volop. Want al is hij dan niet zo dol op vreemde honden, het is een enorme schat van een hond :-)

Wat trouwens heerlijk al die leuke uitstapjes die jullie maken met de camper en dan ook nog binnenkort op vakantie, fijn vooruitzicht.

Lieve groetjes,
Cilia