In de wintermaanden verruilt Henk zijn mooie werkplek (de plek in huis met het mooiste uitzicht) voor een werkplek in de woonkeuken. Dit in verband met de warmte, de woonkeuken is in de winter de meest behaaglijkste plek in huis.
Henk op zijn winterwerkplek...
Zoals op de foto te zien is het huis alweer in kerstsferen.
Altijd leuk werk zoals bijvoorbeeld bovenstaande guirlande te maken, een echte uiteraard.
Afgelopen weekend waren we nog even naar een kerstmarkt. Eerlijk gezegd zo NIET mijn ding, eigenlijks was ik binnen 5 minuten, wat zeg ik... binnen een minuut, al klaar. Maar goed toch even rondgelopen over de grote markt, dan hebben we dat ook maar weer gehad.
Normaal gesproken komen ze hier bij ons 1 a 2 keer per jaar (zomers) van de gemeente om te maaien. Plots hoorden we wat lawaai, kwamen ze nu ook om te maaien.
Op zich wel mooi, dan lijkt het net alsof de weg wat breder geworden is. Strakke bermen, nou ja... ietwat strakkere bermen. Helemaal keurig...
Moet zeggen dat het wel altijd prettig voelt, alsof we er ook een beetje bij horen. Want tja, we zitten hier toch behoorlijk afgelegen aan een zandpad ;-)
Ze gaan altijd keurig tot aan ons huis, ondanks dat het pad door loopt, maaien ook nog even gelijk een stukje bij ons en gaan dan weer terug. Netjes toch!
De weg omhoog, al met al te samen met het zandpad zo'n 1 km lang, netjes gemaaid.
Mooie luchten tijdens onze middagwandeling...
Het werd alweer wat donker.
Na de wandeling met zijn allen weer fijn rondom de warme houtkachel. Heeft altijd wel wat zo in de winter.
Onze Femke, in een mandje met aanmaakhout, naast de houtkachel.
Vandaag trouwens nog even weer bloed afgenomen. Verbaasd me nog telkens hoe dat hier gaat. Ten eerste komen ze hier bij ons thuis, dus hoef ik nergens heen, dan het zoenen... wat hier waarschijnlijk zeer gebruikelijk is, zoenen bij aankomst en zoenen als ze weer vertrekken. Vervolgens ligt dan de volgende dag de complete uitslag in de brievenbus. Wat wel fijn is, dan kunnen we gewoon zelf op ons gemak bekijken hoe de stand van zaken is.
Dus... morgenvroeg de uitslag. Altijd wel een beetje spannend, maar tot nu toe was het telkens goed en ik voel me goed, dus heb ik er wel wat vertrouwen in.
Sinds ze vorig jaar september constateerden dat ik de ziekte van Horton had wordt mijn bloed, tot nu toe, continu in de gaten gehouden.
Verder is er hier niet veel bijzonders te vermelden.
Zo af en toe prachtig weer, af en toe grijze luchten, af en toe regen en op de tegenoverliggende bergen een beetje sneeuw.
Bomen kappen, dode bomen wel te verstaan... die hadden wij in de zomer al voorzien van een lintje, anders herken je ze nu niet. Enkele essen en enkele elzen. De essen zorgen voor erg mooi brandhout, brandt lekker lang en het wordt erg warm. De elzen branden op zich ook goed, maar minder lang en iets minder warm.
Ah... en van de week stamppot gezouten snijbonen gegeten. Afgelopen zomer hadden wij veel snijbonen ingemaakt met zout. In het verleden kregen wij 's winters wel eens een emmer van Henk zijn vader, waren we dol op. Dus dit jaar voor het eerst zelf geprobeerd... smaakte PRIMA. Nog vele maaltjes te gaan, als het goed blijft.
Ene week stamppot boerenkool en de andere week stamppot snijbonen. We zouden kunnen overwegen om dagelijks stamppot te eten en kogelrond uit de winter tevoorschijn komen, van die hangende stamppotbuiken over de broekband heen, want tja... we eten daar standaard veel teveel van ;-)
Alvast weer een goed weekend toegewenst vanuit hier.
6 opmerkingen:
Altijd interessant om hier weer even bij te lezen!
Dank voor de moeite! @@@(Begon ook al te zoenen!) :-)))
Grappig ik ben ook totaal niet van de kerstmarkten, mij ook veel te druk maar Dick wilde het graag een keer zien. Maar ook wij hebben er na een half uur al genoeg van hoor, al die drukte maar ja ik word aangetrokken door de bratwurst hè
doeiiii liefs van mij . . .
Hoi Cilia,
Niks huislijker in de deze donkere en koude tijd van het jaar dan het binnen warm, knus en gezellig maken.
En natuurlijk smaakt daar een lekkere winterse stampot bij!
Altijd weer spannend om uitslag van (bloed)onderzoek te krijgen. Je goed voelen is in elk geval al een heel goed teken over hoe het met je gezondheid gesteld is.
De mooiste uitslag die je kan krijgen is natuurlijk dat je mag stoppen met medicijnen en de ziekte tot het verleden behoort.
Volgens mij ben je in goede handen.....
Lees dit soort berichten wel uit Frankrijk
>Doordat er in Frankrijk een goede samenwerking is tussen het gezondheidsmanagement en het ziekenhuis, hoef je nauwelijks te wachten voor een afspraak. Het systeem is ontzettend efficiënt. Er zijn nauwelijks wachtlijsten voor operaties, ongeacht de grootte of ernst ervan<
In NL is mijn ervaring een hele andere......
wachten,wachten en nog eens wachten omdat wachttijden erg lang zijn.
Ben zelf al weer bijna 1 jaar bezig met bezoeken en onderzoeken door verschillende specialisten.
Mijn kapotte rug is ruim maand geleden bekeken en besproken in team van 8 deskundigen en die raden operatie(vastzetten wervels)ten zeerste af omdat ze verwachten dat ik er slechter uit zal komen ivm zeer slechte rug.
Half januari is er pas weer plaats voor afspraak mogelijk bij pijngeneeskunde waar ze misschien wel een trucje(zoals ik te horen kreeg) voor mij hebben om pijn draaglijker te maken.
Dit bericht kreeg ik te horen door telefoon, nee niks menselijk contact........en al helemaal geen gezoen😉
Fijn weekeind en lieve warme groetjes,
Ger
Hoi Walter, Frankrijk is het land bij uitstek om veel te zoenen ;-)
Ik heb al even gekeken op je blog voor de 'uitslag'. Stond nog niets op, hoop van harte voor jou dat het allemaal wat meevalt.
Een goed weekend en... vooruit dan maar een dikke zoen ;-)
Cilia
Hoi Yvonne,
Hahaha... ja die bratwursten die heb je hier niet, anders had ik het misschien ook wel wat langer volgehouden. Ik hou ook wel van Duitse Curryworsten met veel currysaus natuurlijk... hebben ze hier ook al niet ;-(
Doehoeg fijn weekend, hoop dat het allemaal voor elkaar komt met de kachel (tjemig wat een gedoe zeg, alles eronder... bah... wel even stiekem een klein lachje, sop sop sop) en lieve groetjes, Cilia
Hoi Ger,
Is ook altijd wel gezellig zo 's avonds bij de houtkachel, her en der wat kerstversiering inclusief kleine lampjes. Af en toe een kaars aan, niet te vaak omdat het altijd flink oppassen is hier i.v.m. de katten, die het vaak nodig vinden om een poging te doen om eraan te snuffelen ;-(
Tot nu toe, dat kleine beetje wat ik hier mee gemaakt heb, is het hier wel prima geregeld in de zorg. Al zijn ze hier wel dol op medicijnen, alsof het snoepjes zijn. Klein ongemakje, hup antibiotica plus een tasje vol andere medicijntjes/zalfjes/supplementen etc.
Helaas moet ik sowieso nog tot maart prednison gebruiken, dan moet ik weer naar de internist... hoop dat ik dan eindelijk volledig af mag bouwen.
Dat maandelijkse bloedonderzoek daar hoef ik verder niet voor naar de dokter, zo lang het bloed goed is. Ze komen gewoon langs om bloed af te nemen en doorgaans de volgende dag (nu toevallig niet, dus waarschijnlijk morgen) ligt de uitslag in mijn brievenbus.
Kan me voorstellen dat jij daar wel eens moedeloos wordt van dat vele wachten. Bah, maanden wachten voordat je bij de pijngeneeskunde terecht kan en dan ook nog GEEN zoenen.
Lieve Ger van mij wel een dikke zoen, een fijn weekend gewenst en hele lieve groetjes en ik hoop van harte dat ze een trucje vinden zodat je wat minder last hebt.
Liefs, Cilia
Een reactie posten