Zoals ik hoogstwaarschijnlijk wel eens vaker geschreven heb stopt de weg (nou ja zandpad) voor 'gewone' auto's bij ons huis. Met andere woorden, er komen hier bij ons nooit 'gewone' auto's langs rijden.
Wat wel eens voor grappige situaties zorgt als mensen dat wel proberen. Want... je kunt hier nergens draaien, alleen op onze parkeerplaats... daar waar altijd onze auto staat als wij er zijn. Achteruit rijden is ook bijna geen optie, omdat het omhoog gaat en een vrij smal zandpad met kuilen, stenen en bochten is.
Dus dan moeten wij even wat ruimte op onze parkeerplaats maken, door de auto te verplaatsen. Enkel is het wel eens voorgevallen dat het Nederlanders waren die even onopvallend langs ons huis wilden rijden, dat gaat dus niet en al helemaal niet onopvallend ;-)
Wel komen er zo af en toe wat 4wheeldrivers, quads en crossmotoren langs. Doordat er niet vaak wat langs komt, hooguit 1 keer per week, staan we dan ook vaak klaar om even te zwaaien (we horen ze al van ver aankomen en zijn uiteraard dolgelukkig om even wat te zien).
Zo komen er ook af en toe mensen met paarden langs en...
Soms passanten met ezels...
4 opmerkingen:
Ah wat leuk Cilia! En hoe is het met Fidor, hoe oud is hij nu? Liefs van mij
Wel leuk hè. De ezels kun je huren en op zo'n manier een trektocht maken. De drie mannen met drie ezels, op de foto, maken een tocht van zo'n acht dagen hier in de omgeving. Tenten e.d. bij zich en maar lopen door de bergen.
Op zich gaat het wel redelijk met Vidor, heeft volgens mij geen pijn meer. Maar komende weken mag hij niet te ver lopen, wat helemaal niets voor hem is.
De artrose gaat helaas niet meer weg, maar goed... als hij er maar niet al teveel last van heeft. Over een maandje opnieuw foto's om te kijken of het wat beter is, tot dan aan de prednison en aan de cartimax.
Vidor is 11 jaar, dus eigenlijk nog niet zo hele oud (vind ik). We willen hem nog graag wat jaren bij ons hebben.
Nou dat begrijp ik als de beste. Op zich kunnen zij en wij oud worden met artrose en de juiste pijnstilling maar ja de plaats waar het zich bevindt is een ander verhaal natuurlijk. Hoop dat de pijnstilling voldoende aanslaat,honden zijn vaak zo hard voor zichzelf. En zeker de Gordon!xxx van mij
Hoi Yvonne?
Daar waar Vidor het meeste last van had zit tussen een paar rugwervels. Vanuit de rug trekt het wat naar zijn achterpoten (volgens mij via de zenuwen).
Momenteel drinkt hij erg veel, waarschijnlijk van de prednison. Tja, altijd erg vervelend als er wat met ze is. Maar goed, we hopen er het beste van.
Hij hobbelt nog de gehele tijd achter ons aan (of voor ons aan) en is gelukkig ook nog vrolijk.
Daar waar Vidor altijd de gehele dagen in de weer is, is onze Mila een hele andere hond, een echt luilakje ;-)
Fijn weekend en lieve groetjes, Cilia
Een reactie posten