Leven bij de dag...

Momenteel leven we hier een beetje bij de dag. Het liefst zo weinig mogelijk denkend aan wat morgen gaat brengen.
Toch... worden we dagelijks veel geconfronteerd met 'morgen', wat voor menig traantje zorgt en een continue knoop in de maag geeft. Het gezwel bij Mitsie wordt in gedachten met de dag groter, zelf heeft ze er totaal geen erg in en is ze nog even fleurig.
We hebben afgelopen dag haar tiende verjaardag groots gevierd, gepaard met vele knuffels, lekkernijen en een fijne boswandeling.
Sinds we weten dat ze niet zo hele lang meer bij ons zal zijn heb ik me voorgenomen om iedere avond even een tijdje met haar op de bank te gaan zitten tv kijken. Wetende dat ik normaal gesproken absoluut geen bankzitter ben en weinig tv kijk is dat even wennen... Mitsie vindt het helemaal niet wennen, zij rent 's avonds al voor mij aan naar de bank om vervolgens, als ik zit, op mijn schoot te gaan liggen... alsof we nooit anders gedaan hebben. STEL... dat ze nog jaren bij ons is, dan zit ik de komende jaren op de bank ;-)

Hier thuis zijn we maar weer aan de klus gegaan, in zo'n oud huis (dik over de honderd jaar) is ALTIJD wel wat te klussen.
Wat deuren voorzien van een nieuw verfje, zo ook een plafond schuren en verven/opknappen.

Altijd genieten, zo'n kamer wat opknappen. Heerlijk rommelpotje, bouwlamp erbij, overal wat potten verf en andere rommeltjes... daar hou ik wel van. Eigenlijks ben ik best stiekem wel een rommelaar... ssst.

Heerlijk met kleuren werken, ben ik dol op. Het plafond wordt donkerbruin met donkerblauwe balken... misschien nog een klein geschilderd sierrandje rondom. NIKS wit of grijs, gewoon vrolijk lekker veel kleur in huis.

In dit oude huis hebben wij uiteraard ook een oud aanrecht. Een met granieten blad en een wasbakje met van die zwart/witte tegeltjes. Nou wil er wel eens zo'n tegeltje los gaan zitten en lui als wij soms zijn kan het dan gebeuren dat er zelfs een tweede los gaat zitten en... een derde en... bij heel veel luiheid zelfs een vierde. Ons er wel aan ergeren hè, dat wel. Maar niets doen ;-)

Afgelopen weekend werd de ergernis dusdanig groot dat Henk besloot om er wat aan te doen. Er was ondertussen ook al een stukje beton weggeslagen, daar waar een tegeltje uit was.
Zaterdag, Henk had alle losse tegeltjes eruit gehaald, de gootsteen goed droog gemaakt en het gat eerst gevuld met cement. Mij duidelijk zeggend dat ik de kraan niet mocht gebruiken, aangezien het niet nat mocht worden.
Prompt, wat later op de dag, was ik mijn handen automatisch, onnadenkend, onder de kraan. GRRRR...
OPNIEUW, hahaha...
Tja, had hij er maar even wat planken over moeten leggen...TOCH?
Er liggen nu wat planken over ;-)

Zo klussend, tv kijkend, bank zittend, wandelend komen wij hier momenteel de dagen door, tussentijds wat in de tuin bezig.

Frankrijk is nu nog ver weg voor ons, vier weken nog. Voor die tijd willen we eerst nog bij de dierenarts langs. Eerlijk gezegd durven we ons nu nog niet te verheugen op een reisje naar Le Pre Bonnet... we leven bij de dag.