Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 25 februari 2013

Je weet maar nooit......


Als eerste wil ik mijn TWEE nieuwe volgers welkom heten, Encourage One Another en Lilian. Van harte welkom en veel lees- en of kijkplezier gewenst.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Henk en ik zijn beiden van die mensen die het liefst alles bewaren voor... je weet maar nooit! Vaak werken we ook met oude materialen, aan de ene kant omdat het goedkoper is en aan de andere kant omdat het ons ook voldoening geeft om van iets ouds weer wat moois te maken.

Geef ons wat kapotte oude terra-cotta potten en we maken er een mooi mozaiekje mee...


Sloophout zijn we ook dol op, oude kozijnen we kunnen het altijd allemaal gebruiken om er een nieuw leven mee te creëren. Schoorsteen betimmeren bijvoorbeeld...


Zo zou ik hier nog tientallen foto's kunnen plaatsen om te tonen wat we allemaal met oude materialen gedaan hebben, aangezien ons huis er vol mee zit. Maar daar wil ik het hier niet verder over hebben, wel over het bewaren van oude rommeltjes... voor het geval dat!
Zoals jullie welicht weten is mijn vader overleden, en aangezien mijn moeder dik 9 jaar geleden overleden is moeten wij als kinderen nu hun huis leeghalen. Helaas waren mijn ouders ook besmet met het virus... alles bewaren voor... je weet maar nooit.
Ga ik het hier niet hebben over de 'leuke' en/of waardevolle spullen, die vinden wel een plekje :-), maar over de rommeltjes die eigenlijks niemand wil hebben... waaronder kapotte terra-cotta potten e.d.
Wij kunnen en willen niet alles bewaren, dan moeten we er een derde huis bij kopen :), maar... het doet wel zeer om al die oude 'rommeltjes' weg te doen, want ja... je weet maar nooit waar je het ooit nog voor kunt gebruiken. Ook kleven er aan vele dingen herinneringen, maar ja... om nu een museum te beginnen is ook zowat. Of om in Le Pre Bonnet te zitten op de stoelen van mijn ouders, kijkend naar de schilderijen waar zij altijd naar keken, etend van de borden waar zij van aten, slapend in het ouderlijke bed, lezend in de boeken waar zij dol op waren. Tja... nee dus, dat gaat hem niet worden, dus... gaat het meeste weg. Maar zeer doet het wel voor mensen zoals wij, die het liefst alles bewaren voor... je weet maar nooit.
Deze weken realiseer ik me wel weer behoorlijk, dat we op materieel gebied toch maar enorme verwende mensen zijn... ons hoor je daar NOOIT meer over klagen, of... toch wel? Een mooi huis in de Provence... met gouden kranen, och... heeft misschien ook wel wat. We gaan weer rustig verder dromen... onderwijl aanhangers vol naar de stort brengen, kringloop blij makend, kleding naar een goed doel etc. etc.
Nog wel even in de snelligheid een bakje schroeven en spijkertjes meegenomen, want... je weet maar nooit!

12 opmerkingen:

Ger zei

Hoi Cilia,

Soms kan alles bewaren gigantisch uit de klauwen lopen....maar dan moet je het meer als een ziekelijk iets beschouwen,en dat is bij jullie absoluut niet het geval,gelukkig niet want jullie gebruiken het op een hele creatieve manier en het past ook nog eens goed in de sfeer van jullie Franse huis.

Tja.....wat dat leegruimen van ouderlijke huizen betreft....weet er alles van,het moet maar het is niet mijn ding,te veel emotionele herinneringen kleven er aan al die spulletjes....pfffff

Ik kreet nou al af en toe tegen manlief:we moeten hoog nodig eens op gaan ruimen want dit wil ik mijn kinderen niet aandoen,die verzamel tik van zoveel jaren.
Niet dat ik van plan ben om er tussenuit te knijpen.....maar dan nog...;-)

Lieve groeten en sterkte met alles!!!

Anoniem zei

hoi Cilia, hoe gaat het nu met jullie. tussen een lach en een traan het huis leeg halen, met ieder stukje heeft wel een verhaal of een herrinnering. zo herkenbaar voor ieder die dit heeft moeten doen en niet makkelijk. soms doe je dingen weg die je had moeten bewaren en andere dingen denk je later wat moet ik er mee. zo ook ik zat met weet niet hoeveel bakje en potjes spijkers en moeren. een verzamel bakje gekocht en op een krant alles uit gestrooid en alles uitgezocht wat bij elkaar hoorde en in de bakjes gesorteerd, deze staan nu in frankrijk en komt regelmatig van pas bij het klussen. zo zie je maar, soms komt alles weer van pas. wij wensen jullie veel sterkte bij het leeg ruimen van je oudelijk huis en doe het rustig aan en niet te overhaast. groetjes Marion.

Walter zei

De mozaiekjes geven tevens prachtige kiekjes..toon gerust die tientallen foto's!! ;-)
Groetjezz

Cilia zei

Hoi Ger,

Tja... het is nog net niet ziekelijk bij ons, maar... als je hier bij ons de enorme grote zolder aanschouwd met al zijn rommeltjes ga je toch echt even twijfelen ;-)

Om wat verwarring te voorkomen, de foto's hierboven zijn in ons huis in Nederland gemaakt. Een oud herenhuis(vroegere schoolmeesterswoning) van dik over de honderd jaar.

Oo... je wilt niet weten hoe vaak ik bij mijzelf dacht dat we nodig eens een keer grote opruiming moeten houden. Ik moet er niet aan denken waar wij onze enigste zoon mee opzadelen na onze dood. Gelukkig is hij 'nog' niet besmet met de tik om alles te bewaren. Ik denk dat hij de opruimdienst voor laat komen ;-)

Liefs,
Cilia

Cilia zei

Hallo Marion,

Het gaat hier wel weer goed, al moet het nog even doordringen dat mijn vader er echt niet meer is. Dat gaat denk ik ook nog wel even duren.
Ja joh... zo'n huis zit vol met herinneringen, bij ieder dingetje zoals een kopje, of een velletje papier met zijn handschrift, pantoffels en zo nog duizenden dingen wordt je je bewust dat niets eeuwig is en dat sommige dingen niet meer terugkomen.
Mijn ouders zijn een jaar of 12 geleden verhuisd, zodoende hebben wij als kinderen 'gelukkig' niet zo'n band met het huis, daar wij er nooit gewoond hebben.

Hele vriendelijke groetjes,
Cilia

Cilia zei

Hallo Walter,

Mooi hè, die mozaiekjes, al zeg ik het zelf ;-)
Hahaha, ja hoor... de blog helemaal vol met kiekjes van ons huis hier. Echt niet :) Een beetje privacy vind ik toch wel aangenaam... mijn prettig zittende uitgeleefde stoel zet ik er niet op.

Lieve groeten,
Cilia

Franse Brocante zei

Dag Cilia, Wat lief dat je de nieuwe volgers welkom heet. Bedankt. Ik heb in ons Franse huis twee kisten met "bewaarspulletjes" waar ik uit put als de kleinkinderen komen. Er wordt heel wat afgeknutseld aan de keukentafel. Ook als we in het bos gaan wandelen nemen we altijd een rugzak mee om vondsten in te doen. Een mooi gevormde tak krijgt ook een plekje. Dat is zo fijn, als je de ruimte hebt. En aan opruimen denk ik voorlopig nog niet. Groeten van Lilian

Cilia zei

Hallo Lilian,

Natuurlijk verwelkom ik mijn nieuwe volgers, ik vind het elke keer nog steeds een hele eer :)

Lijkt me heerlijk om met eigen kleinkinderen aan de keukentafel te knutselen... alleen ziet het er nog totaal niet naar uit dat onze zoon kinderen neemt. Tja, wie weet komt het ooit nog eens ;-)

Ooh... mooi gevormde takken ben ik ook dol op, en stenen... en fossielen e.d. Uren kan ik daar naar lopen zoeken, soms tot grote ergernis van Henk. In het verleden kwam ik iedere vakantie met allerlei vondsten thuis. Het is dat ik niet vlakbij de zee woon, anders was ik vast strandjutter geworden ;-)

Groetjes,
Cilia

michel zei

Hoi, mooie en herkenbare verhalen zijn dit. Sophie kwam laatst thuis met een dooie muis in haar jaszak......zij verzamelt ook van alles uit de natuur. Sterkte verder met het opruimen. Gr michel

Cilia zei

Hoi Nichel,

Haha... nou Sophie is er al op tijd bij, dat belooft wat voor de toekomst!
Nu nog dooie muizen, wie weet waar ze later mee aan komt zetten!!!

Lieve groetjes, ook aan de familie,
Cilia

P.S. Alweer naar Frankrijk geweest?

michel zei

Hoi, de muis ligt nu buiten om te zien hoe straks de botjes er uit komen te zien. We zijn weer in le donjon geweest maar dit keer niet zo'n goede vakantie . Maar eind april mogen we alweer en dan gaan we er wel wat leuks van maken. Groetjes ook aan Henk,
Michel

Cilia zei

Hoi Michel,

Nou zeg, dat klinkt niet zo vrolijk :-(
Ik mail je een dezer dagen nog wel even, zo eerst weer even naar mijn vader zijn huis... pfffffff...

Tot in de mailbox,
Cilia