Beetje vorst enzo...

 

We mogen, sinds afgelopen maandag, gelukkig weer vrij reizen door Frankrijk... nog wel om 19.00 uur thuis zijn, dat dan wel.

Afgelopen weekend zijn we druk in de tuin bezig geweest, allerlei plantjes gepoot. Plantjes die we als zaad in de potjes, overal in huis, hebben groot gebracht. Dagelijks water geven, praatje tegen ieder zaadje en ze deden het geweldig... dus hoppa in de tuin, nadat ze eerst al een tijdje aan de buiten temperaturen blootgesteld waren.

Maandags in de tuin kijken hoe het er voor stond.

Tjemig, het was niet om aan te zien. Blijkbaar had het 's nachts wat gevroren, gevolg... alle tomaten, courgettes en pepers dood. Plantjes waar we al vele weken voor gezorgd hadden... morsdood.

Dag ervoor stonden ze er nog zo fier bij...

Vandaag gelijk wat nieuwe plantjes gekocht, voor zaaien is het al erg laat. Gelukkig komt er ook al van alles op wat de vorst wel overleefd heeft, zoals bijvoorbeeld de aardappelen, uien, andijvie, rucola, bonen e.d. Eén dezer dagen gaan de nieuw verworven plantjes de grond in, dan lijkt het allemaal weer wat ;-)

Ach, als je dan zo om je heen kijkt is het verdriet om de dode plantjes ook zo weer voorbij. Overal bloemen en met de dag wordt het groener.

Het groeit en het groeit...

Lievevrouwebedstro, ooit een heel klein stukje gepoot.

Doet het erg goed bij ons, op hele droge grond.

Vergeet-mij-nietjes, de tuin staat er momenteel vol mee.

Het eerste bloeiende slaapmutsje dit jaar.

Ook de slaapmutsjes hebben zich hier in de loop der jaren enorm uitgebreid.

Ooit een paar meegenomen uit onze tuin in Nederland.

De koeien (Salers) zijn gelukkig ook weer terug op een van onze buurweilandjes.

Hoop zeer binnenkort ook weer de Charolais koeien.

En natuurlijk kalfjes, zou ook weer fijn zijn.

Op bovenstaande foto is mooi te zien dat de loofbomen alweer groen worden.

In het voorjaar steken ze zo mooi af tegen het donkergroen van de  naaldbomen.

Vorige week zijn we trouwens nog even met onze Vidor bij de dierenarts geweest, hij had de gehele nacht wat pijn... helaas kon hij niet vertellen wat er was. Bij de dierenarts was er niets meer met hem aan de hand, gek. Of hij nou wat verkeerds of dergelijke gegeten had en daarvan wat buikpijn of zo... geen idee. Maar goed, meneertje is weer helemaal de oude. Paar pilletjes mee voor het geval dat hij weer pijn krijgt... ze zijn hier erg scheutig met pilletjes en wat 'oude mannetjes' pillen (volgens de dierenarts). Hij is nog maar 11, dus dat vinden wij nog niet zo oud. Maar goed, Vidor blij... wij weer blij.

Tot slot, ons nieuw straatnaambordje...

Mooi toch...