Week 22... 2016 (laatste week)

Zo'n laatste week van ons verblijf in Frankrijk staat bijna in zijn geheel in het teken van de terugkeer naar Nederland. Een week met hele dubbele gevoelens. De ene seconde het gevoel van 'FIJN' en een seconde later 'BAH'.
Fijn, voornamelijk omdat het leven in ons huis in Nederland toch net even wat geriefelijker is.
Bah, omdat je toch heel wat achter laat, vooral de natuur en de stilte.

Bijna nooit, tijdens mijn dagelijkse wandelingen, kwam ik iemand tegen.

Tja... wat deden we zoal in week 22, ben het al haast vergeten omdat het alweer zo ver weg lijkt.

We zijn veel weggeweest, leuke wandelingen op leuke plekken gemaakt, afscheid genomen van vrienden, gesopt en gepoetst, laatste frituurtjes naar binnen gewerkt, potplanten allemaal naar binnen gebracht...

Om vervolgens, afgelopen zaterdag, tegen 9.30 uur te vertrekken met een volgepakte auto (drie honden, drie katten, wijzelf, de 'vreetkeet' voor onderweg, uiteraard ook de koelbox en veel andere meuk) en een nog vollere aanhanger.

Bleven we op ongeveer 500 meter vanaf ons huis steken, de auto kreeg de aanhanger de berg niet op. Voor degenen die al eens bij ons geweest zijn, die weten waarschijnlijk wel welk steil stuk ik bedoel... voor de anderen kan ik zeggen dat het een BEHOORLIJK steil stukje weg is.

Na veel proberen zijn we uit de auto gestapt, aanhanger erachter weg, auto omhoog en vervolgens de aanhanger omhoog trekken en duwen, waarbij we telkens dikke stenen achter de wielen moesten leggen voor het geval de aanhanger met een vaart terug zou rollen.

Een klein uurtje zweten en zwoegen om de aanhanger zo'n 50 meter omhoog te verplaatsen ;-(

Gelukkig is daarna de reis soepeltjes verlopen, wel wat extra pauzes i.v.m. onze Mila.

Nu, weer terug in Nederland. Kan vertellen dat het even flink wennen is. Vooral voor de honden, die in Frankrijk alle vrijheid hebben en hier plots aangelijnd mee moeten.

Al met al was het me het zomertje wel, natuurlijk wisten we van tevoren dat het met een puppy anders dan anders zou worden, maar dat het zo zou gaan als dat het ging daar hadden wij geen rekening mee gehouden. Dat er zelfs momenten waren dat ik wel terug naar Nederland wou, maar vanwege het 'gedokter' met Mila niet kon.

Toch, was het overwegend wel een fijne zomer en verheug ik me op de volgende reis die kant op.

Nog een paar weekjes (stuk of 7/8), een paar tandartsbezoekjes (stuk of 2/3) etc. etc. en dan gaan we weer. Heb er alweer zin in ;-)

Maar eerst nog even een kraambezoekje bij onze buurtjes, om ons nieuw buurmeisje Sophie te bewonderen...

Afgelopen week trouwens even naar de bibliotheek geweest, met het aangevreten boek (Mila) over hondenopvoeding. Zag er best wat tegen aan. Maar o zo lief, ze vonden het totaal geen probleem, ik mocht het boek kosteloos houden. Ach... zo gek is het hier nog niet in Nederland.

Nog even een laatste foto van Vidor en Mila op Vidors berg, wat ondertussen Vidor en Mila's berg geworden is.

Ons 'klein' Frans meisje, Mila, moet nu hier in Nederland inburgeren. Denk dat we een inburgeringscursus gaan doen, nemen we gelijk grote broer mee... op naar de hondenfluisteraar :-)