Tja... beetje gek gevoel om hier op mijn stoel naast de cv te bloggen over de 21 ste week dat we nog in
21 Weken hebben we daar afgelopen zomer doorgebracht, helemaal verfranst ;-) Haha... nee hoor, we zijn en blijven Nederlanders. Nederlanders met Nederlandse gewoontes... OF... Europeanen... OF... wereldburgers... OF... gewoon onszelf.
Week 21 stond veel in het teken van vertrek. De gehele week waren we ons bewust dat we weer naar Nederland zouden gaan. Dat stemde ons toch wel licht treurig... bij vlagen zelfs zwaar treurig.
Om zoiets moois achter te laten...
Die schitterende kleurenpracht....
Die in het echt VEEL overweldigender overkwam als op een foto...
De laatste foto, voor vertrek, van het lege terras... waar we de afgelopen maanden veel gezeten hebben...
Vandaag was ik nog wat in mineurstemming. Vele wasjes draaien, met de honden lopen... aan de riem, wat daar in Frankrijk maanden lang niet nodig was. Babbeltje hier, babbeltje daar... de laatste roddeltjes ;-)
Gek is dat telkens, hoe snel je dan weer thuis bent... alsof je geen 21 weken weggeweest bent, maar hooguit enkele dagen.
Ah... wel even grappig. Bij thuiskomst, gisteren, wilde ik even mijn slaapkamerramen open zetten... automatisch wilde ik ze naar binnen open trekken... dat gaat dus niet. In Nederland gaan de ramen naar buiten open, in Frankrijk naar binnen ;-)
Zo ook met ons gasfornuis. In Frankrijk hoeven we maar een knopje om te draaien en licht indrukken, en floeps de gaspit is aan. Hier in Nederland hebben we een zeer oud fornuis die we met een lucifer aan moeten doen... TJA... even weer wennen.
We zijn weer THUIS in Nederland, hmmm... denk dat ik weer weken af ga tellen ;-)
NOG MAAR ACHT... OF... NOG ACHT!!!
2 opmerkingen:
Hoi Cilia,
Zolang jullie niet voor altijd in Frankrijk blijven zal het tijdelijk afscheid nemen je zwaar vallen en dat komt niet enkel door de herfstkleuren.
Jou lievelings plekje is gewoon daar!!!
En hoe heerlijk is het dan om er zo'n lange tijd te mogen zijn.
Je kijkt al weer uit naar de volgende keer en dat is toch ook fijn.
Was gisteren onderweg om pompoenen en violen te kopen voor op mijn herfsttafeltje onder het serre raam en zag ook prachtige verkleurde bomen maar was niet in de gelukkige omstandigheid om zo ver van me af te kijken.
Succes met het vinden van je draai in Nederland;-)
En lieve groet,Ger
ps
kan nog niet van de daken schreeuwen dat het goed gaat en de vlag kan ook niet uit,moet nog veel oefenen om spieren sterk te maken.
Bedankt voor je belangstelling!!!
Hoi Ger,
Afscheid nemen heb ik altijd moeite mee, vooral van zo'n heerlijk vrij en natuurrijk plekje.
Wel besef ik dat we enorme bofkonten zijn dat we zo'n fijne plek hebben waar we met grote regelmaat mogen verpozen. Ach... en hier is het ook zo slecht nog niet. Misschien overwegen om ook een paar 'vrolijke' viooltjes te kopen ;-)
Hè, wat vervelend zeg dat het herstel zo erg lang duurt. Dus nog steeds oefeningen voor de spieren. Had zo gehoopt dat het wat beter zou gaan en jij weer als een kievit rond zou lopen. Tja Ger... helaas, maar nog even door oefenen.
Lieve groetjes en sterkte met de oefeningen :-)
Cilia
.
Een reactie posten