`Dweilen met de kraan open...

Zo af en toe zijn er hier van die baalmomenten. Dan moet ik mijn best doen om het zonnetje nog te zien schijnen en niet onder het wolletje kruipen om pas na een week weer even voorzichtig om me heen te kijken.

Zo'n moment had ik de laatst even. Niet dat ik onder het wolletje gekropen ben, maar heb wel even flink chagrijnig aan de keukentafel gezeten.

De reden van alle ellende : de tuin.

Als eerste de moestuin, beestjes onder de grond die onze tomatenplanten grotendeels opgegeten hebben, evenals de vele peultjes die we staan hadden. Heel veel zaad wat niet opgekomen is, de aardappelen die het slecht doen. En vele andere groenten waar we ons afvragen of het wel wat wordt.

Oké toch wel wat positiefs, de wortels, boerenkool en aardbeien doen het erg goed.

Helaas ook nog totaal geen fruit aan de vele fruitboompjes, ondanks dat ze wel gebloeid hebben.

Eén van de tomatenplanten.

Sommige planten zijn compleet met tomaten de grond ingetrokken.

 Maar goed, beestjes daar is nog overheen te komen... die moeten ook wat te eten hebben zal'k maar zeggen. Vraag me trouwens wel af wat voor beestjes het zijn die onze tomaten en peultjes compleet de grond in trekken.

In sommige gevallen weet je wie de boosdoener is, die laten netjes wat sporen achter, zoals :

Deze was er afgelopen week ook even...

Zo hadden we een dikke anderhalve week geleden een enorme hoosbui. Overal, in de tuin en op het weiland, veel schade. Heel veel planten omgewaaid, op sommige plekken zag het er niet meer uit, alles platgeslagen. Tevens waren er, buiten ons terrein, verscheidene bomen omgevallen. Ook op het pad langs ons weiland.

Al met al de schouders eronder gezet om alles weer een beetje toonbaar te maken. Bomen van de weg afgehaald, platgeslagen planten zoveel mogelijk opgeruimd, veel gemaaid en gesnoeid. Zodat er weer een beetje orde in de chaos zat.

ZAT, je leest het goed.

Want helaas afgelopen weekend weer enorme hoosbuien en... al het werk voor niets geweest. Althans zo leek het. Weer heel veel bloemen platgeslagen, ook verscheidene vlinderstruiken die er nu als treurnietjes bij staan, zo ontzettend jammer.

Kan zeggen dat ik er ook even als een treurnietje bij zat, eventjes helemaal geen zin er meer in had.

Bij dat alles komt ook nog eens het vele graafwerk van onze jonge deugniet Muriele. Zo af en toe vliegen de pollen in het rondte, dus her en der enorme kuilen.

Platgeslagen varens...

Hele vele bloemen die er nu wat sneu bij liggen.

Bijna dagelijks zijn we hier wel even in de tuin bezig, vinden we beiden leuk om te doen. Maar soms voelt het als dweilen met de kraan open ;-(

Gelukkig niet een en al ellende.  Henk zijn vakantie is ingegaan, dus heerlijk een maandje vrij.

Ook geeft de tuin, ondanks de ellende, veel plezier. Er is altijd wel wat leuks te zien.

Zoals dit boktorretje...

Verder betekent vakantie voor ons ook om er zo af en toe even op uit te gaan. Gisteren even binnendoor naar de Gorges de la Sioule geweest, altijd leuk om daar wat rond te tuffen. Ook zijn we even naar de Cascade de la Pisserotte gelopen, een pittige wandeling die we al vaak gedaan hebben. Maar was nu al enkele jaren geleden dat we daar waren. Voordat we ons huis hier hadden hebben we vlakbij de Cascade een paar keer een schitterend huis gehuurd, vanuit ons huis konden we lopens naar de Cascade...dus ook nog altijd wat nostalgische gevoelens. 

Cascade de la Pisserotte...

Klimmen en klauteren, Mila vond het geweldig.

Onderweg, tijdens een pauze, naar de Sioule.

Allemaal even nieuwsgierig.

Onze Muriele vindt het geweldig, aan haar staartje te zien ook wel een beetje spannend.

Mila blijft het liefst op afstand.

Vandaag blijven we wat rondom huis, althans Henk gaat vanmiddag even naar de kapster en ik wil even met de honden de bossen in, op zoek naar cantharellen en eekhoorntjesbrood voor bij de biefstuk.

Afgelopen tijd al vaak wat cantharellen en eekhoorntjesbrood gegeten. Dit jaar zijn er behoorlijk veel te vinden, vooral na regenbuien. Zo heeft toch elk nadeel ook weer zijn voordeel.

Juni 2024...

 

Tjemig, vast al veel vaker gezegd... maar wat vliegt de tijd mij voorbij. Ondertussen alweer juli.

Eerst maar eventjes over het weer in juni, nou daar valt niet veel over te pochen. Te koud, te nat, ah en vorige week eindelijk een paar zonnige redelijk warme dagen gehad. Al met al drie keer een korte broek aangehad, dat betekend in mijn geval dat het minstens zo rond de 25 graden was (anders komt mijn korte broek niet uit de kast). De bbq is nog niet van stal geweest, moet zeggen dat we doorgaans ook niet zo vaak de bbq aan hebben. Maar... in de juni maand verwacht je toch wel wat ander weer. Paar keer tijdens wandelingen kleddernat geworden, dusdanig dat bij wijze van spreken we de onderbroek nadien konden uitwringen.

Zo dat was het weer praatje, even lekker klagen ;-) 

Onze aggregaat, daar ga ik het nu even over hebben.

Ondertussen staat deze voor de derde keer bij de reparateur in Roanne, telkens met hetzelfde euvel... hij lekt olie. Begon ergens in januari, heen gebracht (zat nog garantie op), zo'n twee maanden later was hij eindelijk klaar, opgehaald maar helaas lekte hij nog olie alsof er niets aan gedaan was. Tweede keer weer terug naar Roanne, weer een hele tijd wachten totdat hij klaar was, opgehaald maar helaas nog steeds hetzelfde euvel. Twee weken geleden hem weer naar Roanne gebracht, nu maar afwachten hoe lang het gaat duren en of ze hem eindelijk repareren.

Gelukkig hebben wij meerdere aggregaten, want je zou maar afhankelijk van die ene zijn. Wij zijn hier gewoon simpel gezegd een aggregaat nodig, niet voor de dagelijkse dingen (dat redden we wel met de zonnepanelen) maar wel voor zwaar gereedschap en tevens voor de wasmachine.

Bezoek... doorgaans heb ik het niet vaak over de visite. We zijn niet zo visiterig (weet niet of dat woord bestaat), hebben hier enkele leuke mensen waar we zo af en toe heen gaan en andersom en doorgaans een paar keer per jaar wat leuke mensen die hier komen te logeren. Tja, en zo af en toe een voorbijganger die een hapje mee eet of een glaasje mee drinkt. Dat is het wel zo'n beetje.

Eén iemand, die hier afgelopen maand even was, wil ik wel eventjes benoemen. Zo leuk om hem, nadat we mekaars blog al zo'n 14 jaar volgen, te hebben ontmoet. Hent was hier afgelopen maand even, uiteraard ERG gezellig en leuk om hem eens in het echt te zien en te spreken. Altijd wel bijzonder om totaal onbekende mensen via de blog te ontmoeten.

De TV... Vaak vinden we het prettig om 's avonds, na acht uur, de tv even aan te zetten. De tv, evenals de laptop, komen hier doorgaans niet voor achten 's avonds aan (behalve zo af en toe voor een blogje). Zomers meestal nog wat later.

Soms als achtergrond gebeuren, vaak wat actualiteiten, leuke films, ook spelletjes zoals de slimste mens of 2 voor 12 en zo meer van dat soort dingen. Doorgaans kijken we zelden naar de commerciëlen, veel teveel onzin en bovenal teveel reclame.

Helaas tegenwoordig enorm veel herhalingen, zelfs herhalingen van herhalingen. Maar de laatste tijd nog erger, één en al sport op de tv. Van de drie publieke zenders op twee 's avonds sport. Voor de kijkende sportliefhebbers natuurlijk geweldig, maar ik hou absoluut niet van sport op tv. De prestaties van voor mij totaal onbekenden interesseren mij totaal niet, ook zal het mij worst zijn welk land er met voetbal wint of wie er de tour de france wint. Heb er echt totaal niets mee en nog erger al die voor- en nabeschouwingen, kwek kwek kwek.

Moet eerlijkheidshalve zeggen dat ik toch wel een beetje chauvinistisch ben, Nederland gewonnen yes ;-)

Vogeltjes... momenteel is het weer druk met jonge vogeltjes bij ons voor het keukenraam, voornamelijk koolmeesjes. Prachtig gezicht hoe die ouders hun gulzige jonkies zitten te voeren.

De tuin... de vlierbessen staan in volle bloei. In het verleden maakte ik er wel vlierbessensiroop van, maar uit een soort zelfbescherming heb ik besloten om dat nu maar niet te doen. Dat spul is mierzoet, waar ik dol op ben en als het er wel is drink ik er simpelweg veel teveel van... vooral bij warm weer. Als het er niet is drink ik gewoon water, maar ooh wee als het er wel is dan kan ik geen maat houden ;-)

Wel ben ik van plan om later van de bessen weer wat jam te maken, evenals van de bramen en bosbessen. Zijn nu met onze laatste pot zelfgemaakte jam bezig, dus het wordt weer tijd...

Tja... en dan die schertsvertoning op het bordes. Ons nieuwe kabinet, de tranen springen mij ervan in de ogen. Hoop daadwerkelijk dat mensen een keer tot inzicht komen dat zo'n extreem rechts gebeuren nog nooit veel goeds gebracht heeft. Maar goed we moeten het ermee doen, hoop dat het nieuwe kabinet er niet al te lang zit, liever vandaag weg dan morgen. En eh... nee ik wens dit walgelijke kabinet absoluut geen succes.

Ben diep teleurgesteld in de mensheid... althans in vele mensen. Gelukkig zijn er ook nog vele andersdenkende.

Tijd voor de juni foto's, daar komen ze...

Henk heeft ons een nieuw hekje gemaakt.

Misschien nog een kleurtje erop, maar bevalt ons al prima.

Al denkt onze Muriele er wat anders over.

Er overheen gaat niet en pff... er onderdoor ook al niet.

Mur had een oude bal in de tuin gevonden waar ze een hele tijd mee aan het spelen was totdat ze in slaap viel... met de bal in haar mond.

Mila keek wat gelaten toe. Soms zie je haar denken... die spoort niet helemaal ;-)

Hieronder enkele foto's op ons weiland waar het goed toeven is, mits het droog is.

Op zonnige dagen is het een waar vlinderparadijsje.

Erg veel soorten, helaas niet allemaal even gemakkelijk te fotograveren.

De sint-jansvlinder, erg leuk als ze vliegen (dan zien ze er rood uit).

Samen op de margrieten...

Ook wemelt het op het weiland van die kleine vlindertjes.

Helaas geen camera bij me, alleen mijn telefoon... dus niet erg scherp.

Maar altijd prachtig om te zien die mooie blauwe libelles zo bij ons stroompje.

Deze blijven ook altijd mooi om te zien, er zitten verscheidene op ons weiland.

Een ringslangetje, die zien we hier ook zo af en toe.

 

Natuur, bloemetjes en beestjes, daar draait het hier doorgaans het meeste om ;-)

Nog anderhalve week werken dan een maandje vrij, we kijken er al rijkhalzend naar uit. Hopen dat het zonnetje dan iets vaker schijnt. Al moet ik zeggen dat de zon nu ook even schijnt ondanks dat ik daarnet weer helemaal verregend thuis gekomen ben na de hondenwandeling.