Even voorstellen... Uriele des Joyaux d'Artemis

 

Sinds vorige week zaterdag hebben we gezinsuitbreiding, een prachtige Gordon Setter. Een klein meisje genaamd Uriele des Joyaux d'Artemis, roepnaam Muriele.

Bovenstaande foto is gemaakt toen Muriele 9 weken oud was. De foto, een magneet, hebben we van de fokker gekregen.

Tja... daarna bij ons, gelijk zag ze er anders uit.

Hier zat ze onder het kleefkruid.

Zoals op bovenstaande foto te zien, heeft ze het hier wel naar haar zin.

Althans, ze lacht wel vriendelijk ;-)

Zo heb je er geen hond aan.

Plots weer een heel ander leven, eerlijk gezegd was het sinds het overlijden van onze Vidor wel wat ingekakt. Vidor was altijd een hele aanwezige hond en toen hij wegviel, viel de stilte in. Ook merkten we aan onze Mila dat ze wat timide was de laatste tijden. Of het kwam omdat ze Vidor miste of omdat er thuis plots toch een ietwat andere sfeer was weten we uiteraard niet.

Na wat wikken en wegen hebben we besloten om er een Gordon Setter meisje bij te nemen... Muriele dus :-)

Kan nu al zeggen dat er weer heel wat leven in huis is, druk druk druk. Vooral de eerste twee dagen was het behoorlijk druk. Muriele moest alles verkennen in en om het huis, alles in turbo stand. De afgelopen dagen is ze gelukkig een stuk rustiger, veel verkennen, veel nieuwe indrukken opdoen, veel spelen.

Wat wel grappig is, we hadden verscheidene leuke nieuwe speeltjes voor haar aangeschaft, maar een  lege petfles, stokjes, kokosnoot, dennenappels e.d. vindt ze allemaal veel interessanter. Verder vindt ze het ook geweldig om achter Mila en de katten aan te rennen.

Ook wel prettig is dat ze 's nachts heerlijk doorslaapt.

Verder is ze, zoals we nu zien, erg leergierig. Gaat al keurig op commando zitten, kent het woord 'kom' al redelijk goed... maar het is tevens best wel een boefje. Gaat gewoon rustig haar eigen gangetje, mag nog graag OVERAL in bijten, al met al een fijn handenbindertje waar we de gehele dagen zoet mee zijn.

Gelukkig hebben we de afgelopen week prachtig weer gehad, zodat we heerlijk de gehele dagen buiten konden zijn. Zo af en toe gaan we even een klein stukje toeren, even met haar (en natuurlijk met Mila) naar andere plekken, waar we dan een mini wandelingetje maken... zodat ze aan van alles went.

Natuurlijk slaapt ons meisje ook nog erg veel, doorgaans zo'n twee uurtjes op om daarna zo'n twee uurtjes te slapen. In de slaapuurtjes blijft altijd één van ons beiden bij haar en kan de ander even wat voor zichzelf doen. Als ze wakker is zijn we vaak samen met haar bezig, nou ja... op een stoel aan het toekijken hoe ze zich vermaakt ;-)

Muriele samen met haar grote voorbeeld Mila.

Even een kleine versnapering...

Mila haar moeder is tevens verre familie van Muriele.

Mila heeft het er plots ook weer druk mee, al moest ze eerst best wel even wennen. Ze is puppy's helemaal niet gewent, was zelf altijd het kleine meisje. Soms zie je haar er een beetje mee worstelen, met zo'n druktemaker om haar heen.

Tja... even een hondenblogje tussendoor omdat ons leven momenteel eventjes in het teken staat van de honden.