De Aziatische hoornaar...

Vallende bladeren houdt in dat de bomen wat kaler worden en plots zie ik boven in een boom, vlakbij ons huis, een bal. Een behoorlijke grote bal op behoorlijke hoogte in een Es.

Hoe hoog de boom is weet ik niet.

Wel dat de boom behoorlijk hoog is.

We hebben gelijk de verrekijker erbij gepakt.

Om te bekijken wat het was.

Vervolgens op internet gezocht.

Daar gelezen dat het om een nest van Aziatische hoornaars gaat.

Op de foto's is niet echt duidelijk te zien dat het een behoorlijke grote bal is, dat komt omdat het nest erg hoog zit. We hebben overigens totaal geen last van de hoornaars gehad ondanks dat de boom vlakbij ons huis staat.

Zelf het nest verwijderen is geen optie, want we kunnen er met geen mogelijkheid bijkomen.

De luierwas ...

 

's Morgens een nieuw klusje erbij, hondenluiers wassen.

Iedere ochtend momenteel luiers wassen, soms één, meestal twee en af en toe drie. Toch is het een prettige oplossing, zowel voor Vidor als voor ons. Vidor wordt niet meer wakker in een plas en de wasmachine hoeft niet meer dagelijks te draaien voor de kussens en de dekens van de honden... de luiers was ik doorgaans op de hand.

Vandaag hebben we bij onze dierenarts een medicijn gekregen tegen incontinentie, dus afwachten op het effect heeft... we rekenen nog nergens op, maar het zou wel erg fijn zijn.

Zoals jullie waarschijnlijk wel in de gaten hebben gaat het hier de laatste tijd veel over Vidor, dat komt omdat de dagen ook veel om hem draaien momenteel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gelukkig zijn er ook nog wel vele leuke andere dingen.

Zoals : anderhalf hectare grasmaaien met de bosmaaiers.

Henk doet vaak het grovere werk zoals de bramen terugdringen en ik mag het leukere lichtere werk doen. Vaak dagelijks een uurtje samen bezig op het weiland, tot onze tankjes leeg zijn.

Het leuke met het maaien is dat er overal weer nieuwe bultjes met tijm en andere kleine bloemetjes tevoorschijn komen.

Soms ook leuke spinnen zoals bovenstaande spin met jongen op haar rug.

En... uiteraard gaan de honden altijd mee.

Er is altijd wel wat te beleven voor ze.

Ooh bah, weet je wat ons kleine spring in het veld (Mila) van de week presteerde! Ons meisje had zich eerst even op een naburig weiland uitgeleefd, daar waar ze net mest uitgereden hadden. Stinken als een grote kwam ze weer thuis, samen met Henk. Op zich nog niet zo'n probleem, ware het niet dat het hek naar onze slaapkamer nog open stond en onze Mila naar boven stoof en ik niets in de gaten had. Daar heeft ze even lekker gewoeld op ons bed, die ik net 's morgens verschoond had. Tjemig wat een stank op ons bed, midden in de nacht het bed nogmaals verschoond.

Met de bloemen wordt het steeds wat minder.

Toch her en der nog afrikaantjes en vele goudsbloemen.

Overal nog van die oranje stipjes.

De laatste tijd zijn we niet veel met het nieuwe schuurtje bezig geweest, vanwege het vele maaiwerk en het op peil brengen van de houtvoorraad voor de komende winter. We zijn hier altijd best veel hout voor de kachels nodig. Vaak in de maand oktober gebruiken we wat sprokkelhout, dat zoeken we hier in de bossen. Dat scheelt toch wel behoorlijk.

Als we in de schuur bezig zijn is er vaak toezicht van onze Femke.

Zij houdt alles goed in de gaten.

Over onze Femke, zij presteerde het om onlangs ons een nacht wakker te houden. Femke is al zo'n 18 jaar, wat bonkig maar verder nog altijd erg levenslustig. Normaal zijn onze katten altijd in of om het huis en 's avonds krijgen ze allemaal wat vlees (ook de honden). Die maaltijd wordt zelden door iemand overgeslagen... tot een tijdje terug. Geen Femke, overal roepen en zoeken maar geen spoor van haar te bekennen. Normaal gesproken komt ze altijd gelijk als je haar roept. De gehele nacht wakker gebleven maar geen Femke. Pas de volgende dag, laat in de middag zagen we haar onder het varenblad op het weiland. We hebben haar meegenomen en het gekke (uiteraard ook fijne) was... dat ze deed alsof er niets aan de hand was. Nog nooit eerder voorgevallen in al die jaren dat ze bij ons is. Maar goed ze hobbelt weer vrolijk in het rond alsof er niets gebeurt is.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Een prachtige regenboog boven ons weiland.

Zo af en toe regent het hier ook, ook al is er nog niet erg veel gevallen. Ons stroompje staat nog steeds leeg. Voor de komende week zijn er weer temperaturen van boven de 20 graden voorspeld. 

Een dubbele regenboog...

Nattigheid betekend hier ook altijd veel vuursalamanders.

In het donker is het dan altijd oppassen geblazen.

De hosta's zijn al helemaal in herfststemming.

's Avonds koelt het alweer behoorlijk af. Overdag hebben we nog geen kachels aan, maar zodra de avond invalt gaan de deuren dicht en de houtkachel aan. Dan is het heerlijk verposen in de warmte van de houtkachel. 

Nog even en dan is het nog vroeger donker... wintertijd.

DRUP, DRUP, DRUP...

 

Even vooraf een waarschuwing : het wordt dit keer een beetje een onappetijtelijk blogje. M.a.w. als je daar niet van gediend bent dan dit keer maar eventjes verder scrollen.

Zoals al eerder vermeld heeft onze Vidor last van artrose en een hernia in zijn rug. Helaas is dit, volgens de specialist, niet meer te verhelpen... mede vanwege zijn leeftijd zou een operatie te zwaar voor hem gaan worden. Wel kunnen we de pijn wat verzachten door middel van zware medicijnen, dus dat doen we omdat Vidor ondanks zijn zeer slechte lopen nog erg veel zin in het leven heeft (volgens ons). Hij is nog erg levenslustig, eet en drinkt goed en hobbelt voor zo ver het kan nog steeds achter ons aan.

Vanwege de zware medicijnen, die hij dagelijks slikt, is hij helaas ook incontinent geworden.

Dat betekend dat hij in zijn slaap soms zo maar plast zonder dat hij het in de gaten heeft. Bijna dagelijks draait de wasmachine met kussenovertrekken, kleden e.d. waar hij op gelegen heeft. Op zich niet zo'n probleem, wel een probleem is dat hij zelf dan in die plas ligt en er behoorlijk naar gaat ruiken.

Zodoende wordt Vidor ook dagelijks gewassen.

Desondanks blijft er een ietwat penetrant geurtje in huis hangen, daarvoor hebben we (beetje tegen onze zin in) zo'n geur gevalletje aangeschaft, die zo af en toe even een verfrissend chemisch luchtje door het huis heen blaast.

Verder hebben we sinds kort ook wasbare hondenluiers, een hele uitkomst.

's Avonds en 's nachts krijgt hij tegenwoordig een luier om, een zeer koddig gezicht.

Uiteraard moet de luier wel goed zitten want anders gaat het alsnog verkeerd.

's Nachts gaan de honden altijd met ons mee naar boven... daar waar ze beiden een eigen slaapplek hebben, wij slapen boven de woonkeuken.

Vidor kan zelf niet meer de trap op, dus daar helpen wij hem dan mee (zo lang dat nog gaat) omdat hij al zijn leven lang gewent is om bij ons te slapen. Als het echt niet meer wil dan blijft één van ons beiden bij hem beneden slapen.

Vidor mag 's morgens altijd graag lekker uitslapen, soms blijft hij nog even boven terwijl wij al beneden zijn. Zodra hij zich meldt halen we hem dan op.

Zo ook gistermorgen.

Wij zaten aan de keukentafel te genieten van ons bakje kwark met noten en een grote mok koffie totdat er plots druppels op de tafel vielen. RAAR... erg raar.

Verbaast keken wij mekaar aan, lekkage!!! Onmogelijk. Een balk die druppelt!!! Vreemd.

Plots schoot ons wat te binnen... VIDOR.

Vidor lag nog boven te slapen, zijn luier was wat verschoven...

DRUP, DRUP, DRUP...