Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 29 november 2018

Schoen zetten...


Nog maar net terug in Le Pre Bonnet, heb ik gelijk mijn schoen opgezet, meerdere pracht liederen gezongen en vol verwachting mijn bed in gedoken.

De volgende ochtend rennend naar mijn schoen, een enorme teleurstelling... NIETS, helemaal niets in mijn schoen.

Henk is niet de minste en dacht dat de surprise misschien niet door de schoorsteen paste, want hij had wel wat getrippel gehoord.


Gelijk het dak op om te controleren...

Aangezien Henk toch op het dak zat, meteen ook maar de kachelpijp gecontroleerd en schoongemaakt.


De pijp is weer schoon, de kachel brandt weer als een tierelier...

en

komend weekend

doe ik een nieuwe poging...

👠👠👠👠👠👠👠




woensdag 21 november 2018

Gilets jaune...


Nog even...


een laatste blik op onze wilde wingerd.
Denk dat de blaadjes er allemaal af zijn als wij weer terug komen.

Afgelopen weekend zijn we met ons allen, voor een paar daagjes, naar Nederland gegaan.
We hadden al gehoord dat de Fransen wilden demonstreren (gele hesjes), maar ach... eigenwijs als wij zijn dachten we dat het wel mee zou vallen.
Nou... pfff... de eerste kilometers viel het ook wel mee, gewoon totaal niets van te merken.
Maar gelijk na Lapalisse zagen we een grote groep gele hesjes, op een rotonde staan. Het verkeer werd flink tegen gehouden, druppelsgewijs konden we door rijden. De politie stond erbij en keek er naar.
Tussen Lapalisse en Moulins (zo'n 50 kilometer) hadden we in totaal 'maar' 3 keer oponthoud, dat beloofde niet veel goeds.
Om de haverklap stuiterden we op gele hesjes tijdens onze reis. Vaak werden we even opgehouden om vervolgens door te kunnen rijden, maar op enkele plekken hadden ze gewoon simpelweg de gehele weg afgezet (meestal op rotondes en op op- en afritten, waar ze vaak ook wat vuurtjes hadden) zodat wij vele vele kilometers om moesten rijden.
Kan vertellen dat het niet ten goede kwam van ons humeur. Dat schoot een beetje op en neer. Aan de ene kant best begrip voor de demonstranten, ook erg fijn die saamhorigheid die er onder hen was. Maar soms ook de ergernis dat de 'gewone' weggebruikers er de dupe van werden.
Al met al zaten we de ene keer vrolijk naar ze te zwaaien en de andere keer zaten we ze met een toestige blik aan te staren.
Hele vele automobilisten hadden trouwens een geel hesje voor het voorraam liggen, sympathisanten blijkbaar.
Normaal vinden we het altijd jammer als we Frankrijk uit rijden, maar dit keer waren we blij dat we de grens over waren ;-)

Momenteel zitten we dus voor een paar dagen in Nederland, even in de luxe van ons huis hier. Want ja... het leven gaat op zich hier wel wat gemakkelijker. Niets geen gesjouw met houtblokken, alles gelijkvloers, grote ruimtes die aangenaam verwarmd zijn, een warme badkamer waar we heerlijk in het bad dobberen kunnen en zo zijn er nog wel veel meer dingen te bedenken die hier net eventjes wat gemakkelijker zijn.
Je moet er gewoon simpelweg wat voor over hebben om in de 'rimboe'  te wonen ;-)

Had ik al verteld dat onze accu's momenteel erg snel leeg zijn, ze zijn alweer aan vervanging toe. Om de haverklap zaten we de afgelopen tijd plots in het donker, accu's leeg. Kaarsen aan en met zaklantaarn naar de aggregaat om deze aan te zetten, zodat we weer wat stroom hadden. Ach... het had ook wel wat, maar erg blij zijn we er niet mee.
Henk is momenteel overal wat informatie aan het vergaren, want we hebben een sterk vermoedden dat we iets niet helemaal goed doen, aangezien accu's normaal gesproken veel langer mee kunnen als dat ze het bij ons doen. Erg irritant dat we tot nu toe er nog niet achter zijn waar het van komt.

Vorige week zijn we nog veel bezig geweest op ons 'nieuw' stuk grond, daar waren veel zwarte elzen omgevallen. Gossie wat een grappig hout is dat.


Na het kloven werd het heel mooi oranje/rood.

Nog even een paar dagen genieten hier in Nederland, lekker lui met de beentjes omhoog nieuwe energie opdoen zodat we er weer tegen aan kunnen ;-)
En dan maar hopen dat de demonstraties in Frankrijk snel afgelopen zijn, zodat wij weer zonder oponthoud die kant op kunnen.




vrijdag 9 november 2018

Even de post halen...


De post halen is hier absoluut geen straf, vooral met al die kleurenpracht in de herfst.


Het is zo'n 250 meter lopen naar onze brievenbus...


Bijna dagelijks even kijken of er wat in de bus zit...
Niet dat er dagelijks wat in zit, maar daar gaat het niet om ;-)


Uiteraard rennen de honden voor mij aan en weten precies waar ze zijn moeten.

De kop van deze blog doet licht vermoeden dat er op zijn minst iets leuks uit het postbusje tevoorschijn zou komen. Helaas moet ik mededelen dat er niets in zat. Dus geen foto van rennende honden met de post in hun bek richting huis... dat wordt geen hondenkoekje voor ze ;-)


Alleen maar genieten van een schitterend kleurenpalet.

Helaas is er iets flink mis met mijn fototoestel, bijna alle foto's zijn overbelicht. Terwijl de herfst doorgaans de mooiste tijd is met al zijn overweldigende kleuren.

Even iets compleet anders.

Om de vier weken wordt mijn bloed afgenomen en nagekeken (in het begin gebeurde het vaker), zeker nog voor een half jaar en tevens moest ik een griepspuit, omdat mijn weerstand door het medicijngebruik een stuk minder is... niet dat ik er iets van verneem, maar ja... beter maar geen griep toch!!!
Wat nou het leuke is, is dat ze keurig aan huis komen. Over ons hobbelig pad met de auto tot aan onze deur. Geen flauw idee of dat in Nederland ook de gewoonte is, heb daar nog nooit mijn bloed laten onderzoeken of een griepspuit gehad.
Kan wel zeggen dat het prettig is dat ze thuis komen, heerlijk in eigen vertrouwde omgeving.
Zo tussen het tuinieren door, hoppa even naar binnen bloed afnemen, samen gezellig nog de laatste roddels uit de omgeving doornemen (mijn beide thuisverpleegsters wonen hier niet ver vandaan), zoen zoen, zwaai zwaai en weer verder in de tuin.

Ah een nieuwe volger, en niet zo maar iemand. Welkom als volger Fennechinus, wat leuk om plots je naam tussen de volgers te zien staan. Lang, heel lang geleden dat ik je voor het laatst gezien of gesproken heb. Hoop van harte dat alles goed met je gaat. Niet alles op deze blog te serieus nemen hoor ;-)

FIJN WEEKEND...


zondag 4 november 2018

Hout sprokkelen...



Eén van de hele vele stapels hout langs onze toegangsweg.

Het was me het weekje wel weer.
Van maandag op dinsdag viel er behoorlijk veel sneeuw. Maandagavond laat hoorden we het al aan alle kanten kraken in het bos rondom ons.
De volgende dag zagen we wat het gekraak inhield, vele geknakte bomen. Alle bloemen die nog overeind stonden lagen plat. Op ons terrein ook vele tientallen bomen die flink beschadigd en of helemaal kapot zijn, waaronder verscheidene eiken... zo zonde altijd, maar ja natuurgeweld daar doe je niets aan, rest alleen maar puin ruimen.
Verder hadden we geen telefoonverbinding meer, ook geen internet. Gelukkig hadden wij nog wel stroom (zonnepanelen en aggregaat), vele mensen hier in de omgeving zaten ook een tijd zonder stroom.

De afgelopen dagen iedere middag bezig met hout sprokkelen. Overal lagen/liggen dikke takken eik en beuk en om dat te laten liggen rotten is toch best wel zonde.
Zo blijven we hier wel fit, want ik kan vertellen dat het best veel werk is.

Meestal stoken wij hier op Essenhout. De tuin staat vol met essen vandaar. Essenhout hoeft tevens niet zo erg lang drogen, zo'n jaar tot anderhalf jaar en geeft lekker veel warmte.
Beukenhout moet wat langer drogen, zo'n 2 jaar. Uiteraard stoken we ook op beuken, want rondom ons staan vele beuken waar wel eens 1 van omvalt. Tevens krijgen/kopen we altijd beukenhout van ons houtmannetje als we zelf niet genoeg hout hebben.
Eikenhout hebben we er ook regelmatig wat tussen. Dit hout moet echt wat langer drogen, opgeteld zo'n jaar of 3, maar dan brandt het ook erg fijn.
Enkel hebben we er wat Berkenhout tussen, droogtijd een dik jaar. Berkenhout warmt wel prettig maar brandt minder lang, we gebruiken het tevens als aanmaakhout evenals vlier.
Volgend jaar komt er ook Elzenhout bij. Dit hout moet ongeveer anderhalf jaar drogen... mooi brandhout dat veel hitte geeft.Op ons weiland staan vele elzen, waarvan er bij verscheidene de top is afgebroken vanwege de sneeuw. Sowieso willen we er een paar weghalen, zodat we zicht op het weiland blijven houden. 

Zit me hier even af te vragen hoeveel uren er jaarlijks wel in gaan zitten om volledig op hout te stoken, als je alles zelf doet zoals : kappen, zagen, kloven, stapelen en sjouwen.
Gelukkig vinden wij het beiden leuk werk, want anders is het flink afzien. Zit voor ons nog een groot voordeel aan : we hoeven niet naar een sportschool (waar we absoluut niet van houden).
Jaartje rond houdt het ons bezig, maar dan heb je ook wat... een heerlijke snorrende kachel.
Wel hebben we naast de houtkachels een petroleumkachel, die dient voornamelijk als beenwarmer ;-)


Eén van de vele vlinderstruiken, die er vorige week nog fier bij stond en nu afgeknapt is.


Eén van de vele eiken die compleet ingescheurd is.
Ondertussen hebben we al enkele wat gefatsoeneerd in de hoop dat ze het verder redden.

Zo, nu bezig met het eten klaar maken. Zelfgemaakte lasagne (niet met pakjes uiteraard) met een lekkere salade erbij. Smul smul... denk ik, hoop ik ;-)