Maartse zonsondergang 2024...

Vaak prachtige zonsondergangen...

De lente, alweer een paar dagen aan de gang. Helaas vandaag niet veel van te merken, maar al verscheidene aangename dagen achter de rug dus geen klagen.

Vorige week met onze Mila naar een oogspecialist in Clermont Ferrand geweest. Daar zijn haar ogen weer uitgebreid onderzocht. Nieuwe druppels mee en nu afwachten of het aan gaat slaan. Wel goede hoop op een positief resultaat.

Uiteraard was ons opdondertje Muriele ook mee, voor haar dikke pret daar in de wachtkamer... allemaal honden. Het liefst was ze eventjes naar alle honden toegegaan, volgens mij dacht ze dat het een speelplaats was. Toch heeft ze wel een onderdanigheidsplasje gedaan toen er een hele grote hond bij haar kwam snuffelen, maar al snel vond ze dat ook geweldig.

Mila daarentegen is een stuk terughoudener, altijd eerst even de kat uit de boom kijken.

Langzaam zie je hier de tuin weer voller worden, beginnen steeds wat meer bloemen te bloeien, sommige fruitboompjes staan al in volle bloei en sommige bomen krijgen alweer blad... een fijne tijd het voorjaar.

Wel een tijd dat we veel buiten in de tuin aan het werk zijn. De moestuinen weer startklaar maken, ondertussen zitten de aardappelen er al in, wortels volgen een dezer dagen. Tevens weer overal potten met zaad staan (bloemen en groenten) en veel, heel veel, onkruid plukken van plekken waar we het liever niet hebben (dat groeit ook als een tierelier).

Ook alweer heel veel hout voor het komende jaar klaar liggen om gekloofd en gestapeld te worden, wat we trouwens pas gaan doen als de tuin er weer wat redelijk bij ligt.

Eigenlijk komen we in deze tijd altijd tijd tekort.

Tussen de bedrijvigheid vergeten we, natuurlijk zou ik haast zeggen, ook niet om te genieten. Genieten van leuke uitstapjes, leuke wandelingen, lekker eten, etc. etc. 

Op het weiland, witte bloesem

...en rose bloesem van de fruitbomen.

De hagedissen komen ook alweer regelmatig tevoorschijn.

Zo ook de krekels.

Deze hebben overal kleine holletjes waar ze gelijk inschieten zodra ze je in de gaten hebben.

Bosmieren, zeer ijverige beestjes.

Prachtig om ze bezig te zien.

Twee koetjes op de weg.

Dat is iets wat we hier wel veel vaker meemaken. Zo maar ergens wat verdwaalde koeien of kalfjes op de weg. Bovenstaande tweetal maakten samen even een boswandeling, er was in de buurt geen weiland te bekennen.

Bizons (Monts de la Madeleine)...

Soms gaan we even kijken, niet ver bij ons vandaan, of we de bizons zien. Vaak dikke pech lopen ze net daar waar je ze niet kunt zien. Afgelopen zondag waren ze wel in grote getale aanwezig. Mooie grote beesten om te zien en ze stonden redelijk dichtbij, maar... helaas geen fotocamera bij ons. Alleen ons mobieltje.

Zo jammer, want met onze fotocamera hadden we mooie scherpe foto's kunnen maken.

Maar helaas moeten we het met deze doen ;-)

Blijft mooi zo'n kasteelruïne op een bergtop.

(tijdens een toertje hier niet ver vandaan)

Wandeling tijdens een mooie zonsondergang.

Met uitzicht op de Puy de Dôme...

Tot slot nog eventjes voor de leuk een klein filmpje. Als Muriele er achter komt dat ik wat verder gelopen ben komt ze meestal keihard achter mij aan ;-)

 

Even schrikken...

Zat ik me daar gisteravond alleen nog eventjes te genieten, lekker warm voor de houtkachel, Henk de honden en de katten allemaal boven dus heerlijk stil. Dat zijn doorgaans echt even mijn momentjes als nachtkrabber.

Wordt de stilte plots verbroken door veel kabaal bij het keukenraam.

Kijk ik naar het keukenraam... kijken plots twee grote ogen vanuit het donker terug.

Foto is niet scherp, omdat ik moest inzoomen met mijn mobieltje. Toen ik me bewoog, om wat dichter bij het raam te gaan staan vloog de uil (bosuil) weg.
 

Voor ons keukenraam hebben wij vetbollen en netjes met zonnebloempitten en pinda's hangen. Overdag een komen en gaan van vele vogels, zoals koolmezen, pimpelmezen, zwartkopjes, roodborstjes en spechten.

Zat er gisteravond laat plots een uil bij een pindanetje. Vond het een beetje vreemd, een uil die pinda's eet, of zonnebloempitten.

Vandaag, toen ik er een nieuw pindanetje op wilde hangen, zag ik plots iets in het oude netje zitten... een dood muisje.

Gek weertje...

 

Loop je de ene dag in t-shirt buiten te zweten in het zonnetje op het weiland, de volgende dag wakker worden in een witte wereld.

Echt hele warme dagen zitten er nog niet tussen, voornamelijk zo rond de 10 graden. Maar als het zonnetje schijnt dan is het hier, vooral tijdens werkzaamheden, op het weiland al snel warm.

Behalve vandaag, zijn we de laatste tijd weer druk bezig in de tuin. Tevens nog veel bezig met hout voor volgend jaar verzamelen, het bos ligt nog vol met omgevallen bomen.

Een beukenhaagje geplant achter een zitje op ons weiland, even afwachten of deze ook aan gaat slaan omdat we gewoon jonge beukjes uit het bos geplant hebben... daar staan er hele vele van in het bos.

Verder dachten we dat er een stuk bos tegenover ons huis gekapt zou worden, blijkbaar hebben we dat verkeerd begrepen. Ze hebben het bos alleen flink uitgedund zodat de overgebleven sparren dikker kunnen worden. Momenteel nog best allemaal wat rommelig, maar op zich lijkt het wel redelijk mooi, voor zo ver sparren mooi zijn ;-)

Helaas ook wat minder mooi nieuws. Onze Mila is zo goed als blind. Aan een oog was ze al van jongs af aan blind en helaas gaat het momenteel erg slecht met haar 'goede' oog. Ze is onder behandeling, haar hoornvlies is erg troebel... oorzaak neovascularisatie.

Erg sneu voor onze Mila, ze heeft best al heel wat te verduren gehad en is altijd al een beetje een onzeker meisje geweest, nu nog wat erger.

We gaan zien hoe en wat in de toekomst.

Ha... nog even wat foto's van de afgelopen tijd voor de leuk.

De geknotte wilgen, ze krijgen ondertussen al kleine knotjes.

De wilgen stonden er heel erg slecht voor, compleet verwilderd en beschadigd en veel dood spul ertussen. Eigenlijk waren ze ten dode opgeschreven. Maar nadat we ze helemaal wat teruggesnoeid hadden besloten we om als proef te bekijken of we ze konden knotten. Tot nu toe bevalt het ons goed en de wilgen doen het nog steeds.

Onze trap naar het weiland...

Laatst hadden we een dag dat het de gehele dag mistig was.

Geeft soms ook wel leuke beelden.

Hoe mooi de natuur zelf kan zijn... ;-)

Ze zijn er weer, de vele duizenden wilde narcissen.

Staan nog vele in knop, iedere dag wordt het voller.

Gek weertje, zon, regen, mist, warm, koud...

En... een regenboogje.

Tja... vanmorgen.

Even weer een witte wereld.

Onze winter jasmijn.

Stelt nog niet heel veel, voor maar hij bloeit.

(die kleine gele stipjes)

Deze foto wilde ik jullie niet onthouden.

Zo gaat dat regelmatig hier bij ons. De stoel op de foto dat is mijn stoel, daar waar ik vaak zit. Meestal kan ik me dan maar amper met stoel bewegen omdat die gekke honden van ons het nodig vinden om samen dicht tegen de stoel aan te gaan liggen, dat terwijl er in de keuken genoeg lekkere ligplekken voor ze zijn zoals bijvoorbeeld de dikke kussen voor de kachel.

Zou haast zelfmedelijden hebben, ware het niet dat het soms ook wel stiekem even goed uitkomt. Want ja, zeg zelf dan kan ik even niet van mijn stoel af om bijvoorbeeld koffie te zetten ;-)