Hagedisjes enzo...

Afgelopen tijd weer veel in de tuin bezig geweest. We hebben o.a. omheiningen om de aardappelveldjes gemaakt zodat de aardappelen en andere groenten niet weer opgesnoept of overlopen worden door de honden, reeën en andere liefhebbers.

Vaak ging het wel redelijk goed, maar toch zo af en toe denderden de honden enthousiast door de groenten en soms zagen we reeën heerlijk staan smullen van al het lekkers. Zodoende hebben we nu voorzorgsmaatregelen genomen. 

Eén van de aardappelveldjes...

Of het zo voldoende beschermd is zullen we zien dit jaar.

Achter het struikje nog een aardappelveldje.

Ook zitten er wortels, uien, knoflook, peultjes en radijsjes in. 

Bloeien her en der momenteel wat tulpen en blauwe druifjes op het weiland.

Verder veel bloemenzaad op het weiland gezaaid, zodat het vrolijk lijkt als alles bloeit.

Tevens bezig met schuren en in de olie zetten van de tuinmeubels.

Niet echt het leukste klusje...

Eén geschuurd en één in de olie, nog maar zes te gaan :-(

Daarna de tafels en banken nog (als ik er zin in heb).

Momenteel staan er verscheidene bomen en struiken zeer uitbundig te bloeien.

Sommigen maar kort, maar het ziet er altijd prachtig uit.

De wilde kersen staan in volle bloei...

Dit is toch echt het mooiste seizoen, iedere dag weer een verrassing wat er is gaan bloeien.

Her en der wilde orchideeën, en van die leuke kievitsbloemen.

De lieve vrouwe bedstro begint ook weer te bloeien.

Geen idee of het opvalt ;-) maar hetgene dat ons hier het meeste bezig houdt is... het buitenleven en de bergen rondom uiteraard. Dat is voor ons ook één van de belangrijkste redenen dat we hier zitten.

Soms kan ik rustig een tijdlang op het weiland in het gras zitten, kijken naar de hele vele soorten kleine insecten. De meest vreemde insecten komen er voor, in velerlei kleurtjes.

Of kijken naar de bezigheden van mieren, hoe ze soms een sprietje, wel -tig keer zo groot als dat ze zelf zijn, meters verslepen richting hun mierenbult. We hebben een stuk of vier grote mierenbulten op ons terrein, die koesteren we.

Ah... en niet te vergeten, genieten van de vele hagedisjes. Erg mooi om ze te bekijken, veel bruine hagedissen, maar ook erg mooie groene.

Zandhagedis...

Vaak zijn ze behoorlijk nieuwsgierig.

Die kleine pootjes zijn ook erg aandoenlijk.

Momenteel hier een klein dipje wat het weer betreft, maar voor de komende week staan er weer twintigers op het programma.

Zo dadelijk even een toertje...

Tja... allemaal niet echt spectaculaire dingen, haast een beetje saai en toch desondanks genieten we hier volop van de kleine dingetjes... al moet ik toegeven dat het niet een en al feestje is, ik heb momenteel een loopneus ;-(

Weer voorjaar...

 

Dat was best even flink schrikken met de enorme hoeveelheid sneeuw van laatst en van de nachtvorsten.

Gelukkig is ondertussen de sneeuw verdwenen en is het 's nachts ook niet meer zo koud.

Hoe het uiteindelijk met de fruitbomen afloopt, of ze vruchten krijgen of niet... dat is nog even afwachten. Wat wel grappig is, is dat de vele narcissen het overleeft hebben. Best wel een wondertje, aangezien er een enorme laag sneeuw lag en er geen narcis meer te zien was op dat moment. Nadat de sneeuw weg was leek het eerst ook alsof het afgelopen was met de narcissen, ze lagen er allemaal slap bij. Toch zijn ze uiteindelijk allemaal zo'n beetje weer overeind gekomen.

Enorme ijspegels, sommigen waren meer dan een meter lang.

Het was even gevaarlijk toen het wat begon te dooien en ze naar beneden vielen.

M.a.w. wij waagden ons toen even niet achter het huis,

En eh... geen narcis meer te bekennen.

Maar gelukkig, ze zijn weer massaal overeind gekomen.

Werkelijk dat is ieder jaar weer zo'n prachtig gezicht, zo ontzettend veel bloemen. Op sommige plekken wat verspreid, zoals op bovenstaande foto met Vidor. Maar op vele plekken met honderden bijelkaar.

Ook leuk, op vele plekken daar waar nu narcissen staan, staan later vele andere bloemen, varens e.d. en lopen wandelpaden.

Met het mooie weer kan er ook weer verder gewerkt worden aan het schuurtje.

Het gaat niet snel, hoeft ook niet, maar komt stapje voor stapje wat verder.

Overal op het terrein zie je iedere dag nieuwe bloemetjes opkomen. Bomen die beginnen uit te botten, her en der al bremmen die in bloei staan (ik heb ze alweer op de vaas staan). Vooral met mooi weer een prachtige tijd het voorjaar.

Witte klaverzuring, op sommige plekken hele groepen.

Blauwe druifjes, staan op verscheidene plekken op het terrein.

Ooit her en der een paar bolletjes gepoot, worden er jaarlijks meer.

Bosanemoon.

Zou mooi zijn als we hier een heel tapijt hadden van bosanemonen.

Maar tot nu toe moeten we het hier doen met bovenstaand bloemetje.

Vlakbij is een oud, jaren ongebruikt, weilandje die meestal vol staat met bosanemonen.

Vlakbij betekend hier niet dat het altijd even gemakkelijk is om er te komen. Even naar dat oude weilandje is toch best een stevige stap, bergje op bergje af. 

Dit jaar ben ik er nog niet geweest, mede omdat we momenteel niet zo ver met onze Vidor lopen (hij heeft sinds vrijdag weer nieuwe medicijnen voor zijn artrose in de rug), maar ik ben van plan om komende week even te kijken of het daar weer vol staat.

Nou zeg ik wel zo van : niet zo ver. 's Morgens lopen (slenteren) we nog wel altijd minstens een half uur tot drie kwartier, maar meestal niet over te steile stukken. Soms zet ik Vidor even aan de lijn, omdat hij zelf niet in de gaten heeft dat hij niet alles meer even goed kan... zoals hard rennen van een berg af. Later op de dag (tegen de avond) maken we ook nog altijd een wandelingetje van een half uurtje en verder hobbelt hij overdag nog veel achter Henk of mij aan, over eigen terrein. Dus dat valt allemaal nog wel mee, maar helaas geen echte lange wandelingen meer.

Maartse viooltjes, staat het hier momenteel vol mee. 

De dotterbloemen beginnen ook weer volop te bloeien.

Het wordt met de dag geler langs ons stroompje.

Ook alweer veel pinksterbloemen tussen de gele dotters (niet te zien op de foto).

Onze Femke heeft weer een nieuw plekje... 

Op een tak van een oude eik in de tuin, daar kan ze rustig uren zitten.

Voor de komende week mooi weer voorspelt, heerlijk met de deuren open, buiten koffie drinken en veel in de tuin bezig. Laat het nu maar mooi weer blijven tot aan de Kerstdagen. Vooruit, zo af en toe even 's nachts een bui... dat vindt de tuin wel prettig.

 

Niet alleen vorst...

 

Nee dus, niet alleen vorst maar ook sneeuw, heel veel sneeuw.

Het is hier weer een volledig witte wereld, denk je dat het voorjaar begonnen is krijg je zoiets.

We zijn er absoluut niet blij mee, maar ons ook bewust dat we er helaas niets aan veranderen kunnen.

Loop je de ene week in t-shirt met korte broek, de week erop met winterjas, muts, sjaal en handschoenen.

Vorig jaar ook al late vorst, vrees dat het dit jaar weer niets gaat worden met de fruitbomen.

In plaats van duizenden narcissen in de tuin een dik wit winterdek.

In plaats van heerlijk de gehele dagen buiten, stevig voor de warme houtkachel zitten.

Paar weekjes winter... PRIMA. Maar ben nu toch wel lichtelijk jaloers op die mensen die in wat warmere oorden verpozen.

Moet zeggen dat het geen al te vrolijk blogje is, zo voel ik me ook een beetje. Ik word er nog net niet depressief van, maar als het te lang aanhoudt...

Toch maar wat foto's voor de gezelligheid, had ik ook een excuus om naar buiten te gaan voor de foto's. Want ach, het lijkt op zich best wel EVEN leuk. Met de nadruk op even.

Foto's van gisteren...

Foto van de auto, die nog bij huis stond.

Staat gelukkig nu boven.

Ze hebben van de gemeente het pad, tot aan onze brievenbus, geveegd. Zodat we de auto redelijk gemakkelijk naar boven konden krijgen. Uiteraard wel eerst de auto ontdoen van de enorme laag sneeuw.

Hoezo voorjaar?

Het lijkt meer op hartje winter.

Het is een komen en gaan van vogeltjes.

Sneeuw, zeg maar gerust veel sneeuw.

Zelfs sneeuw onder het afdak, daar waar ik veel potjes met zaad staan heb.

Wel voornamelijk zaad van bloemen die normaal gesproken in de tuin gezaaid kunnen worden. Maar vele bloemetjes zaai ik eerst even in potjes, zoals klaproosje, goudsbloemen e.d. Later in het jaar zaaien we ook nog veel direkt in de tuin.

Foto's van vandaag...

Dachten we gisteren dat we het gehad hadden, lag er vandaag nog veel meer sneeuw.

Roodborstje.

Op zich niets bijzonders, wat we wel bijzonder vinden is dat bovenstaand roodborstje eindelijk ontdekt heeft hoe in een vetbolletje te komen. Hebben we in al die jaren hier nog nooit eerder gezien dat het gelukt was.

Vaak zien we wel dat roodborstjes pogingen doen, maar dus nog nooit gezien dat ze het konden. Net als merels en vinken, die zitten ook altijd op de grond te snoepen. Zien we ook nooit op een vetbol zitten.

Sneeuw en vorst... dikke ijspegels aan de dakrand.

Het bloemenzaad heeft een nog dikkere sneeuwlaag gekregen.

Ik had ze natuurlijk naar binnen kunnen zetten, maar binnen staat het overal vol met andere potjes zaad. Zoals tomaten, courgettes, zonnebloemen, pepers, paprika's e.d.

Tja... heel veel sneeuw.

Geen idee of de wilde narcissen het overleven en hoe het met de fruitbomen gaat. Hopen dat de sneeuw snel verdwenen is, zodat we weer buiten bezig kunnen.