De donkere dagen rond Kerst...

 

Vandaag neem ik jullie even mee op een klein rondritje en wandelingetje die we onlangs gemaakt hebben, via foto's. Alles in een straal van zo'n 15 km vanaf ons huis. Om te laten zien hoe verschillend het weer kan zijn hier in de bergen.

Nog even voor vertrek op ons weiland gekeken, een strak blauwe lucht.

Daarna zijn we met zijn vieren, de honden en wij, in de auto gestapt. We wilden even met de honden bij een beverplasje kijken en lopen. Wij noemen het altijd beverplasje, maar denken dat het beverratten zijn.

Op de weg naar boven zagen we gelijk al dat er weer een mooie wolkenband aan de overkant was.

Onderweg naar het beverplasje, prachtige vergezichten.

Bij het beverplasje aangekomen zaten we middenin de wolken.

Het was er behoorlijk mistig.

Wel hadden we geluk, we zagen verscheidene bevers (beverratten ?) in de mist.

Was het bij huis redelijk warm, hier was het aardig koud in de mist. Maar onze Mila en Muriele vonden het er geweldig. Ze zijn beiden verscheidene keren om de plas heen gespurt en vaak stonden ze even aan de kant om naar de zwemmende bevers te kijken.

Op de terugweg zaten we plots boven de wolken, weer stralend weer.

Dit is vlakbij La Loge des Gardes, de bergen tegenover ons.

Daar was het overigens weer enorme druk, veel mensen met kinderen en sleetjes, tevens veel mensen met honden. Staan we telkens versteld van hoeveel mensen er op de sneeuw afkomen. Echt erg veel auto's, we hebben ze niet geteld maar denk toch zeker wel zo'n honderd... waarschijnlijk veel meer.

Wij zijn daar niet gestopt, maar zijn weer richting huis getuft.

Wel zo af en toe even stilgestaan met de auto om te genieten van het prachtige uitzicht zo boven de wolken.

Daar in de verte, onder die wolkenmassa, ligt ergens ons huis.

Nog even, in Laprugne, door de mist... om vervolgens weer onder de wolken weg te komen. Daar waar het weer helder was.

Weer thuis, de buitenlampjes gaan vanzelf aan rond een uurtje of vijf.

Het kacheltje brandde nog lekker...

En er stond een heerlijk taart op ons te wachtten.

Henk zijn brouwsel, zijn eerste zelfgemaakte schwarzwalder kirsch taart.

Hij zag er nog niet perfect uit, maar smaakte UITSTEKEND.

Kerst 2024...

 

Wij wensen een ieder, vanuit Le Pre Bonnet, 

HELE FIJNE KERSTDAGEN 

en een 

GOED en GEZOND 

2025 

-----

Ons Kerstmaal is onderweg... ;-)

November 2024...

Zitten we alweer in december, de meteorologische winter is begonnen. Nog een paar dagen en dan op uitkijk naar Sinterklaas, hopen dat hij ons dit jaar niet vergeet.

Binnenkort ons huisje weer in Kerstsferen tooien, de buitenlampjes hangen al... die gebruiken we in de wintermaanden tevens als 'gewoon' buitenlicht. Aangezien het tegen een uurtje of vijf, half zes al donker is en wij vaak pas laat naar de winkel gaan is dat wel handig.

Sinds vorige week ben ik in het bezit van een nieuwe laptop, dat is nog eventjes flink wennen. Alleen al het opstarten. Bij mijn oude laptop kon ik gerust nog even mijn tanden poetsen, een bezoekje aan het toilet brengen etc. voordat de laptop zo ver was dat ik bezig kon. Bij deze nieuwe gelijk beeld.

Ook de stilte is even wennen, mijn oude maakte continu behoorlijk wat lawaai... op het laatst dusdanig dat je soms het gevoel kreeg dat hij van plan was om op te steigen totdat hij er helemaal geen zin meer in had.

Overigens was het best even zoeken hier in Frankrijk, ze hebben hier alleen laptops met een azerty toetsenbord. Terwijl ik graag een qwerty toetsenbord heb. Uiteindelijk een laptop uit Italië, deze heeft ook een ietwat ander toetsenbord, dus even wennen maar prima te doen.

Gisteren zaten we in de keuken, komt er een auto langs. Op zich niet zo verwonderlijk want er werd weer flink gejaagd, de jachthonden renden hier 's middags luid blaffend in het rond (onze honden doen dan gezellig mee, waar wij niet zo hele blij van worden). De auto bleef een klein eindje vanaf ons huis staan, stappen er twee mensen uit... een behoorlijke oude man met een wat jongere vrouw (nou ja, net als ons een 60 plusser).

Ze gingen bij ons hek staan, zodoende wij er even heen. Bleek dat die oude man hier in de jaren 40 van de vorige eeuw gewoond had bij zijn oma, die hier destijds woonde. De wat jongere vrouw was zijn dochter.

De oude man zijn zuster is hier ook al eens geweest met haar dochter en schoonzoon. Samen, de oude man en zijn zus, woonden zij bij oma in.

Weer heel wat leuke verhalen mogen aanhoren over hoe het er hier vroeger aan toe ging. Bijvoorbeeld over de koeien die ze hadden, die in de winter hier binnen stonden e.d. 

Ondertussen zijn in de loop der jaren hier al behoorlijk veel mensen langsgeweest die op een of andere manier een connectie met ons huis hadden. Erg leuk...

Grappige is dat we in Nederland ook een huis hebben uit ongeveer dezelfde tijd, ergens eind 1800... maar daar zelden oud bewoners aangetroffen hebben. Hier is het haast een komen en gaan, nou ja... een beetje overdreven, maar toch.

Nog even een weerpraatje... het regent momenteel.

Ah... en nog even wat foto's voor de leuk.

Barrage de Renaison...

Helemaal leeg...

De Barrage de Renaison was erg speciaal om te zien. We waren onderweg naar Roanne en zagen plots dat er totaal geen water in stond. In de 16 jaar dat we hier zitten nog nooit eerder gezien.

Een relmuis voor ons keukenraam.

Prachtige 'handjes'.

Normaal gesproken gaan relmuizen in oktober al een winterslaapje houden van zo'n 7 maanden. Zagen we plots vorige week een relmuis voor ons keukenraam, hij zat bij de vetbollen van de vogels. Hij kwam verscheidene avonden terug om zijn buikje rond te eten, we hebben hem ook nog een stuk banaan gegeven. Laatste twee avonden hebben we hem niet meer gezien, we hopen dat hij een plekje gevonden heeft om te overwinteren... met een volle buik.

We hebben trouwens het idee dat er ook relmuizen bij ons op de zolder zitten, boven onze slaapkamer. Afgelopen zomer hoorden we daar soms wat getrippel. Prima plekje voor ze ;-)

Even een foto van Mila en Muriele.

's Avonds liggen ze vaak de gehele avond samen voor de houtkachel, het beste en warmste plekje in huis. 

Herfst 2024...

 

Afgelopen tijd hier heerlijke herfstweken gehad, althans wat het weer betreft. Tegen de avond regelmatig van die mooie laaghangende wolken, altijd een prachtig gezicht hier in de bergen.

Helaas staat er kouder weer in de planning waar we beiden niet zo dol op zijn.

Nog een klein nadeeltje van de herfst is, dat de bomen nog wat in blad zitten en de zon behoorlijk laag staat. Omdat ons huis in het bos staat, hebben we in deze periode weinig zon rondom huis. Gelukkig hebben we op het weiland wel redelijk wat zon, zodat we daar wat zon kunnen vangen.

Spijt dat we een huis middenin het bos hebben? Nee absoluut niet, maar wel een beetje onderschat. Een boshuisje was altijd al een droom van mij, zodoende blij dat we die droom konden verwezelijken... anders had het voor altijd bij dromen gebleven.

Een zonaanbidder ben ik nooit geweest, zodoende dacht ik dat ik die niet zou missen. In de zomer, winter en lente missen we hier ook geen zon, vele zonnige plekken en ook veel schaduwplekken.

Maar in de herfst zitten we wel eens te dromen om er nog een huis bij te kopen, een huisje met rondom zon, het liefst ook nog zicht vanuit het huisje op een ondergaande zon, ergens in het zuiden. 

Dromen moet je proberen te realiseren, dus wie weet ;-)

Onze Muriele loopt nog steeds in haar rompertje, het wondje was helaas weer wat open gegaan en moest opnieuw gehecht worden... weer 10 dagen rompertje aan, komende vrijdag gaan de hechtingen eruit. Hopen dat het dan goed is.

Dat gedoe met dat rompertje geeft ons hier wel wat beperkingen. Telkens als we naar buiten willen moeten we het rompertje omhoog vouwen en Murretje in de gaten houden (zodat ze niet bij de hechtingen gaat). Al twee keer mislukt, gevolg... natte broek.

Nog een erg vervelend ding, onze oudste kat (Femke) plast en poept de laatste tijd overal in huis behalve op de kattenbak. Om de haverklap kunnen we het weer schoonmaken. Dat poepen is nog niet zo'n probleem, zijn erg 'mooie' harde keuteltjes. Maar dat plassen, bah erg vies. Ze is ondertussen zo'n 19 of 20 jaar, oogt verder gezond, is alleen stokdoof. Tja, we kunnen haar moeilijk een luiertje onderbinden.

Doet me gelijk denken aan die ontzettend vieze reclame over incontinentieluiers : ik laat me gaan. Gruwelijk, als die reclame voorbij komt gaat hier gelijk het geluid van de tv uit.

Kan zijn dat onze Femke gedacht heeft : als die vrouw het kan, kan ik het ook ;-)

Voor ik over ga op wat positievere dingen nog even een ding wat ons hier ook wel behoorlijk bezig houdt. Zoals het walgelijk extreem rechtse kabinet in Nederland, de bijna dagelijkse ergernissen aan het gebeuren daar. Ook de genocide in Gaza houdt ons flink bezig, dat is geen oorlog meer maar gewoon het afslachten van een gehele bevolking. Als mens en als Nederlandse schaam ik me ervoor dat we als Nederland zijnde dit gebeuren goedkeuren. En eh, nee wij zijn niet tegen joden of Israelische mensen, maar ook niet tegen islamieten of Palestijnen. Wel tegen slechte haatdragende mensen zoals bijvoorbeeld Netanyahu, Wilders, Trump, ah en niet te vergeten tantie Faber. 

Over op wat positievere dingetjes, ehm... even denken of die er ook zijn.

Denk, denk, denk, jawel hoor, straks appelgebak eten. Henk heeft weer een heerlijke appeltaart voor ons gebakken, slagroom erbij en smullen maar.

Ah en vanavond, voor het eerst deze herfst, stamppot boerenkool uit eigen tuin. Tevens gelijk de laatste keer dit jaar... omdat onze boerenkool grotendeels opgegeten is door de reeën. We konden nog net een maaltje bijelkaar schrapen.

Nog eventjes wat herfstfoto's, voor de leuk, van de afgelopen weken :

Mooie herfstkleuren tijdens een wandeling.

Zo af en toe bloeit er nog een klaproosje.

Tevens op bovenstaande foto een deeltje van ons aangevreten boerenkool.

Herfstuitzicht vanuit ons huis.

Regelmatig VEEL blad harken.

Uitzicht vanaf Vidors berg op ons huis.

Wandeling in de bergen, vlakbij ons.

De weg naar ons huis, er staan nog steeds veel koeien.

Onze wingerd in herfstkleuren.

Hij wordt helaas nooit mooi rood, meer geel met op sommige plekken wat rode randjes.

Een onderonsje...

Even een onderonsje...

Muriele en Morris...

 Muriele draagt een medical pet shirt omdat ze gesteriliseerd is.

Vakantie 2024 voorbij...

Onze zomervakantie zit er weer op.

Een vakantie waar we bijna de gehele tijd in korte broek konden lopen. Moet er wel bij zeggen dat er enkele dagen tussen zaten dat het wel erg warm was, van die dagen dat we niet al teveel deden. Spelletjes speelden, scrabble, carcassonne e.d. op ons terras in de schaduw van de bomen en tegen de avond eventjes met de honden naar wat water zodat ze heerlijk konden afkoelen.

Verder zijn we regelmatig even weg geweest, naar het noorden, zuiden, westen en het oosten. Vele mooie landschappen, dorpen e.d. gezien. Naar rommelmarkten en andere markten, wat dus echt niets voor ons is... rommel genoeg thuis.  Maar ieder jaar zijn we opnieuw bang dat we wat missen als we daar niet heen zouden gaan... dus opnieuw geconstateerd dat we echt niets missen, dat is ook wat waard ;-)

Uiteraard vaak heerlijk gegeten, vakantie hè! Regelmatig bbq-en en andere heerlijkheden. Gezellig wat bijgekletst met vrienden en kennissen.

Natuurlijk niet één en al pret, ook heus wel momenten van verveling, kleine ergernisjes en een grote ergernis omdat onze Mur de derde week van de vakantie loops werd. Een week lang twee reuen uit de buurt om de haverklap om ons huis. Wat voor ons betekende dat we continu erg moesten opletten. Begrijp eerlijk gezegd de eigenaar van beide honden ook niet, op zich prima mensen maar gaan toch compleet anders met de honden om als dat wij doen, laten de honden gewoon lopen. De honden zaten hier soms zo'n beetje dag en nacht, vooral één van beide (een rode cocker spaniel), een echt doorzettertje. Presteerde het zelfs om ergens door onze omheining te komen en stond plots voor onze deur. Van nood moesten wij een soort hekje voor onze keukendeur plaatsen, zodat de deur wel open kon maar onze Mur niet alleen naar buiten. Was al met al best erg vervelend, al waren de beide honden op zich best wel lief.

Over een maandje of drie laten we Murretje 'helpen'.

Even wat foto's van de afgelopen vakantie...

Ten noorden van ons...

Prachtige kasteeltjes, veelal privé bezit.

Mooi balkonnetje...

Nog zo'n leuk kasteeltje, ook privé bezit.

Een aardig huis met torentje.

(ik ben dol op torentjes, als we ooit de loterij winnen...)

Een meertje waar de honden lekker konden zwemmen.

Mooie oude treurwilgen...

Henk en de honden onder een treurwilg...

Vaak even gepauzeerd bij water.

Bovenstaande foto's zijn allen ten noorden van ons gemaakt. Ten noorden van Lapalisse, een omgeving waar we niet vaak rondtoeren. Reden daarvan is dat er geen bergen zijn, maar voornamelijk een heuvelachtig landschap, iets wat ons niet zo trekt.

Toch moesten we constateren dat het daar ook erg mooi is, erg leuke dorpjes met prachtige oude huizen en kasteeltjes. Leuke plekken om even met de honden bij water te pauzeren.

Al met al kwamen we tot de conclusie dat het voor herhaling vatbaar is om daar de omgeving een keer verder te verkennen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ten zuiden van ons...

Bosbessenmarkt, het was er erg druk.

De dag dat we hier waren was het niet zo warm.

Mooie vergezichten...

We stonden hier op dik 1500 meter hoogte...

Behoorlijke pittige wandeling...

Ten zuiden van ons, daar komen we met grote regelmaat. Zelf vinden we dat een erg mooie omgeving met redelijke hoge bergen, mooie plaatsen... gewoon een erg mooi gebied om rond te tuffen. Afgelopen maand zijn we er ook verscheidene keren heen geweest. Leuke waterval bekeken, lange wandelingen gemaakt, mooie dorpen bekeken, gepicknickt e.d. 

Vaak wel foto's geplaatst van plekken waar we geweest zijn. Maar de plek op bovenstaande foto's nog niet. We zijn daar wel vaak langs gereden, maar hebben daar nog niet eerder gelopen, meestal omdat het er erg druk was en of te warm. Pittige wandeling, maar zeker de moeite waard. Tevens was er een bosbessenmarkt waar van alles te doen was. Zijn we overigens maar even geweest omdat onze honden niet 'keurig' mee liepen.

Wel even een grappig voorvalletje. Was een vrouw die bij ons bleef staan, ze wees naar de honden en had het, in onze oren, over antiek. Raaaaaaar... Ze herhaalde het en wees naar Mur, nog begrepen we eerst niet wat ze zei. Opeens schoot ons te binnen dat ze het over een teek had (une tique), maar aangezien wij de honden altijd behandelen leek ons dat niet te kunnen. Samen met mevrouw en meneer kijken, bleek het gewoon een tepel te zijn. Tja... heerlijk gelachen samen en uiteraard (zoals vele fransen zijn) duizenden verontschuldigingen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ten oosten van ons...

Kanaalbrug bij Digoin...

Een kanaalbrug over de Loire...

Uiteraard konden de honden daar ook weer heerlijk in het water.

Grappige bootjes die je kunt huren als vakantieverblijf.

Ergens in het zuid-oosten, waar we een mooie route hebben gelopen.

Stonden her en der wat grappige hutjes.

We zijn een dag aan het toeren geweest ten noord-oosten van ons, met als doel Digoin om de kanaalbrug eens te bekijken. Vele jaren geleden hebben wij daar ooit in de Bourgogne eens een huis gehuurd, wel door Digoin heen gekomen maar nooit de kanaalbrug bekeken. Vlakbij de kanaalbrug zit een grappige camping waar je allerlei vreemde onderkomens kunt huren, zoals lollige bootjes op het water, roulottes en een soort tonnetjes. Beiden zijn wij geen liefhebbers van kamperen, wij huurden bijna altijd vrijstaande huizen ergens in de 'rimboe' zonder buren, maar anders...

Ook zijn we een dag aan het toeren geweest ten zuid-oosten van ons. Een gebied dat we nog niet kenden. Gaan we vast en zeker nog eens heen, zagen onderweg leuke dorpen e.d. maar hebben deze niet echt goed bekeken (in miep miep vaart erdoor heen).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ten westen van ons...

Oude zaagmolen.

Regelmatig gaan we naar het westen, ook Vichy waar we wel eens boodschappen halen ligt ten westen van ons. Verder zijn we er naar de Sioule geweest, had ik al over geschreven. Ook wilden we graag even weer naar de Puys, maar daar is het niet meer van gekomen...gaan we mettertijd wel eventjes weer heen. Verder gingen we zo af en toe, vooral als het erg warm was, naar een mooie plas waar de honden fijn konden zwemmen, daar staat vlakbij bovenstaande mooie oude zaagmolen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rondom huis...

Mila haar nieuwe zitplaats...

Femke heeft ook een nieuw plekje gevonden.

Tijdens één van de vele barbeques.

Henk zat in de wolken, de wind stond verkeerd ;-)

Veel bezoek...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dat was zo'n beetje een overzicht van onze vakantie 2024.