Momenteel loop ik bijna krom van het kruien met zand, bij wijze van spreken... want vroeg donker, dat houdt in : op tijd stoppen met werken ;-)
De afgelopen week kwam ik op het lumineuze idee om de oude erfafscheiding deels vrij te maken van bramen, varens e.d., zodat het oude prikkeldraad vervangen en of strak getrokken kan worden en we tevens wat verrotte paaltjes kunnen vervangen.
Hier bij ons in de omgeving zijn de meeste weilanden omheind met prikkeldraad op paaltjes vast gemaakt. Ook ons weiland, alleen dat is in de loop der jaren behoorlijk verwaarloosd. Op zich voor ons geen probleem, want we zijn niet van plan om er groot vee op te laten grazen, misschien ooit eens wat kleinvee... maar dat zien we dan wel weer. Maar het oog wil soms ook wel wat, dus huppakee de snoeierd mee en knippen maar.
Ook omgezaagde bomen worden soms gebruikt als paaltje.
Zo zag het er uit, het prikkeldraad zit verstopt tussen de vele bramen en dergelijke.
Trouwens zo ziet dit er nu nog uit, want hier ben ik nog niet aan toe gekomen.
Zo ziet de afscheiding er nu uit, althans het stuk wat ik vrij gemaakt heb.
Het prikkeldraad is weer tevoorschijn gekomen en we kunnen er nu wat gemakkelijker bij om het te herstellen.
Tevens zijn de vele mooie bemoste stenen weer tevoorschijn gekomen.
Sommige paaltjes waren dusdanig verrot dat ze compleet afgebroken en omgevallen waren.
Op zich al met al een behoorlijk werkje, maar... van het een komt het ander.
Er lag ook een enorme berg zand in de berm, ooit lang geleden, is daar eens een boom omgekieperd. Die hebben ze destijds waarschijnlijk afgezaagd, maar het onderstuk is blijven liggen.
Dat grond kunnen wij prima gebruiken naast ons huis, dus... kruien.
Een deel van het zand, het grootste gedeelte hebben we al verplaatst.
Al minstens 50 kruiwagens.
Wij willen het stuk grond achter ons huis ietwat verbreden. Ons huis is zo'n 16 meter lang... dus gaat het om zo'n 16 meter lang, bij 50 centimeter breed en zo'n 75 centimeter hoog. Al met al moet er dan zo'n 6 kuub grond heen. En... dat is best een beetje veel, zeg maar gerust VEEL.
Het bruine stukje grond, aan de linkerkant, is nieuw.
Daar moet nog heel wat grond op.
Voordat wij het weiland erbij gekocht hadden was dat de grens van ons grondstuk en het weiland. Aangezien het nu allemaal bij ons huis hoort, hebben we daar ondertussen het prikkeldraad verwijderd en zijn we nu dus bezig om het een ietsje breder te maken.
Even iets totaal anders.
Afgelopen zaterdag kwam er plots een auto aan rijden, nou rijden hier wel vaker auto's langs dus dat is nog niet zo vreemd. Maar in eerste instantie dachten wij dat het ging om een 'gewone' auto (achteraf was het wel een 4x4) en... met een gewone auto kun je hier niet verder rijden. Keren is dan ook een probleem als onze auto breeduit op de p-plaats staat (daar kunnen in principe gemakkelijk twee auto's staan, maar wij hebben hem altijd prettig in het midden staan voor ons eigen gemak) en achteruit terug rijden is een hele uitdaging ;-)
Nou zijn wij dan wel zo dat we even gaan kijken en verplaatsen wij onze auto (we laten ze vaak eerst wel even aanmodderen natuurlijk), zodat zo iemand zijn auto even kan draaien.
In dit geval waren het Nederlanders die hier in de buurt wonen (Frans kenteken), zij kwamen langs om kennis te maken.
Wel grappig toch, zoiets kun je je toch bijna niet voorstellen in Nederland. Dat je bij totaal vreemde mensen, die op zo'n 10 km afstand wonen, aanklopt om kennis te maken.
Al met al was het best gezellig en hebben we hier weer wat nieuwe mensen leren kennen :-)
Ah... en al een paar stukken appeltaart achter de kiezen, Henk heeft even een overheerlijke appeltaart voor ons gebakken. Ben dol op zelfgebakken appeltaart, het liefst met HEEL VEEL slagroom.
Ik moet toch een beetje eten voor de volgende ladingen zand ;-)
