Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zaterdag 30 november 2013

Koeien in de sneeuw...


Hè, bijna vergeten. Zoals sommige van jullie vast wel weten ben ik nogal dol op koeien. Niet alleen op koeien, bijna op alle beesten ;-) Afgelopen week nog even behoorlijk geschrokken van de beelden van angora-konijnen, hoe die gemarteld worden voor de wol... werkelijk te gruwelijk om naar te kijken.
Maar goed dit even terzijde, angora-konijnen lopen hier niet. Wel koeien, deze staan ondanks de sneeuw, vlakbij ons huis. Dagelijks worden ze bijgevoerd met hooi, dagelijks ga ik even bij ze kijken... en zij... zij kijken dagelijks even terug.



Vaak maken we even een praatje...



En fotogeniek zijn ze ook nog eens... Dit jonge wollige stiertje ging er even mooi voor staan...



's Avonds gaan ze vaak met z'n allen in het hooi liggen slapen.

Zo, toch nog even op de valreep een koeienblogje.

Fijne zondag...

vrijdag 29 november 2013

Winters weertje...


Het vriest hier momenteel behoorlijk. Lekker glibberen over de stukken die we wat ontdaan hadden van de dikke sneeuwlaag afgelopen week. Zo af en toe even een glijertje maken... onderuit met tas vol boodschappen ;-)


Ons huis heeft aan de achterkant geen dakgoten, dat geeft momenteel een erg mooi gezicht. Allemaal ijspegels, alsof het huis al helemaal in vroege Kerststemming is.
Over Kerststemming gesproken, overal zie je alweer dat het in aantocht is. De prullaria's worden weer uit de kasten gehaald en geëtaleerd.


Vandaag hebben wij even rondgereden hier in de buurt. Beetje dubbele gevoelens... aan de éne kant was het prachtig, al die huizen met hun mooie dikke witte sneeuwlagen op de daken, her en der soms met gigantische ijspegels... daar zijn die van ons niets bij. Maar aan de andere kant, zag je overal hele vele omgevallen bomen. Prachtige dikke oude eiken die compleet met wortel en al omgevallen zijn, dikke beuken en dennen... reusachtige vele bomen die het niet overleefd hebben. Maar... gelukkig staan er erg veel bomen en zijn ze lang niet allemaal gesneuveld, zo ook deze prachtboom vlakbij ons huis... staat nog fier overeind.


Op de wat hoger gelegen gebieden zijn de bomen nog steeds wit, lijkt erg mooi als de zon erop schijnt.


Zoals het er nu naar uitziet gaan we zondag weer naar Nederland, tenzij... ;-)
Ik kan wel alvast verklappen dat we de auto NIET naar beneden rijden, want je weet maar nooit of we dan weer boven komen. Wordt trouwens nog wel een heel gesjouw met de bagage, de katten e.d. naar boven...glibberend en glijdend. Daar verheug ik me al heel veel op, maar niet heus ;-(


Rest mij nog om jullie een heel FIJN weekend toe te wensen en wie weet... tot de volgende blog vanuit Nederland.

donderdag 28 november 2013

Knuffel, knuffel...



Eén en al genieten hier (nou ja...), is het niet van de vele sneeuw... dan wel van de beesten.


Even inzoomen, gewoon op de foto klicken, zo ontzettend lief ;-)


Zo heerlijk samen op de oude kussen voor de houtkachel...

Hahaha... Henk vond het nogal zoetsappig, is het ook ;-)

Morgen weer het serieuzere werk...


woensdag 27 november 2013

We zijn er nog...


We hebben besloten om in het weekend weer terug naar Nederland te gaan.
In principe hadden wij vandaag terug kunnen gaan, wat het werk betreft was dat ook gunstiger... maar dat had dan ingehouden dat we gisteren, op mijn feestje, het huis aan de kant moesten maken en de auto alvast hadden moeten laden. Dat laatste zou normaal geen probleem zijn, ware het niet dat onze auto momenteel op zo'n ander-halve kilometer van ons huis staat. En ik kan jullie vertellen dat het een behoorlijke trippel is, omdat het vrij steil omhoog gaat... en tja, ik ben natuurlijk sinds gisteren niet meer de 'jongste' ;-)
Nog een andere reden, die de doorslag gaf, is... dat we onze weg ietwat toegankelijker willen maken. Her en der liggen nog wat bomen, deze liggen dusdanig dat we er NET langs kunnen, maar dat heeft niet over. Aangezien we over dik drie weken weer deze kant op willen en dan in het donker hier arriveren, lijkt het ons verstandig om ons hier nog even mee te bezigen.


Prachtig mooi beukenhout...


De nieuwe houtvoorraad komt eraan gerold...
ZWAAR... te bedenken dat er heel veel ligt. 
We hebben de taken eerlijk verdeeld, Henk het zware werk en ik kijk toe of alles goed gaat ;-)

Afgelopen maandag, toen de hulptroepen er waren, hebben ze veel bomen van ons pad verwijderd. Alleen één boom bleef erg vervelend hangen, deze hangt er nu nog. Dus... dat is even oppassen daar.
Toen de eerste hulptroepen klaar waren met hun werk en weer waren vertrokken, heeft Henk onze auto ontdooid en alvast een stuk naar boven gereden... voor zover als mogelijk... Ga ik even later lopend naar boven, om te kijken tot hoe ver Henk met de auto gekomen is...


Staat de auto precies onder de hangende boom. Was de auto daar blijven steken, grrr... spannend ;-( Gelukkig arriveerden vrij vlot de nieuwe hulptroepen en is onze auto er ongeschonden weggetrokken. De boom hangt er nog...

Ik denk, nee... ik weet haast wel zeker, dat we ons de komende dagen nog wel even vermaken hier.


 Tot slot van deze blog...


Nog even een foto van onze 'ruige' dame Mitsie in de sneeuw. Daar waar Vidor de gehele dagen het liefst buiten bij ons in de buurt is, dol op sneeuw en altijd in voor een spelletje... Ligt onze Mitsie het liefst lekker lui de gehele dagen voor de houtkachel, uiteraard op een stoel ;-) 



dinsdag 26 november 2013

Tja, daar zit je dan !


Tja... daar zit je dan!

Even een foto erbij uit de oude doos. Een foto van een afbeelding die we in Nederland nog steeds in onze woonkeuken hebben hangen.

Nogmaals...

Tja, daar zit je dan! Zonder feestjurkje, zonder slingers, zonder kaartjes... helemaal in je uppie, afgesloten van de buitenwereld, met je feestmutsje op te denken...

Verhip, alweer een jaartje erbij.


maandag 25 november 2013

P.S. auto boven...


Sinds een uurtje of zeven afgelopen avond staat onze auto eindelijk boven.
Een heel gedoetje...

Vanmiddag kwam er een man, uit een gehucht hier vlakbij ons, langs om te kijken hoe en wat. De hulptroepen werden gelijk opgetrommeld. Veel geronk van kettingzagen en na een uurtje waren er al heel wat bomen aan de kant.

Tegen een uur of zes, afgelopen avond, kwamen er andere hulptroepen. Een sneeuwschuiver van het departement Allier, die de weg schoon schoof en een trekker met lier, die onze auto omhoog getrokken heeft.

Het heeft even geduurd, maar desondanks geeft het wel een goed gevoel al die hulp van mensen die we maar amper kennen, ja... en natuurlijk van onze vriend Dennis, die er altijd voor ons is.

We weten nog niet wanneer we terug gaan, mede omdat we hier het pad nog wat verder begaanbaar willen maken, met het oog op de volgende keer dat we hier weer heen willen. We gaan of woensdag terug, of komend weekend... TENZIJ... het weer wat tegen zit ;-)

Een lichtpuntje...


Ala... een kleintje, maar toch...


Vanmorgen is Henk met een vriend op stap gegaan... nee niet naar de kroeg... maar, op naar het gemeentehuis. Kwamen ze onderweg de burgemeester tegen... hup, auto omgedraaid en er achteraan. Uiteraard NIET onze auto, die staat nog fijntjes naast ons huis.
Ze troffen een behoorlijk overspannen burgemeester, compleet in de stress. Non non, ze konden echt niets voor ons doen, er waren andere prioriteiten. De kantonier was ziek, de trekker had het begeven... een en al stress.
Het gekke is dat ze voor de gehele gemeente Laprugne, waar wij onder vallen, maar één kantonier hebben en één trekker om ongeveer 40 km weg bij te houden.
Tja, dus rest niets anders dan ons zelf te redden.
Samen, Henk en vriend, zijn ze naar Laprugne gereden om daar een bevriend iemand te polsen of die ons misschien kan helpen. Als alles meezit komen ze laat in de middag langs... om te bekijken wat eraan gebeuren kan.
Dus... al met al is er een klein lichtpuntje ;-)

Momenteel schijnt hier het zonnetje en deels smelt de sneeuw ook al ietwat, er is hoop.
Wanneer we terug gaan weten we nog niet, daar willen we het nog niet echt over hebben... eerst moet de auto boven staan, dan gaan we bedenken wanneer we gaan.

Gisteren trouwens voor het eerst weer even visite gehad, ik had al dagen geen mens meer gezien... nou ja, op Henk na dan :-) Heerlijk gesmuld van onze zelfgebakken appeltaart. Ach, zo gek is het nog niet om afgesloten te zitten ;-)


zaterdag 23 november 2013

We gaan nog niet naar huis...


NOG LANGE NIET...


Al komt er wel een klein gaatje, jawel vandaag dooide het hier. Ik denk dat het minstens 1 graad boven nul was.


Koffie drinken op ons bankje buiten zit er even niet in, maar... appeltaart bakken wel. Henk heeft vandaag een ENORME lading boodschappen gehaald, dus ons weekend kan bijna niet meer stuk. Een heerlijk rijk gevoel bij het uitpakken van de tassen ;-) Zo kunnen we nog wel even vooruit...


vrijdag 22 november 2013

Nog steeds compleet afgesloten...


Het lijkt wel schitterend...


Maar we zijn nog steeds compleet afgesloten van de buitenwereld. De gehele dagen staan in het teken van de sneeuw, sneeuw ruimen, takken en bomen ruimen etc. etc.
Het blijft maar door sneeuwen, de bomen worden steeds zwaarder van het vele sneeuw en om de haverklap hoor je wat knappen. Kleine bomen, grote bomen, boomkruinen en heel veel takken hebben het ondertussen begeven.
We kunnen hier momenteel absoluut niet met de auto wegkomen, deze hebben we wel verplaats... hij staat nu naast het huis waar minder kans is dat er takken o.d. op vallen. Een kilometer omhoog sneeuw ruimen en dikke bomen verwijderen is geen doen. Een franse vriend van ons heeft contact gehad met de burgemeester, daar weten ze er nu ook van.

Gisteren is Henk naar het dichtstbijzijnde dorp gegaan voor de hoognodige proviand, hij kreeg een lift van de politie, deze hebben ook naam en adres genoteerd.
Dus... al met al rest ons momenteel niets anders dan afwachten.
Regelmatig is trouwens onze internet weg, zo ook hebben we regelmatig totaal geen bereik met de telefoons, dan zijn we eventjes compleet afgesloten van de buitenwereld.
Vandaag of morgen moet er weer nieuwe voorraad opgehaald worden, een heel gedoe ;-)

Wel een pluspunt, wij hebben hier nog steeds stroom (rondom ons zitten velen af en toe zonder stroom)  en natuurlijk onze houtkachels die binnen voor een aangename temperatuur zorgen, spelletjes voor de gezelligheid en ook... de tv doet het nog ;-)

Zondag zouden wij terug naar Nederland, maar ik heb geen flauw idee of dat gaat lukken. Eerste zorg is om hier te 'overleven', hahaha...

Hieronder nog even wat foto's...


Henk aan het takken afschudden...



Wat een pracht gezicht hè!



Dit is de grootste boosdoender, deze boom... vooral de dikke wortel, krijgen wij er zelf niet weg.



Tja... onze weg, daar waar we met de auto langs moeten...



Morris was uit het slaapkamerraam gegaan en zat op het dak te spelen, het duurde een tijdje voordat ik hem er weer weg kon krijgen ;-)


Tot slot...


Een vroeg kerstkaartje...

Allemaal alvast een fijn weekend en...

Mocht je niet gelijk een reactie van mij krijgen, dan weet je waar het aan ligt ;-) Ook kan ik momenteel moeilijk de prachtige blogs en sites van sommigen van jullie bekijken... de laptop is ERG traag als hij het doet.

Groetjes uit ondergesneeuwd Le Pre Bonnet

woensdag 20 november 2013

EXTRA BERICHT... compleet ingesneeuwd.


Vanmorgen bij het wakker worden constateerden wij, dat we compleet ingesneeuwd waren/zijn. Mocht er in Nederland wat sneeuwval zijn, ik denk dat wij het hier wel overtreffen ;-(

De eerste foto's... kijk en huiver...









En te bedenken dat er nog meer sneeuw voorspelt is...
Momenteel is het hier best gevaarlijk in het bos, hoor je in het weekend vaak geknal van de jagers... momenteel van afbrekende takken van bomen die topzwaar geworden zijn.
Nu maar bekijken hoe we hier weg komen, voor de boodschappen. Ik heb er een hard hoofd in.

Weerspraatje...



19-11-2013... 23.30 uur

Vandaag was het hier een behoorlijk grauwe dag, regen, natte sneeuw en mistig.
Momenteel ligt er zelfs een laagje sneeuw bij ons buiten. Morgen 20-11-2013 in Nederland ook? Wie weet!

We hebben onszelf even behoorlijk verwend... jaja... het wordt hier met de dag een beetje luxer. Een petroleumkacheltje...


Afgelopen zomer waren wij door gasten behoorlijk verwend, ten eerste al door hun gezelligheid en alsof dat nog niet genoeg was...
Otje... hier staat onze nieuwste aanwinst, mede met dank aan jullie ;-)

Laat de kou maar komen...


Al had het nog wel even een weekje later gemogen, want ik vrees dat onze geranium er niet heel erg blij mee is ;-(

dinsdag 19 november 2013

Vier is teveel...


Doing...


Vier is teveel...

Althans dat vond onze Morris, dus gewoon omgooien die vierde. Onze kleurrijkste kat die jaartje rond hier in Le Pre Bonnet verpoost. Tevens de aller gemakkelijkste van allen.

Onze kleine zorgt hier voor veel reuring. Vaak super gezellig, maar soms moeten we hem uit de gordijnen plukken. Gewoon simpel een bed opmaken is momenteel al een heel gedoe, tafel afnemen vindt hij spannend, vegen of stofzuigen ook al zo'n prachtige bezigheid en overal waar ik loop loopt hij ook, om de haverklap scheelt het maar een haar of sta ik boven op hem vanwege zijn snelheid en mede omdat hij zo donker is. Krabben aan de rieten matten op de stoelen en overal zijn tandjes in zetten, ook een favoriete bezigheid van hem.

Maar, als ik hem dan zo lekker zie zitten bij zijn bakje smurre burrie...


Ach... dan smelt ik wel ;-)

maandag 18 november 2013

De achterwand...


Al tijden zitten we er tegen aan te hikken : Wat te doen met de achterwand in de 'schuur'.
Hier in huis hebben we veel natuurstenen muren, dat willen we het liefst ook zo houden. Vooral in de 'schuur', dat is allemaal natuursteen. Maar niet overal zijn de muren even mooi. De achterwand is voor een deel aangesmeerd met cement, dat kunnen we er niet afhalen. We weten namelijk niet hoe de muur achter het cement eruit ziet, waarschijnlijk hebben ze het ooit aangesmeerd omdat de muur daar niet erg goed meer was.

Maar we hebben eindelijk een beginnetje gemaakt...


Oké, het ziet er nogal vreemd uit...

Hoe het precies gaat worden kan ik nog niet zeggen, aangezien we dat zelf ook nog niet precies weten ;-)

Even iets totaal anders...

La Lune...

Het is hier volle maan. Zonder zaklantaarn kunnen we een boswandeling maken, zo licht is het. Erg romantisch...


Zelfs mijn fototoestel vond dat...

zondag 17 november 2013

Sneeuwpop...


Onze eerste sneeuwpop deze winter, ooh nee... het is nog herfst ;-)


Nah... wat een mooie hè!

Afgelopen middag zijn we, nadat we de weekend boodschappen gehaald hadden, even op een paar kilometers van ons huis gaan lopen. Daar waar we liepen was het ongeveer zo'n 100 tot 150 meter hoger alsdat ons huis ligt. Ons huis ligt op zo'n 650 meter hoogte.

Bij ons huis ligt momenteel helemaal geen sneeuw...


Deze foto is net voor vertrek bij ons gemaakt, zien jullie trouwens die molshopen, althans ik vermoed dat het molshopen zijn. Iedere dag halen wij ze weg en floep... de volgende dag zitten er weer nieuwe...


Maar goed... kwamen we vanmiddag op de plek aan waar we een mooie wandeling wilden maken, zagen we dit... sneeuw en mist.

Grappig is dat telkens weer, op zo'n kleine afstand van ons huis een heel ander landschap. We hebben dat al vaker meegemaakt hier, maar het blijft leuk.



Mistig en guur, maar we hebben wel de eerste voetstappen mogen zetten.


Fijne zondag...


zaterdag 16 november 2013

Eerste week november 2013 in LDF...


Tja, zit de eerste week er al zo'n beetje op. Op naar de laatste week van november hier, maar eerst... even de eerste doornemen.

Allereerst de reis met onze 3 katten... waaronder onze nieuwste aanwinst Morris, 2 honden en wijzelf. Ik zag er best wel een klein beetje tegen op, niet wetende hoe zo'n jong katertje zich zou houden, in zijn reismand, tijdens de lange reis. Of hij bijvoorbeeld zijn behoefte op zou houden, of hij zich misschien zou gaan vervelen, hoe met het eten en drinken etc. etc. Allemaal zorgen voor niets, hij gedroeg zich voorbeeldig. Tijdens de pauzes mocht hij er even uit, aan een tuigje en verder hebben we hem maar amper gehoord.
Zo ook bij aankomst hier, ik had al allerlei voorstellingen ervan gemaakt hoe dat zou gaan. Alles totaal overbodig, hij ging eerst als een gek op verkenning uit... overal ruiken en kijken, daarna gelijk naar de kattenbak voor de hoognodige plas om vervolgens met de anderen mee een hapje te eten.
's Nachts vindt hij het helemaal een feest, geen deuren dus mee naar bed... feest voor hem, voor ons ietwat minder ;-)


Voor het raam zitten, vogeltjes spotten vindt hij geweldig...


Hij komt wel buiten, maar net als de andere twee katten zit hij meestal binnen...


Nou ja... zitten! Het is een dikke boef die de andere beesten continu zit uit te dagen. Maar ook nog steeds een enorme knuffelkont...

Verder het klussen van de afgelopen week. Om heel eerlijk te zijn hebben we tot nu toe nog niet erg veel geklust. Eén van de redenen is...


Thuiswerken... Henk is op doordeweekse dagen 'gewoon' aan het werk. Niet aan zijn bureau op de mezzanine, maar aan onze keukentafel in de keuken... het warmste plekje in huis. Hij is nogal een koukleum ;-)


Wel zijn er weer nieuwe stopcontacten geplaatst, boven op de slaapkamer en in de keuken. Heerlijk overal stopcontacten, in de keuken en slaapkamer zijn we nu helemaal klaar met het stroom. Het is nu haast onvoorstelbaar dat er helemaal totaal geen stroom in ons huis zat. Het lijkt ook net alsof het er altijd al gezeten heeft, een luxe die doorgaans als vanzelfsprekend wordt beschouwd.

Tja... dan gaan we het nog even over het weer hebben. Echt herfstweer hier. Bijna hadden wij de korte broeken in onze reistassen gedaan, in de veronderstelling dat het vast wel prachtig mooi weer zou zijn. Maar niets van dat alles... regen, wind, koud en...


Kijk ik vanmorgen tot het badkamerraam uit, zie ik zelfs sneeuw...


Met de tandenborstel nog in de mond, fototoestel in de hand, in de deuropening kijken, ja warempel sneeuw. Natte sneeuw, dat wel... het bleef bij ons niet liggen. Maar...


Aan de overkant, daar waar het een beetje hoger is alsdat het bij ons is, bleef het tot onze vreugde wel liggen.
Vreugde? Jawel, een beetje leedvermaak zeg maar gerust. Vaak als het zonnig is, schijnt de zon aan de overkant ongeveer gemiddeld een uurtje langer alsdat hij bij ons schijnt. Daar ergeren wij ons natuurlijk totaal niet aan, grrr... maar toch... gniffel gnuif...

Even iets totaal anders, niet om jullie flauw te maken hoor! Maar de dagen (daglicht) zijn hier langer alsdat ze in Nederland zijn. Dat gevoel hadden wij altijd al, maar vandaag hebben we het even gecontroleerd. En ja hoor, het is hier zo'n 40 minuten langer licht 's avonds, ook 's morgens komt de zon wat eerder op... dat maak ik doorgaans niet mee, maar toch... Ook zomers is het hier langer licht. Tja, zomaar even een weetje...

Zo, nu op naar de laatste week hier. Allemaal een heel fijn weekend en wie weet...
Tot de volgende blog.

P.S. Voor volgende week is er hier ook sneeuw voorspeld, brrr... geen handschoenen bij ons ;-)