Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zaterdag 23 mei 2020

Blije varkens...


Gisteren een eind aan het toeren geweest, was een stralende dag.
Schitterende omgeving, bergtoppen van zo'n dikke 1400 meter vanwaar prachtige vergezichten.
Maar wat me het meest bekoorde onderweg was een groot terrein met scharrelvarkens... daar word ik echt blij van.








Zo zouden op zijn minst toch alle varkens gehouden moeten worden.
Helaas zie je ze bijna nergens zo lekker vrij rondlopen.


donderdag 21 mei 2020

Onze paalzitter en zo...


Weer hoog tijd voor een blogje...

Afgelopen dagen erg mooi weer, dus veel buiten bezig... tevens veel buiten zitten.
Als wij buiten zitten dan ook de honden en de katten. Zo ook onze Femke, het liefst zit ze op schoot. Maar aangezien wij daar niet altijd voor voelen, gaat ze dan regelmatig op een paal zitten wachten totdat er weer een schoot vrij is.


Femke, onze paalzitter...


Vanaf de paal heeft ze een goed overzicht en houdt ze nauwlettend in de gaten of er een schoot vrij is.


Femke met haar flapoortje...

Even totaal wat anders... de week bekeken.

Een fijne week, alleen al omdat we weer wat meer 'vrijheid' hebben.
Na zo'n 2 maanden eindelijk weer met ons vieren (wij en de honden) in de auto. Leuke wandelingen in een ietwat andere omgeving, niet dat hier de dagelijkse wandelingen niet leuk zijn... maar even elders lopen is soms ook mooi.


Zo tussen de rotsen...

Ook merkten we dat het weer een ietsje drukker op ons zandpad bij huis is, enkele wandelaars en zelfs alweer enkele quads die vrolijk zwaaiend langs reden. Niet dat we dat nou echt nodig vinden, maar tegelijkertijd gaf het wel een goed gevoel om weer blije mensen te zien en het gevoel dat het allemaal weer een klein beetje 'normaal' wordt.
Tevens kunnen we weer op visite en visite ontvangen. Daar kleefde wel een klein probleempje aan, laat ik het anders zeggen... de visite mokken kleefden een beetje ;-(
Wij hebben in de keuken een gemaksplankje, daarop staan wat spullen voor ons dagelijks gebruik zoals : kommen (voor de kwark en yoghurt), grote borden (voor bijvoorbeeld pizza of VEEL eten), kleine borden (voor de warme hap), houten borden (voor onze boterham), thee mokken (olifantje voor Henk en varkentje voor mij), koffie mokken (ook ieder ons eigen mok) en visite mokken (voor als er iemand langskomt). Voor deftige visite, mensen waar wij graag indruk op willen maken, halen we natuurlijk van alles uit de kast (de mooie borden, mokken e.d.). Dit even terzijde... de 'gewone' langswipper krijgt doorgaans dus een mok van ons gemaksplankje.


Nou wil het geval dat wij al minstens twee maanden geen 'langswipper' meer gehad hadden, dus de visite mokken stonden onaangeroerd op het gemaksplankje. Het gemaksplankje hangt vlak bij de houtkachel, die in die twee maanden regelmatig aan geweest is.
Bleef, afgelopen week, de eerste de beste 'langswipper' haast aan zijn mok kleven ;-(
VIES... nooit bij stilgestaan dat we de mokken al een tijd niet gebruikt hadden. Deze waren helemaal vettig geworden door de lange stilstand.

Gauw over op een ander onderwerp.

We konden ook eindelijk naar de 'grote' bouwmarkt. Honden achterin, aanhanger mee... op naar Roanne. Klein uurtje rijden (zat een korte pauze bij in) om daar vervolgens aan te sluiten in een lange wachtende rij auto's. Om uiteindelijk ook nog eens tot de ontdekking te komen dat datgene waarvoor wij eigenlijk kwamen er niet meer was.


File bij de bouwmarkt...

Aangezien we toch al in de file stonden, gelijk maar wat zakken cement meegenomen, zodat we niet helemaal voor niets daar weet ik hoe lang stonden. Pfff... fijn dat we weer wat meer vrijheid hebben, lekker met zijn allen in de file bij de bouwmarkt.

Maar al met al toch erg fijn dat we weer wat meer vrijheid hebben.
Over vrijheid gesproken, lekker extra lang weekend. Denk dat morgen de bbq aan gaat (de eerste keer dit jaar), de weervoorspellingen zijn ZEER gunstig.

dinsdag 12 mei 2020

Fijn gevoel...


Afgelopen dag was het de eerste dag, sinds een tijd, dat we zonder formuliertje even rond mochten tuffen.
Zodoende zijn we 's middags, na het werk, in de auto gestapt. De honden achterin, op naar...
Nou ja, een doel hadden we eigenlijk niet. Het weer zat ook niet echt mee, regen en mist.
Maar gewoon even domweg doelloos rondrijden, door de bergen tegenover ons... daar waar we al wekenlang tegen aankeken maar niet heen konden.
Eerlijk gezegd was er niet veel te zien vanwege de mist en de regen, desondanks waren we in opperbest humeur en reden zingend een klein uurtje rond. Zelfs de honden waren vrolijk, ondanks dat we er niet uit geweest zijn. Of ze nou vrolijk waren van het rond tuffen of van het smikkel smakkel wat we bij ons hadden... daar zullen we nooit achter komen ;-)

100 KILOMETER hemelsbreed, dat wordt nog flink rond tuffen de komende tijden. Nou ja, laat ik zo zeggen, we kunnen weer wat rond tuffen.

Een fijn gevoel.

zondag 10 mei 2020

Nog even... 100 km.


Nog even een dag afzien en dan krijgen we hier weer wat meer vrijheid, mogen we 100 km hemelsbreed van huis zonder attestation (formuliertje) in plaats van 1 km. Is dat fijn of is dat fijn ;-)
Dat wordt shoppen, de drukte opzoeken e.d. Nee hoor, daar zitten wij niet om verlegen, ook zitten we echt niet te springen om naar de kapper of dergelijke te gaan. Waanzinnig toch dat sommige mensen zich om zoiets onbenulligs druk maken... als je haar maar goed zit ;-(
Wel lijkt het me heerlijk om even weer op een andere plek te lopen, natuurlijk met onze honden. Of gewoon een rondje te toeren. En alleen al het gevoel dat we weer een beetje meer vrijheid krijgen, ondanks dat we er hier bijna niets van vernamen.

Even afgelopen week doornemen, maar weer aan de hand van foto's, aangezien ik er zoveel heb.
Dat is trouwens ook wel jammer met die lock down, dat je al datgene waar je zelf zo van geniet niet met anderen kunt delen. Nou is het natuurlijk wel zo dat niet een ieder geniet van dezelfde dingen, de één houdt van dit en de ander van dat. We hebben wel eens vrienden/kennissen op bezoek die weinig op hebben met bloemetjes en bijtjes, tja... dat kan en is ook heel niet erg. Als we dan genoeg ander gesprek-stof hebben, laten we de bloemetjes en de bijtjes even voor wat ze zijn.

Op mijn blog moeten jullie het er wel even mee doen, anders zap je gewoon even verder ;-)

Komen ze, de foto's van afgelopen week.

Een paar heerlijke warme dagen gehad...


Dat betekend voor onze Mila luilakkenweer...


Femke zoekt het dan vaak wat hoger op...


In het zonnetje op het dak van onze houtstek.


Morris geniet ook regelmatig van het zonnetje...


Geen idee hoe bovenstaande bloemen heten, leuk vind ik ze wel.


Ook zag ik plots een nieuw soort wilde orchideeën (zag er 4 staan) op ons weiland.


Van deze paarse orchideeën staan er heel erg veel op ons terrein.


Verder hebben we ons 'vijvertje' wat groter gemaakt.
Tot nu toe blijft het water staan, dus er is een beetje hoop.


De bergen tegenover ons, bijna jaarlijks zien we een nieuw stukje bos wat gekapt is. Vaak wordt er dan nieuw bos aangeplant. Het is hier een bosbouw gebied, bijna allemaal particulier bezit... waar je overigens wel bijna overal kunt wandelen.


Tijdens regenachtige dagen waren we binnen bezig met voegen van de muur boven het 'podium', daar waar we een grote stelling willen maken. De muur is een vrij ruige muur, echt mooi gaat hij niet worden... maar we willen hem wel graag zo behouden, vandaar dat we de gaten en oude voegen wat dichter maken.


Momenteel staan de slaapmutsjes en de koekoeksbloemen volop te schitteren.


We hebben weer verscheidene paden op het weiland gemaaid, zodat je overal rond kunt lopen tussen de bloemen en het hoge gras. Leuke paden inclusief rotondes ;-)
Meestal gaan we dagelijks samen (inclusief de honden) een ronde over het terrein maken, waar we vaak wel een uurtje zoet mee zijn.


De wilgen beginnen al grappige toefjes te krijgen...


En de wilde kersenbomen krijgen al kersen.


Deze foto is even voor de mooi...

Maar het kan nog mooier...


Jawel, als klapstuk een foto van onze zelfgemaakte kroketten en bitterballen.
Toch nog iets positiefs over gehouden aan Corona...
Eigengemaakte kroketten, smul smul, wij redden ons hier nog wel even.




zaterdag 2 mei 2020

Op een regenachtige dag...


Wat doe je zoal op een regenachtige dag? Foto's bekijken van de vorige dag, toen het leven er nog eventjes wat anders uitzag.
Zodoende maar een paar foto's van gisteren delen, stiekem hopende dat het morgen weer net zulks weer is als gisteren... vandaag slaan we verder even over ;-)


Even een kijkje op mijn kruidentuin, daar waar momenteel trouwens meer bloemen dan kruiden staan. Ik kan het niet aan om de bloemen te verwijderen, terwijl het voor de kruiden wel beter zou zijn... dan hebben ze wat meer ruimte.
Maar goed er staat onder meer : rozemarijn, tijm, bieslook, peterselie, lavendel e.d. Ook aardbeien en een paar courgettes, ah en voor de leuk sier kalebassen.


Verder staat het momenteel weer vol met prachtige oranje slaapmutsjes. Ondanks dat ik veel zaad op het weiland uitgestrooid heb wil het daar helaas niet, maar rondom huis staat het vol met bovenstaande leukerds.


Ook staan er her en der enkele mooie gele slaapmutsjes te bloeien.


Op sommige plekken staat het momenteel vol met vergeet-mij-nietjes en boterbloemen. Vind ik zelf een pracht combinatie. Nog even en dan beginnen de margrieten en de koekoeksbloemen ertussen te bloeien. Het leuke is dat zo'n stukje grond continu wat veranderd tot ergens laat in de zomer, veelal uit zichzelf met een beetje hulp van ons. Zo af en toe zaai ik er wat zaad in en pluk ik er wat tussenuit wat ik niet leuk vind.


Stokrozen, bloemen waar ik me ook altijd op verheugen kan. Ondertussen hebben we erg veel stokrozen, ook op het weiland. Nu maar hopen dat ze allemaal gaan bloeien komende zomer.


Dagelijks maken we minstens een ronde op ons weiland. Momenteel zie je op het weiland op verscheidene plekken een gele gloed van onder andere boterbloemen. Hierboven onze pruimenboom tussen de bloemetjes. Zo ook onze appelbomen, perenboom, en kersenboom.


De grote oude walnotenboom staat in volle bloei, hopen dat hij dit jaar weer veel walnoten geeft. Vorig jaar helaas erg weinig, terwijl het jaar daarvoor het tegenovergestelde... enorm veel.


Vidor tussen de bloemetjes...


Helaas vinden de honden het soms ook nodig om, stiekem achter onze rug om, even tussen de aardappelen te graven. Gisteren, nadat ik de foto's had gemaakt heeft Henk de aardappelen aangeaard. Nu dus van die leuke bultjes :-)


Ook staat er alweer van alles een beetje in de groentetuin, zoals peultjes, stokbonen, tomaten, radijsjes, uien, courgettes, rucola e.d. Binnenkort komen de pepers, paprika's, aubergines, meloenen en nog meer erbij.
Eerlijk gezegd denk ik niet dat het uit kan zo'n moestuin, vooral wat betreft energie die we erin steken... maar wij vinden het wel leuk om te doen en tevens spannend of alles opkomt. Ook weten we dan zeker dat we onbespoten groenten hebben, komt bij dat eigen gekweekte groenten gevoelsmatig net even lekkerder zijn dan gekochte.


Onze bak was vorig jaar absoluut geen succes, we hadden er aardbeien in en een paar soorten sla. Niet één aardbei eraf kunnen plukken en de sla was ook totaal geen succes. Zodoende heb ik er nu bloemzaad ingezaaid, dagelijks kijken of het wat wordt. Er komt al van alles boven, benieuwd of het gaat lukken. Wel is ondertussen onze Mila al een paar keer in de bak gesprongen, grrr... had niet veel gescheeld of ik had haar gewurgd ;-(


Henk zijn nieuw gemaakte opvangbak voor water van een bronnetje is gelukt, het werkt. Hoeven we niet meer hele afstanden af te leggen met de gieters.


Er zit een overloop in de opvangbak en met een pijp loopt het water naar een dieper gelegen punt. Dat vormt nu een leuk plasje.


Dat kleine plasje willen we proberen wat groter te maken in de hoop dat we dan een klein vijvertje krijgen. Al is de kans groot dat deze in de hoogzomer droog staat, vooral als het een warme droge zomer is.


Momenteel is het alweer echt hommeltjestijd. Op bovenstaande foto zit er één te snoepen van het zenegroen wat momenteel ook overal in bloei staat.

Zo, dat was allemaal gisteren (ondertussen als ik op de klok kijk alweer eergisteren). Vandaag (gisteren dus) de gehele dag zo'n beetje regen.


Zo'n beetje de gehele dag binnen gezeten. Binnen in de schuur aan het voegen geweest, een muur waar we een grote stelling willen maken voor de boeken en wat prullaria. Verder voor de houtkachel, aan de hoge tafel koffiegedronken en sipjes naar buiten gekeken of het nog steeds regende.
Volgens de weerberichten morgen nog een regendag te gaan, wordt waarschijnlijk weer verder voegen.

Wens jullie een goed weekend toe, hier heerlijk een paar extra vrije dagen... een extra lang weekend.

Ah... en misschien vanaf 11 mei wat meer bewegingsvrijheid hier in Frankrijk. Geen formuliertje meer mee en tot wel 100 kilometer bewegingsvrijheid. Zou fijn zijn, kunnen we weer even met de honden ergens anders lopen. Al vinden wij het hier nog zo mooi, toch is het ook prettig om even ergens anders te zijn... al is het alleen maar even op de tegenover liggende bergen wandelen ;-)

vrijdag 1 mei 2020

Vroedmeesterpad...


Vandaag, zoals alle andere dagen, even in de tuin bezig. Zagen we plots, tijdens het aanaarden van de aardappelen, een vroedmeesterpad met eitjes op zijn rug.


Had ik eerlijk gezegd nog nooit eerder gezien.

Wist zelfs niet eens dat het een vroedmeesterpad was. Thuis gelijk opgezocht, daar zag ik het staan.
Schijnt dat het mannetje een paar weken (ongeveer 3 tot 7 weken) met de eitjes rondhuppelt om ze tegen de tijd dat ze uitkomen naar het water te brengen.


Het is maar een heel klein padje, zo'n 5cm lang.

Bijna jaarlijks, in de lente en zomer, hoorden we wel eens gekke vreemde fluitgeluidjes in de tuin die we niet thuis konden brengen. Achteraf blijkt dus dat het een vroedmeesterpad (de link kun je aanklikken) was. Grappig... denk dat we in het vervolg met andere oren ernaar luisteren ;-)