Luxe paarden...

JE HEBT LUXE PAARDEN...

EN WERKPAARDEN...

Het terras voor het huis begint wat vorm te krijgen.

Tussen de buien door zijn we veel buiten bezig, voornamelijk voor het huis... omdat Mila nog niet overal heen mag en wij haar niet alleen laten willen.
Onze Mila is druk bezig met het herstellen na haar operatie. Werd geadviseerd dat ze rustig aan doen moest. Gelukkig deed ze dat uit zichzelf ook de eerste dagen, maar... ze begint nu weer wat de oude te worden en zodoende moeten wij haar af en toe nog wat temperen. Ze gaat ook nog niet mee op de lange dagelijkse wandelingen, wel maken we vele korte wandelingen met haar (uiteraard nog steeds aan de lijn, want anders rent ze als een dolletje overal heen).

VERDER...

Soms korte broeken weer en soms regenjas weer,

dat levert mooie regenbogen op.

Het koolmeesje voor ons keukenraam wappert de regendruppels, in de zon, van zijn veren af.

En onze veldkrekel, die al dagen voor ons huis zit, kriekt er lustig op zijn podium op los tussen de buien door.

Wat ook wel grappig is, er staan wilde akeleien pal voor onze staldeur, deze kunnen natuurlijk niet eerder weg als dat ze uitgebloeid zijn ;-)

Onze kleine Mila, sterilisatie...

OCH...

Nou ja, zo hele klein is ze nu ook weer niet... zo'n 25 kilo. Maar in vergelijking met onze Vidor is het een zeer klein meisje ;-)

Gisteren was het even flink zweten geblazen, we hebben onze Mila laten steriliseren (eigenlijks heet het castreren).

Vorig jaar zat het al in de planning, maar door omstandigheden hadden wij het toen wat uitgesteld. Ook zat ik er enorm tegenaan te hikken. Maar ja, eens moest het ervan komen en aangezien zij begin februari loops geweest is was het er nu de tijd voor.

Gossamme wat een zielig gebeuren.

Je brengt ze er vrolijk en levenslustig heen en krijgt ze als een zielig hoopje hond terug.

Dit keer geen vervelende kap maar een mps-rompertje, een echte aanrader.

(Bedankt Yvonne, je bracht ons op een briljant idee, we hebben gelijk besteld.)

Vandaag was het prachtig weer, zodat we de gehele dag lekker buiten konden zitten. Mila had nog niet veel praatjes, maar kon heerlijk op de bank liggen. Eten en drinken doet ze alweer goed en verder maken we af en toe wat kleine wandelingetjes met haar, uiteraard zit ze dan aan de lijn... wat ze absoluut niet leuk vindt. Of dat nou aan haar rompertje ligt, of dat de wond nog wat zeer doet weten we niet. Voor de na-pijn heeft ze voor 10 dagen pijnstillers en tevens een AB-kuur.

Tja... ik zou blij zijn als die 10 dagen weer voorbij zijn. Toch altijd erg zielig ;-(

Pinksterklusjes...

In het Pinksterweekend zijn we even aan het klussen geweest.

Eerst zijn we achter een stapel oude dakpannen aangegaan, zodat we weer hokjes kunnen bouwen... hokjes met oude pannetjes.

Daarna heeft Henk een voorlopig hokje getimmerd voor onze aggregaat. De aggregaat stond nog steeds onder ons afdakje, wat we niet zo plezierig vonden.

Het hokje is met allemaal afvalhout getimmerd. Het hokje zorgt ervoor dat onze aggregaat niet nat wordt tijdens regenbuien.

Henk wil mettertijd graag een grotere diesel-aggregaat kopen, dan komt er tevens een nieuw hok. Maar voor nu werkt dit eventjes prima en staat de aggregaat niet meer te lawaaien onder ons afdak.

Trouwens zomers gebruiken we de aggregaat niet erg veel, alleen wel altijd als we de wasmachine aan hebben of andere dingen die veel stroom nodig zijn.

Zelf ben ik al een tijdje zoet met het afkrabben van verf op een bankje. Het bankje hebben we tweede-hands gekocht, voor weinig geld. De vorige eigenaar was al bezig geweest met het afkrabben, maar had de moed opgegeven. Fijn gepriegel met een verfkrabbertje, waar heel wat uurtjes in gaan zitten.

Of we het bankje daarna gaan verven of in de olie zetten weten we nog niet, eerst moet al het oude verf eraf.

Weekje alleen...

Afgelopen week was Henk weer even in Nederland en zat ik hier in mijn uppie samen met de beestjes.
Ik had me al van alles voorgenomen om deze week te doen, allemaal buitenwerkzaamheden.
Viel dat eventjes dik tegen.
Was het in Nederland stralend weer, hier koud en veel regen.

Natuurlijk moesten de honden er dagelijks uit, dus dik ingepakt op stap.

Tot overmaat van ramp waren de honden afgelopen week met regelmaat behoorlijk vervelend.

Paar keer samen ervandoor, dan komen ze gelukkig wel weer terug... maar vervelend vind ik het wel. Ergens weet ik dan wel dat er niets aan de hand is en dat ze vanzelf weer thuis komen, maar toch zit ik me dan wat druk te maken.

Verder vonden ze het ook nodig om tussen de aardappelen te graven, op zoek naar pootaardappels, samen dikke pret... ik wat minder grrrr...

Tja... en de gehele dagen de houtkachel aan om het toch nog wat aangenaam te maken.

Gelukkig werd het woensdag ietwat droger en ietwat warmer, nog geen t-shirtjes weer, zodat we wat meer buiten konden verpozen en de deuren weer open konden.

De tuin staat momenteel weer vol met koekoeksbloemen. Waar ik me altijd over verbaas is dat je bovenstaande koekoeksbloemen hier overal in het wild tegen komt.

Terwijl je de wilde koekoeksbloem hier bijna nergens in het wild ziet. Bovenstaande wilde staat hier bij ons in de tuin.

Ook de akeleien staan weer volop te bloeien, prachtige bloemen. Meest paarse akeleien, maar we hebben tevens andere kleuren op ons terrein staan.

Staat er vol mee en de margrieten staan op knappen. Straks vast weer een prachtig gezicht, al dat paars met wit.

Onze twee boefjes, hier lekker samen nieuwe plannetjes aan het smeden ;-)

Zo... Henk is bijna thuis.

Alvast een fijn Pinksterweekend toegewenst vanuit Le Pre Bonnet.

Verstopte overloop...

Zo even over de verstopte overloop, maar eerst even zeuren over het weer hier vandaag.

Werkelijk een KNUDDE weertje...

Gewoon 1 lange bui die al de godganse dag door gaat...

Hebben we het nog niet eens over de temperatuur gehad : 9 graden.

Zelfs de slaapmutsjes vinden het niets...

Maar goed alle tijd om eventjes een blogje te schrijven voor de warme houtkachel.

Afgelopen week gingen we even bij onze 'put' kijken, daar waar ons bronwater in opgevangen wordt. Dit doen we zeker niet dagelijks, ook niet wekelijks en zelfs niet maandelijks, omdat het een stevige klim is naar de put.

Zagen we plots dat het water uit de put stroomde, bleek dat de overloop die in de put zit verstopt zat.

In de 10 jaar dat wij hier zitten hebben we dat nog nooit meegemaakt, we wisten zelfs niet waar het pijpje van de overloop heen ging.

Van alles geprobeerd om de overloop weer op gang te krijgen, maar helaas gelukte dat niet. Er bleef niets anders over dan het pijpje op te sporen. Al met al heel wat graafwerk.

Uiteindelijk heeft Henk het pijpje gevonden en wat bleek...

Er zat een enorme wortel in het pijpje...

Meters lang, net zo lang en dik als het pijpje...

Al met al kon Henk de wortel er zo uit trekken en werkte het pijpje weer meteen. Probleem opgelost en de overloop doet het weer.

Ons leidingwater komt via een HELE LANGE slang, die onder de grond ligt, vanuit bovenstaande put.

Het regent hier nog steeds ;-(

De bel...

Even een blog over onze bel.

Onze bel speelt met zekere regelmaat een belangrijke rol hier bij ons...

Als 1 van ons beiden ergens op het terrein bezig is en de ander een kopje thee, koffie of iets anders te drinken of te eten klaar gezet heeft wordt er geklingeld. En ik kan u vertellen dat het geweldig werkt.

De bel is op grote afstand te horen, wat hier wel zo fijn is... dat scheelt enorm veel lopen.

Ook de honden reageren op de bel en komen direct aangesneld. Want ja... voor iets lekkers zijn zij en tevens wij altijd wel te porren ;-)

Floeps... alweer een week voorbij.

En... helemaal geen foto's gemaakt, dat gebeurt wel eens ;-)

Afgelopen week was een week dat je hier in de Montagne Bourbonnaise kon merken dat de meivakantie in Nederland begonnen was.
Dan zijn er altijd net even wat meer Nederlanders hier in de contreien, waaronder ook tweede huisbezitters.
Altijd wel leuk, omdat we dan verscheidene mensen even weer zien, de koffie erdoor vliegt, evenals dat de wijn volop stroomt en er menig lekkernijtje door de keelgaten gaat. Zo ook alweer de eerste bbq achter de kiezen.

Verder is er hier de afgelopen week niet veel spectaculairs gebeurd, nadat de visite's weg waren hadden wij het doorgaans veel te druk met het na-klepperen. Zoveel input zijn wij hier natuurlijk niet gewoon ;-)

Dat was uiteraard een grapje (nou ja... eventjes samen nababbelen, ahum...), we vermaken ons hier nog steeds opperbest, vooral als het van dat mooie weer is zoals de afgelopen dagen. Het begint haast saai te worden, eerlijk gezegd is het hier bij ons voor mensen die van drukte houden ook ERG SAAI. Gelukkig houden wij beiden veel van stilte en van de natuur zo rondom ons. Zou een beetje vervelend zijn als 1 van ons beiden er niet van zou houden, dan moest er continu 1 schipperen.
Zelden staat er bij ons een radio o.d. aan, wij maken zelf muziek (vals zingen, fluiten, hummen e.d.). Overdag, als de deuren wagenwijd openstaan, is er hier sowieso altijd veel kabaal van de vogels en de krekels rondom... daar kan geen radio tegenop.
Tevens staat de berg altijd te trillen als wij de wasmachine aan hebben, onze aggregaat kan er wat van ;-)
Dus... echt stil is het hier bijna nooit.

Ah en natuurlijk zijn we nog steeds erg veel in de tuin bezig. Dat gaat nog wel een tijdje door. Zo ook met hout zagen, kloven en stapelen. Alweer een hele mooie voorraad ondertussen.