Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 30 augustus 2018

Even een kleintje...


Alweer een tijdje geleden dat ik de laatste blog plaatste... EN... dan nu ook nog een kleintje ;-)

Hoop binnenkort de blogdraad weer op te pakken.

Voor nu... een lieve groet en tot binnenkort.


De dagen worden ondertussen al wat korter, de spinnen hebben het alweer druk met hun webben, de zomer loopt een beetje op zijn einde... al is het nog niet echt te merken aan het weer.


maandag 13 augustus 2018

Moederzorg...



Eerst was daar het nest.
Daarna het winterkoninkje.
Het nest werd ingericht.
En plots...

PIEP, PIEP, PIEP...


Drie kleine winterkoninkjes.

Super leuk zou je zo denken en het is ook erg schattig. Moeder winterkoninkje die de gehele dag af en aan vliegt met lekkere hapjes, drie kleine bekjes die schreeuwen om het lekkernijtje. 

Maar... het nestje zit vrij laag en vlak naast onze voordeur. Om de haverklap komt er luidkeels gepiep uit en dat horen niet alleen wij... maar ook de honden en de katten.

De gehele dagen sta of zit ik hier op wacht, om honden of katten te waarschuwen. Doembeelden spoken door mijn hoofd : Wat, als ze moeder winterkoninkje pakken. Zie mezelf in gedachten al, met pincetje, ienieminie  hapjes voor de 'baby's' zoeken.
's Nachts word ik, badend in het zweet, wakker als ik een klein geluidje hoor.

Hoop van harte dat de PIEPERS snel uitvliegen.

Een bezorgde moeder...


Het nestje zit vlak onder de buitenlamp, tussen de wilde wingerd.


Een beetje een onscherpe foto van twee van de kleintjes.




donderdag 9 augustus 2018

3de week vakantie... augustus 2018


Ondertussen zit de derde vakantieweek er ook alweer op. Het is zelfs zo dat de zomervakantie er, voor ons, nu reeds helemaal op zit.
Gisteren, woensdag, was onze laatste vakantiedag. In totaal zo'n drie-en-halve week.
Vandaag was de eerste werkdag, morgen nog één werkdag en dan... dan zijn we weer toe aan een weekendje vrij ;-)

Het waren enorme warme weken, net zo als in Nederland. Veel zweten, zweten en nog eens zweten... niet echt mijn weertje. Toch kijken we terug op een leuke vakantie, hele dagen lekker buiten, gezellige visite's, heerlijke etentjes, enkele leuke uitstapjes, een leuke vlonder erbij, vele vlinders bewonderd...


Hij/zij is er weer...


Een prachtige Koninginnepage...


Tevens zijn er weer vele Parelmoervlinders...


Ook zijn er momenteel veel Spaanse vlaggen..


En... dit jaar zagen we bovenstaande mooie voor het eerst hier.


Vandaar drie foto's ;-)


Een Koningspage...

Heerlijk is dat, gewoon genieten van vele soorten vlinders vanuit de luie stoel... dat is toch best een beetje vakantie.

Tja... en dan plots zit de vakantie er op.
Het weer sloeg gelijk wat om, de temperatuur is een stukje gedaald, regen en onweer... trouwens maar voor even, want het zou weer warmer gaan worden.

Vanmorgen, Henk was aan het werk en ik doe dan altijd de hondenuitlaatronde door het bos... tja geen vakantie meer... niks luieren, maar een stevige wandeling door de bergen.
Doorgaans vind ik dat best wel fijn, maar moet eerlijk bekennen dat ik het ietwat minder vind als het regent (trouwens ook bij + 35 graden) en vanmorgen regende het. Tevens wat onweer in de verte.

Halverwege, tijdens de wandeling, begon het plots zelfs te gieten en wat harder te donderen.
Wij zaten diep in het bos, ver van de bewoonde wereld, en moesten verder om weer thuis te komen.
PLOTS... een GIGA knal en een enorme flits op zo'n 10 a 15 meter afstand van ons. De honden gingen er als hazen vandoor en ik zag dat er een enorme boom gekliefd was door de bliksem.
Gelukkig kwamen de honden net zo snel terug als dat ze verdwenen waren en met ons drieën stonden we in de stromende regen naar de boom te kijken om vervolgens snel naar huis te gaan.
Tjemig, nog nooit eerder zo'n enorme blikseminslag van zo dichtbij meegemaakt... dan voel je je opeens wel even heel erg nietig.

's Middags zijn we nog even samen naar de boom gaan kijken, ondertussen was het alweer zonnig.


Het was/is een enorme den...


De bliksemschicht trok er helemaal doorheen.


Overal waren wat brokstukken hout heen gevlogen...


Helaas... gaat deze boom het niet meer redden.

Overigens, het was een boom tussen vele andere bomen, middenin het bos. Dus niet op open terrein of dergelijke. En wij konden samen niet anders, dan door het bos terug naar huis te lopen (zo'n half uurtje lopen).
Aangezien het nog wat door donderde had ik geen kans om angstig te zijn, omdat ik maar 1 doel voor ogen had : NAAR HUIS. Zorgen dat we veilig thuis kwamen, de honden en ik. 

Bij dat alles komt ook nog even, dat ik zelf best een beetje een angsthaas ben tijdens onweer. Het liefst zit ik dan met mijn vingers in mijn oren of met een kussen over mijn hoofd... maar, ik had geen kussen bij mij ;-)