Een zondags koeienblogje...

Het werd weer tijd, even een koeienblogje tussendoor ;-)

Zoals bij vele volgers bekent, wij zitten hier middenin het bos afgewisseld met weilandjes en enkele kleine stukken landbouwgrond.
Op die weilandjes staan veelal koeien en soms enkele paarden. Alles kleinschalig, m.a.w. geen honderden koeien. Meeste koeien hier zijn vleeskoeien, op zich erg leuk omdat de kalfjes dan heerlijk bij de moeders in het weiland staan.
Regelmatig zien we kalfjes die nog maar net geboren zijn, pracht gezicht. Loop je de ene dag langs het weiland is er nog geen één kalfje, kom je de volgende dag staat er ineens zo'n klein kalfje bij. Dag later plots twee etc. etc.
Dagelijks, tijdens de hondenuitlaatronde, sta ik een tijdje te genieten van de koeien met hun kalfjes.

Twee weilandjes naast elkaar.

De bruine koeien (salers koeien) met kalfjes staan al een behoorlijk tijdje vlakbij ons in de buurt. Regelmatig wisselen ze van weiland (allemaal vlakbij ons) en tevens breken er regelmatig wat koeien uit. Soms kom ik ze tijdens mijn wandeling, met de honden, tegen in het bos ;-)

Gisteren kwamen er nieuwe witte koeien (charolais koeien) op een weilandje naast hun te staan. Een prachtig gezicht toen ze elkaar in het oog kregen. Onder veel geloei en gesnuffel gelijk kennis maken.

Of ze mekaar leuk vonden of niet kon ik niet ontdekken.

Interessant vonden ze het in ieder geval wel.

Gelukkig was er ook even wat interesse voor mij ;-)

Maar ja... dat duurde niet lang.

De walnotenboom was nog interessanter.

Smikkel, smul...

FIJNE ZONDAG

~~~~~~~~~~~~~~~

Ergens halverwege augustus...

De week bekeken...

Vorige week is Henk een klein weekje voor zijn werk naar Nederland geweest. Even weer wennen om hier in mijn uppie te zitten. Maar voordat ik er erg in had was hij al weer terug ;-)

Tijdens Henk zijn afwezigheid heb ik mij gestort op een klusje die al een tijd op mijn programma stond, maar waar ik me niet eerder toe kon zetten... een nieuwe binnenkussen voor de honden maken.

Aangezien ik hier geen naaimachine heb moest ik dat op de hand naaien, een heidens karwij... pfff.

Maar... de kussen is klaar (eindelijk), dus kan die weer een tijdje mee.

Tussen het naaien door genieten van de vele gulden roedes, die momenteel in volle bloei staan. Vlinders die af en aan vliegen, altijd een pracht gezicht. 

Verder heb ik me even gestort op de judaspenning. Zaadjes verzamelen, zodat we volgend jaar meer krijgen (althans dat hoop ik). De 'zilveren' blaadjes gebruik ik vaak om leuke dingen mee te doen in de wintermaanden.

Tevens weer een volle emmer aardappelen gerooid. Dit jaar hebben we Frieslanders, vinden wij wel een lekkere aardappel. Er zit nog heel veel in de grond wat gerooid moet worden, voor ons doen een mooie opbrengst... beter dan voorgaande jaren.

Er komen momenteel steeds meer zonnebloemen in bloei op het weiland, we hebben verscheidene soorten, waaronder bovenstaande prachtige rode. 

De snijbonen doen het geweldig. We hebben al behoorlijk wat geplukt.

In het verleden kregen wij wel eens een emmer gezouten bonen van Henk zijn vader, die waren altijd heerlijk. Wij maakten daar vaak een stamppotje van. Al jaren niet meer gehad, zodoende hebben we dit jaar ons eigen emmertje gezouten bonen gemaakt. Hopende dat ze net zo lekker zijn.

De ene dag stamppot boerenkool en de andere dag stamppot snijbonen, zo komen we de winter wel door denk ik ;-)

De courgettes doen het ook uitzonderlijke goed op het weiland, daar valt niet tegen te eten.

Donderdag, laat op de avond, is Henk weer thuis gekomen na een enerverende week.

Henk had de week voor vertrek al last van zijn gebit, zodoende waren we hier naar een tandarts geweest. Jammer genoeg bleef de pijn aanhouden en is hij in Nederland weer bij een tandarts geweest. Nog is de pijn niet over, dus moet hij waarschijnlijk een wortelkanaalbehandeling hebben.

Tandarts hier gebeld, kan hij er over een maandje terecht. Onvoorstelbaar, zit me af te vragen hoe die Fransen dat doen als ze een ontsteking hebben of een ander acuut tandprobleem... maandje (of twee) zware pijnstillers slikken ofzo ;-(

Morgen opnieuw een andere tandarts proberen, die waar hij ook al geweest is. Hadden we anders wel gelijk gedaan, maar we wilden het liefst een tandarts wat dichter bij... deze heeft een praktijk ver bij ons vandaan. Daar kwamen we terecht omdat vele andere tandartsen op vakantie waren.

Tja... het leven gaat niet altijd over rozen.

Al doet het aanschouwen van onze Morris daar wel aan denken ;-)

Slakken...

Als we in de tuin of over het weiland lopen is het altijd oppassen geblazen. Bij iedere stap rennen er spinnetjes weg en springen er sprinkhanen alle kanten op. Krekels die zorgen dat ze snel aan de kant komen en allerlei andere insecten die vluchten.

Behalve de hele vele slakken, die blijven domweg zitten.

Begroot me zo als ik plots wat gekraak onder mijn schoenen hoor, want ja... ze zijn toch altijd erg leuk ;-)

Week 3 vakantie 2019...

Zo heb je vakantie en zo zit het er alweer op.

Valt vet mee hoor, het voelt hier altijd een beetje als vakantie.
Bijna dagelijks, op doordeweekse dagen, zeggen wij hier tegen half vier 's middags : VAKANTIE. Zo voelt het dan ook een beetje, of het nou zomer, winter, herfst of lente is. In een omgeving als hier, zo midden in de natuur, hebben wij altijd een beetje een vakantiegevoel over ons.

Genoeg geleuter, nu even over onze derde en gelijk laatste vakantieweek.

Een paar dagen geleden had ik plots een ontstoken teentje, mijn kleine teen... die opeens niet meer klein was en vurig rood. Een klein pijnlijk ongemakje want geen schoen paste me meer. Wandelschoen niet, geen sandaal, lage sportschoen niet en zelfs geen slof... AUW.
Maar om nou onze vakantiepret er om te laten bederven, dat ging me te ver. Dus als alternatief, aan 1 voet een slof en aan mijn zere voet een dikke sok. Ging prima, het leek alleen misschien een beetje vreemd... korte broek, hemd, slof en 1 dikke sok met nopjes ;-)

Hompel, hompel op mijn sok en mijn slof over de steentjes...

Weer enkele leuke dagtochten gemaakt. Koffie en brood mee, evenals andere lekkernijen om onderweg gezellig ergens te picknicken.

Op dit soort warme dagen, het was de afgelopen dagen behoorlijk warm, gaan we altijd onderweg even met de honden ergens bij het water zitten, zodat zij lekker kunnen afkoelen.

Zie ze verheerlijkt naar het water kijken ;-)

Of... nee, ik denk niet dat ze oog voor het kasteeltje hadden.

Klein leuk kasteeltje in de Loire, Chateau de la Roche.

Maar bij dik 35 graden doe mij dan maar wat water...

Mila lekker afgekoeld ;-)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hieronder nog enkele vakantiekiekjes van de derde vakantieweek...

Prachtige vergezichten bij Bort-les-Orgues.

De wolken werkten ook mee...

In de verte Puy de Sancy.

Prachtige schaduwen van de wolken...

Basaltische zuilen, ook wel eens orgelpijpen genoemd.

Les Orgues de Bort.

Zicht vanaf een plek waar we even pauzeerden.

En dan... dan wordt het plots wat later op de dag...

En gaat de zon onder...

Dat was onze vakantie, het zit er weer op. Denk dat we eind deze maand of begin volgende maand nog even een kleintje vakantie doen ;-)

Nu is hier de stilte ingetreden. Henk is voor een klein weekje naar Nederland voor zijn werk, dus even weer wennen die stilte hier.

Wel zijn er momenteel erg veel Nederlanders hier in de omgeving, tweede huisbezitters en vakantiegangers, waaronder veel bekenden... dus met de stilte zou het wel wat mee gaan vallen.

Maar toch...

Week 2 vakantie 2019...

De tweede week van onze vakantie is ons ook omgevlogen.
Fijn bezoek gehad, waren weer erg gezellige dagen. Enkele leuke uitstapjes gemaakt en uiteraard genoten van het lekker niets doen ;-)

Tijdens de uitstapjes vaak even gestopt bij wat water...

Konden de honden even lekker afkoelen, wij trouwens ook...

Dit was bij een klein riviertje, ook hebben ze/we gebadderd in de Loire, de Allier, de Sioule en verscheidene andere wat kleinere riviertjes.

Vele jaren geleden hebben we eens een huis in Saint-Julien-de-Civry gehuurd. Zelf waren we destijds niet zo onder de indruk van het landschap daar (Zuid- Bourgogne). Toch wilden wij het nog een keer weer bekijken, om te zien of we er nog net zo over dachten. EN... jawel hoor, wij denken er nog net zo over.

Toch leuk om het allemaal nog eens te bekijken.

De Charolais koeien zochten ook wat verkoeling...

In St. Christophe-en-Brionnais is iedere woensdag een markt waar deze koeien worden tentoongesteld en verhandeld. Daar hebben we nog even gekeken, gelukkig was het geen woensdag ... dus daar was geen koe te zien ;-) Destijds zijn we er wel op een marktdag geweest, niets voor mij zo zielig.

Het was er ontzettend droog, allemaal dorre gele weilanden met koeien erop.

Ondanks dat het landschap mij daar in Zuid-Bourgogne niet zo kan bekoren is er genoeg moois te zien. Erg leuke dorpjes om te bekijken en nog heel veel meer.

Tijdens 1 van de uitstapjes kwamen we ook dit nog tegen, grappig gezicht... bomen vol met allemaal witte vogels, zelfs een bergje witte vogels. Geen flauw idee wat voor vogels het waren, ze kwamen in zwermen aangevlogen om daar allen plaats te nemen. Foto is niet erg duidelijk, wij konden er niet dichter bij komen en helaas is mijn telelens kapot.

Prachtige zonnebloemvelden gezien.

Helaas, net daar waar wij even een stop hadden, waren ze al een beetje op hun retour.

Tja... dat heb je dan hè, wil je een leuk vakantiekiekje maken... krijg je zoiets ;-(

Thuis staan trouwens momenteel de bloemenvazen vol met 'mooie' zonnebloemen ;-)

Eenvoudig oud kerkje...

Oude ruïne...

Oeps.. een dreigende lucht.

Rennen naar de auto...

Weer thuis... volop genieten van de vele vlinders.

Ook de koningspage is weer aanwezig in de tuin.

Gisteren (dinsdag), tijdens een rondritje, enorme buien gehad onderweg. Giga hagelstenen, onweer, wind en heel veel regen. Rijden was eventjes onmogelijk zo ging het tekeer in de bergen.

Vandaag (woensdag), een thuiszitdagje gehad. Henk had een ontsteking in zijn tandvlees, dus een kort tandartsbezoekje. Viel gelukkig allemaal dik mee, dus n.a.w. morgen weer op stap.

Dat was week 2 alweer en alvast een stukje van week 3.