Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 23 april 2020

De tulpen... april 2020.


Afgelopen dagen kwam hier wat nattigheid vanuit de lucht, dus zo af en toe even binnen zitten wachten totdat het zonnetje weer scheen.


Meestal was het niet van lange duur en kon ik vrij vlot weer naar buiten.

(Dat ietwat rare lichte ding op de paal is een krabpaaltje voor de katten, alleen onze katten prefereren de bank en Henk zijn leren schoudertas (werktas) om hun nagels te slijpen)

Op naar buiten dus...

Alweer foto's van de tuin? Jawel alweer ;-)

Kan me voorstellen dat sommige van jullie denken : die heb ik vorig jaar toch ook al gezien en eh... dat jaar daarvoor en daarvoor. FOUT... dit zijn foto's van dit jaar. Het lijkt wellicht hetzelfde, maar het is toch net even anders.
Ik ben nogal van de dagboeken en jullie mogen gewoon simpelweg even meegenieten met mijn tuindagboek, want zelf gebruik ik de blog soms als tuindagboek. Mijn 'gewone' dagboeken houd ik voor mezelf, wees gerust...daar ga ik jullie niet mee opzadelen.


De tulpen staan weer in volle bloei...

Verder komt er al van alles op in dat kleine bakje. Er staat o.a. tijm, lavendel, zenegroen, boterbloem, viooltjes, goudsbloemen en veel rode zonnehoedjes waar ik me iedere keer weer erg op verheugen kan. Er staat nog een oud zonnehoedje, die gebruik ik voor het zaad. Ondertussen al op vele plekken in de tuin uit eigen zaad opgekweekte zonnehoedjes... die doen het hier goed.


Maar voor nu dus eerst genieten van de tulpen.

Op het weiland en elders op het terrein had ik ook tulpenbollen staan, helaas zijn die verdwenen.
Waarschijnlijk opgesnoept.


Ook een leukerd... Lievevrouwebedstro.
Staat momenteel ook uitbundig te bloeien.
Soms droog ik wat takken, ruikt heerlijk.

Vandaag weer de wekelijkse boodschappen gehaald, ons wekelijks uitstapje :-)

zondag 19 april 2020

Op de P-plaats...


Alweer weekend, nu zelfs al zondag.

Even de afgelopen week doornemen.

Tot eergisteren 's middags, een uurtje of vijf, was het hier behoorlijk droog. Dat betekend hier dagelijks gieteren. Dus waren we best wel blij met een beetje hemelwater, hoefden we even niet met de gieters in de weer.


Wel ziet het er dan plots wat somberder uit...


Tevens beetje jammer voor de mooie witte bloesem van de wilde kers.
Het regende water en witte bloesem.


Maar...


De vuursalamanders zijn altijd blij met wat vochtigheid.
Dan zie je ze vaak overal opduiken en is het altijd oppassen geblazen dat je niet op één gaat staan.

Verder hebben we de afgelopen week de badmintonrackets van een dikke laag stof ontdaan en de pluimpjes opgezocht, om even weer lekker ouderwets fanatiek een pluimpje over en weer te tikken. Moet er wel bij zeggen dat dat nog niet meevalt met twee honden erbij die het nodig vinden om steeds achter het pluimpje aan te rennen. Het viel mee, ze hebben maar twee pluimpjes vernield.

Tevens ben ik voor het eerst, sinds een paar weken, weer mee geweest naar de winkel. Althans, niet mee naar binnen, maar wel mee in de auto.
Henk ging de wekelijkse boodschappen halen en ik bleef, onderuitgezakt met een muziekje aan, in de auto zitten met zicht op de P-plaats en op de in- en uitgang van de winkel... mensen observeren.

Sommige mensen nonchalant in zomertenue, sommige mensen toch wel wat angstig uitkijkend, sommige mensen met mondkapje, sommige mensen met mondkapje en handschoenen, sommige mensen met spuitbusje waar ze de winkelkar mee inspoten, sommige mensen met handcrème, sommige mensen met ALLES. Tevens zag ik ook mensen die mekaar gewoon de hand schudden.
Verbaasd zat ik dat alles gade te slaan, alsof ik naar een film zat te kijken... een film die niet tot mijn favorieten behoord.
Al met al gaf me dat wel een gevoel dat sommige mensen er wel heel erg behoorlijk spastisch mee omgaan.
Uiteraard denk ik dat voorzichtigheid nodig is met zo'n griezelig virus.
Maar goed, wie ben ik om er over te oordelen, ik weet er namelijk niets vanaf. Weet ook absoluut niet wat het beste is, dus houd ik me in dit geval maar gewoon aan de regels. Al moet ik daarbij wel opmerken dat ik normaliter nogal dwars van regeltjes ben.

Vraag me af, veilig thuis zittend, hoe straks verder na dit corona-gebeuren.

Zo maar even, het toiletpapier was weer uitverkocht, zouden mensen momenteel vaker naar het toilet gaan? Angst poepen wellicht... ik kan er geen andere verklaring voor bedenken.

Even iets compleet anders. Vorig jaar had ik zaad van blauwe regen gekregen. De zaadjes in potjes gedaan en maar afwachten. Er kwam zowaar iets boven, wat kleine stengeltjes.
De gehele winter hebben ze in kleine potjes buiten gestaan zonder er verder naar om te kijken.


Blauwe regen...

Plots zag ik dat ze allemaal ondertussen wat blaadjes gekregen hebben, minstens 20 potjes. Eerlijk gezegd nog geen flauw idee waar we ze neer gaan zetten. Las zelfs dat het heel veel jaar kan duren voordat ze gaan bloeien, zo'n 10 tot 15 jaar als ze niet geënt worden. Wie weet op ons zeventigste mooie bloeiende blauwe regen ;-) 

Verder gebeurt er hier niet zo hele veel, behalve dan de gewone dagelijkse dingen...
Erg stil dat wel, maar verder behoorlijk relaxed.

Rest mij nog om jou, als lezer van dit stukje, een fijne voortzetting van deze zondag toe te wensen. 



maandag 13 april 2020

Pasen 2020...


De eerste paasdag zit er reeds op, nu nog even de tweede paasdag 2020.
Pasen heeft voor ons op zich niet zo'n grote betekenis, behalve dan dat we vrij zijn en dat is altijd leuk... dus maken we daar een klein feestje van ;-)

Het weer zit ook nog eens mee, dus groot feest.

Even wat foto's van de eerste paasdag hier in Le Pre Bonnet...
(veel verder komen we niet i.v.m. de corona maatregelen)


Momenteel staat het langs ons stroompje weer vol met mooie gele dotterbloemen en zacht roze pinksterbloemen.


Daar kijken we ieder jaar opnieuw naar uit.


Pinksterbloem met koolwitje.


Ook de bremmen beginnen volop te bloeien.


En verscheidene wilde kersen staan in volle bloei.


Met de dag worden ze voller, een en al bloem.


Een jaarlijks feestje.


Henk in actie...


Tussen alle bedrijvigheid door genieten van de vele hagedisjes.
Bovenstaande hagedis zat even met de oogjes dicht van de zon te genieten.


Met dit mooie weer komen ze overal tevoorschijn.


Grappige beestjes...


Koekoek...


Dagelijks rondje tuin, de aardappelplantjes komen al massaal boven.
Nou ja, ze zijn nog wel klein ;-)


We zijn bezig met het maken van een put om wat water op te vangen van een bronnetje. Het idee is dat we daar dan onze gieters kunnen vullen voor de planten op het weiland, zoals de aardappelen, bonen, tomaten, courgettes e.d. Dan hoeven we niet telkens zo ver te lopen met de gieters, omdat deze put op het weiland ligt.
Afwachten of het uiteindelijk werkt.


Een orchidee, deze staan ook al volop te bloeien.


Mila ging even voor de lens liggen, dus... op de foto ;-)

Tot slot wens ik je, als kijker van deze paasblog, een hele fijne tweede paasdag toe.
Blijf gezond en maak er een leuke dag van.

woensdag 8 april 2020

Pietepeuterige plantjes poten...


De plantjes zijn dusdanig klein dat je ze maar amper kunt zien...


Vandaag zo'n beetje de gehele dag bezig geweest met het schoonmaken van een klein stukje grond, om er vervolgens met een theelepeltje een stuk of honderd piepkleine plantjes, stuk voor stuk, in te zetten. Als alles goed gaat dan worden dat allemaal prachtige strobloemen, die ik vervolgens drogen kan.


Het paadje erom heen ziet er momenteel nog erg wit uit, daar heb ik wat houtzaagsel over gemaakt. Na verloop van tijd wordt het weer gewoon wat donkerder, dan zie je het maar amper terug.. 


Nu nog moeilijk voor te stellen dat het binnen afzienbare tijd weer helemaal vol staat met bloemen, al komt er wel al van alles op zoals de vele stokrozen, margrieten, duizendblad, rode zonnehoedjes, akeleien en niet te vergeten de boterbloemen.
Ook de aardappelen komen hier al wat boven, de aardbeien en heel veel meer.
Altijd weer spannend wat het allemaal gaat worden.

Toch kloof en stapel ik liever hout in plaats van die pietepeuterige plantjes met theelepeltje poten.


Alweer leuke voorraden hout gestapeld.

Ondertussen verscheidene stapels met essenhout (erg mooi brandhout), enkele stapels eikenhout, enkele stapels beukenhout en een stapeltje berkenhout (brand snel maar lekker fel).


Tot slot van deze blog nog even een foto van paardenbloemen die momenteel overal volop staan te bloeien. Onze honden zijn er dol op, hap slik en weg zijn ze ;-(


maandag 6 april 2020

Begin april 2020...


De dagen vliegen hier razend snel voorbij, zelfs geen tijd gehad om een foto te nemen... want voordat ik het in de gaten had was het alweer te donker.
Wel had ik nog enkele foto's op mijn camera staan om eventueel hier te posten, maar dat zijn foto's met sneeuw. Lijkt een beetje gek om dan net te doen alsof het actuele foto's zijn, terwijl het hier de afgelopen dagen zonovergoten was.

Dat die dagen zo snel voorbij vliegen heeft te maken met dat er hier weinig spectaculairs gebeurt.
De afgelopen dagen werkelijk totaal niemand gezien, nou ja... Henk dan, maar die telt niet mee. Geen wandelaars, geen auto's of quads, alleen in de verte hoorden we een boer bezig. Die hoorden we niet alleen, we roken het ook... ons huis rook er zelfs naar.
Eén keer hoorden we de afgelopen dagen een vliegtuig overvliegen, deze vloog ook nog door de geluidsbarrière, dus beiden vlogen we gelijk een metertje omhoog van schrik... niets meer gewent.
Zo af en toe, tijdens het hondenuitlaatrondje, zwaaien we even naar een vogelverschrikker bij de bovenburen : "Ha, de buurvrouw staat nog buiten". Dat is het wel zo'n beetje.
Henk haalt 1 keer in de week boodschappen, gelijk voor de gehele week en ik kom hier verder bijna helemaal niet van het erf, op de hondenuitlaatrondjes na.

Nog een reden dat de dagen zo snel gaan is, dat we veel buiten bezig zijn. Hout zagen, kloven en stapelen, verder veel op het erf bezig. Tussentijds even met de een of ander bellen, mailen of chatten, om niet helemaal te vervreemden.
Tja... gekke tijden zo, al enkele vrienden afgezegd die langs zouden komen... niet wetende wanneer het wel weer mogelijk is.

Toch zitten er, voor ons, ook wel wat positieve kanten aan het gebeuren met corona.
Zoals menigeen wel van mij weet, ik ben dol op frituur (1 keer per week is het raak), lekker vet en ongezond. Nou waren mijn favo's op, kroketten. Aangezien die hier niet te krijgen zijn zat er niets anders op dan ze zelf te maken. Nooit eerder gedaan en... lekker dat ze geworden zijn.
Zo ook had ik opeens zin in een jägerschnitzel. Aangezien we niet in Duitsland komen momenteel, daar waar ze vaak heerlijk schnitzels hebben, zat er dus niets anders op dan zelf aan de slag te gaan... zeer geslaagd.
We komen hier zo nog tot grote hoogten qua kookkunsten.

Natuurlijk hebben wij hier geen klagen, maar toch mis ik het 'gewone' dagelijkse leven wel. Ik ben dol op de natuur, tijd voor mijzelf en op stilte, maar tevens ben ik ook best een erg sociaal iemand die op zijn tijd van gezelligheid houdt. Gezellig samen aan de keukentafel, daar kan geen telefoongesprekje tegenop. Dat mis ik wel, alleen al het gevoel dat het momenteel niet kan.

Komende week prachtig weer voorspelt, evenals in Nederland. Dat wordt 's morgens in pyjamabroek buiten zitten met m'n bakje kwark met inhoud, een mok koffie en... een sigaret onder het gekwetter van de vele vogels overpeinzen wat ik zoal zal kunnen doen.
De deuren wagenwijd open met de houtkachel aan, dat is volop genieten ;-)