Kerst 2022

Beetje laat...

Maar bij deze alsnog...

EEN FIJNE TWEEDE KERSTDAG

TOEGEWENST

Hier zit Kerst er alweer op, nou ja... wij vieren de tweede natuurlijk ook, evenals de derde, vierde, vijfde etc.

De buik weer kogelrond gegeten, veel teveel van alles.

Het was hier prachtig weer, geen sneeuw maar zon, niet koud maar warm.

Vanmorgen koffie met amandelstaaf op het terras in het zonnetje.

Later op de middag is hier bij ons huis momenteel geen zon vanwege de lage stand (dan zit de zon achter de bomen). Een lange wandeling samen zat er helaas niet in vanwege onze Vidor, dus thermoskan en gebak mee om vervolgens met de auto naar een leuke plas te gaan. Daar heerlijk een tijdje in de zon gezeten.

Voor de honden een fijn uitje.

Vidor kon heerlijk om zich heen kijken en kleine stukjes lopen.

Hij mag altijd graag gefotograveerd worden ;-)

Mila kon er heerlijk om de plas heen rennen.

Ook voor ons een leuk klein uitstapje, sowieso als we zien dat de honden genieten dan is het voor ons ook al snel mooi.

De plas ligt niet erg ver bij ons vandaan, daar komen we wel vaker. Zit veel vis en vaak ook enkele  beverratten, dus wel leuk om te kijken.

De komende week vakantie, een weekje vakantie rondom huis. Er is ons nog veel mooi weer beloofd, erg prettig... overdag de deuren en ramen open en 's avonds bij de houtkachel genieten van de top 2000. Denk dat we zo het jaar wel uitzingen ;-)

Alvast vanuit Le Pre Bonnet een fijne jaarwisseling toegewenst.

 

Halverwege december 2022...

Zo zitten we plots alweer bijna halverwege december. Ondertussen een jaartje erbij op, pfff... niet echt meer een leeftijd om te vieren 60+ Denk dat ik vanaf nu stop met tellen, al was het gebak wel weer overheerlijk ;-)

Verder gaat het leven hier gewoon gezapig verder (heeft met de leeftijd te maken, hahaha), helaas zijn de geraniums dood gevroren... anders had ik kunnen zeggen : achter de geraniums. Om het gehele plaatje nog wat completer te maken, met leesbril op... sokken breiend.

Gelukkig valt dat allemaal nog wel wat mee, al moet ik toegeven dat ons leven momenteel wel ietwat beperkt is vanwege onze Vidor, die we niet teveel alleen willen laten omdat hij erg slecht ter been is. Wat we overigens met liefde doen, want het is een schat van een hond... maar feit is dat het ons wat beperkt in ons doen en laten. 

Over op wat totaal anders,

Onze MORRIS...

Morris heeft weer zijn winterjasje aan.

Morris is een kat zoals hij uitkijkt ;-) Een dikke boef, die als hem iets niet bevalt je rustig durft te bijten. Hij kan ook uren op je schoot liggen snurken, een echte knuffelkont. Maar hem van je schoot afzetten moet met beleid gebeuren want anders... hahaha.

We hebben ons een wildcamera gekocht, deze zat in een doosje... en zodra er een nieuw doosje is, al hoe klein deze ook is, moet het direct door één van de katten uitgeprobeerd worden.

Even over de nieuwe wildcamera. Het leek ons leuk om te zien wat er zoal 's nachts rondspookt bij ons huis, vandaar dus een wildcamera.

Deze gelijk opgehangen naast ons huis en verder er even niet meer aan gedacht. Tot... de volgende dag. Meteen het kaartje eruit gehaald om te bekijken wat er zoal opstond.

Tja...

en nog eens tja...

Wonder boven wonder hij deed het maar... Totaal geen wilde dieren, wel vele foto's van onszelf.

De camera hing veel te hoog en het aller domste was dat wij ons niet bewust waren dat we er zelf telkens opkwamen. Bovenstaande foto's zijn nog de meest 'normale', op vele staan we erg belachelijk. Wij hebben er wel heerlijk om gelachen om de vele gekke foto's, maar totaal geen wild.

De camera ligt nu even binnen, maar binnenkort hangen we hem even ergens anders op... dan verwacht ik toch wel zeer spectaculaire foto's.

Ons hekwerk...

Ons hek is deels omgevallen.

Dat het er aan zat te komen wisten we wel, maar... niet nu al. We hadden er net kerstverlichting ingemaakt. Helaas...sommige palen waren enorm verrot.

Gelukkig hebben we een mooie tijd kunnen genieten van ons zelfgemaakt hekwerk van bijelkaar gezocht afvalhout.

Nu weer wat nieuws bedenken, ook weer leuk... maar eerst wat paaltjes in de grond gezet zodat de kerstlampjes, nadat ze gerepareerd waren, er weer konden hangen.

Volgens mij had ik trouwens nog niet vermeld dat onze auto wat kuren vertoonde.

Tijdens de terugreis, vanuit Nederland, was er nog niets aan de hand totdat we zeer vlakbij ons huis waren... alarmlampje ging aan : storing in de motor.

Gelukje bij een ongeluk : we waren gelukkig net met ons allen thuis (twee honden, waarvan 1 maar amper lopen kan, twee katten, wijzelf en een dik gevulde aanhanger). Moet je toch niet echt aan denken dat je halverwege de reis stil komt te staan. Wel al vaker meegemaakt, maar destijds hadden we de katten nog niet bij ons en konden de honden nog gewoon lopen.

De volgende dag had Henk gelijk een afspraak met de garage gemaakt, daar kon hij de week daarop terecht.

Vriend van ons mee, op naar de garage in Vichy. Daar aangekomen bleek dat er een afspraak gemaakt moest worden. Henk zeggen dat hij de week daarvoor een afspraak gemaakt had. Jaja... dat klopte. Dat was een afspraak om langs te komen voor een afspraak. Raar... Al met al kon de auto daar pas ergens halverwege december gemaakt worden.

Na wat rond bellen kon Henk uiteindelijk een weekje later in Lapalisse terecht, gelijk doorgereden en de auto daar gelaten voor reparatie. De auto is ondertussen weer klaar en de portemonnee een heel stuk lichter.

Gelukkig konden we een auto van onze vriend lenen, zodat we hier niet geheel zonder vervoer zaten.

Hier ben je gewoon aangewezen op een auto. Toch eens overwegen om zelf hier een tweede auto neer te zetten.

Ons tijdelijke vervoermiddel, erg fijn.

Nog een ergernis, nu ik dan toch even bezig ben.

Gif...

Op het weiland achter onze brievenbus, daar waar altijd koeien stonden, is de boer even flink bezig geweest met gif spuiten. Nog geen idee waarom of wat daarvan de bedoeling is. Wel is het weiland plots, in plaats van mooi groen, een dorre gele vlakte geworden. Een vlakte waar geen levend spinnetje of dergelijke meer te bekennen is.

Onbegrijpelijk zo iets, want laten we wel wezen dat gif trekt de grond in en komt zo ook in de omliggende stroompjes terecht. Triest, gelukkig staat ons huis ietwat hoger, maar desondanks een treurig gebeuren en ik begrijp ook niet dat zo iets vandaag de dag nog steeds geoorloofd is.

Vele hectares dor geel land, wat ooit een mooi groen weiland was. 

Afgelopen week nog enkele foto's gemaakt van de laatste mooie herfstkleuren vlakbij ons huis, want helaas laten de bomen nu in rap tempo hun bladeren vallen vanwege de vorst.

De mooie herfstkleuren...

De aller laatste herfstfoto van dit jaar...

Het is even wat wit rondom ons huis geweest, wel eventjes leuk maar... gelukkig is het nu weer boven de nul graden en al het wit verdwenen. Zag zelfs dat er alweer 14 graden staat aan te komen, eerst zien uiteraard... maar zou wel erg fijn zijn. We zijn beiden niet echt dol op de winter en kijken altijd uit naar de eerste lentebloeiers. 

Maar goed eerst op naar de Kerstdagen, wij zijn er hier al bijna helemaal klaar voor. Gezellig klein versierd kerstboompje, wat feestverlichting e.d. dus het feest kan beginnen.

Herfst 2022...

 

Zo zitten we al weer in de late herfst. Zelf vind ik het meestal een mooie periode, een periode met veel kleur. Ook vaak een periode waarin de houtkachel aan staat en de deur overdag nog lekker open kan. Het enige jammer eraan vind ik dat het helaas zo vroeg donker is. Momenteel rond vijf uur/half zes is het buiten gebeuren voorbij.

We zijn de afgelopen tijd nog even naar Nederland geweest, ook altijd weer eventjes fijn. Veel gebabbeld, heerlijk gegeten, wat geklust en leuke wandelingen met onze Mila gemaakt. Helaas kon onze Vidor niet mee op de lange wandelingen, zijn lopen is dusdanig slecht dat dat niet meer mogelijk is... dat deed natuurlijk wel wat zeer, maar is niet anders. Hij is wel lekker verwend en had het volgens mij best naar zijn zin.

Afgelopen woensdag zijn we weer thuis gekomen en plots alles hier in prachtige herfsttinten. Even wat foto's voor de leuk...

Vroeg op de middag een knalblauwe lucht met veel zon.

Mooi kleurenpalet...

Vooral de vele beuken zien er prachtig uit...

Boswandeling met Mila...

Ook de beuk bij ons toekomstig schuurtje is prachtig van kleur...

Niet één en al feest, een rode inktviszwam.

Dat die lekker ruikt is aan zijn vele bezoekers te zien ;-(

Nog enkele late bloemen...

Ons huis tussen de herfstkleuren...

Jammer, jammer..

Bij thuiskomst, na bezoek Nederland, bleek dat de reeën zich flink tegoed hadden gedaan aan onze boerenkool. Op vijf verschillende plekken hadden we wat staan, ze deden het erg goed en wij verheugden ons al op een winter met veel en vaak stamppot boerenkool. Helaas stonden er alleen nog maar wat stengels... alles opgesnoept.

Herfstkransjes op de boomstammen...

Nog her en der een enkele paddenstoel.

Late middag...

Dagelijks vele vogeltjes rondom huis, zoals dit leuke roodborstje.

Tja... je hebt werkpaarden en luxepaarden.

Zo dadelijk nog even een rondje met onze Mila lopen en dan zit de zondag er alweer op, althans het buitenleven. De dagen vliegen voorbij, nog even en het is alweer Kerst.

De Aziatische hoornaar...

Vallende bladeren houdt in dat de bomen wat kaler worden en plots zie ik boven in een boom, vlakbij ons huis, een bal. Een behoorlijke grote bal op behoorlijke hoogte in een Es.

Hoe hoog de boom is weet ik niet.

Wel dat de boom behoorlijk hoog is.

We hebben gelijk de verrekijker erbij gepakt.

Om te bekijken wat het was.

Vervolgens op internet gezocht.

Daar gelezen dat het om een nest van Aziatische hoornaars gaat.

Op de foto's is niet echt duidelijk te zien dat het een behoorlijke grote bal is, dat komt omdat het nest erg hoog zit. We hebben overigens totaal geen last van de hoornaars gehad ondanks dat de boom vlakbij ons huis staat.

Zelf het nest verwijderen is geen optie, want we kunnen er met geen mogelijkheid bijkomen.

De luierwas ...

 

's Morgens een nieuw klusje erbij, hondenluiers wassen.

Iedere ochtend momenteel luiers wassen, soms één, meestal twee en af en toe drie. Toch is het een prettige oplossing, zowel voor Vidor als voor ons. Vidor wordt niet meer wakker in een plas en de wasmachine hoeft niet meer dagelijks te draaien voor de kussens en de dekens van de honden... de luiers was ik doorgaans op de hand.

Vandaag hebben we bij onze dierenarts een medicijn gekregen tegen incontinentie, dus afwachten op het effect heeft... we rekenen nog nergens op, maar het zou wel erg fijn zijn.

Zoals jullie waarschijnlijk wel in de gaten hebben gaat het hier de laatste tijd veel over Vidor, dat komt omdat de dagen ook veel om hem draaien momenteel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gelukkig zijn er ook nog wel vele leuke andere dingen.

Zoals : anderhalf hectare grasmaaien met de bosmaaiers.

Henk doet vaak het grovere werk zoals de bramen terugdringen en ik mag het leukere lichtere werk doen. Vaak dagelijks een uurtje samen bezig op het weiland, tot onze tankjes leeg zijn.

Het leuke met het maaien is dat er overal weer nieuwe bultjes met tijm en andere kleine bloemetjes tevoorschijn komen.

Soms ook leuke spinnen zoals bovenstaande spin met jongen op haar rug.

En... uiteraard gaan de honden altijd mee.

Er is altijd wel wat te beleven voor ze.

Ooh bah, weet je wat ons kleine spring in het veld (Mila) van de week presteerde! Ons meisje had zich eerst even op een naburig weiland uitgeleefd, daar waar ze net mest uitgereden hadden. Stinken als een grote kwam ze weer thuis, samen met Henk. Op zich nog niet zo'n probleem, ware het niet dat het hek naar onze slaapkamer nog open stond en onze Mila naar boven stoof en ik niets in de gaten had. Daar heeft ze even lekker gewoeld op ons bed, die ik net 's morgens verschoond had. Tjemig wat een stank op ons bed, midden in de nacht het bed nogmaals verschoond.

Met de bloemen wordt het steeds wat minder.

Toch her en der nog afrikaantjes en vele goudsbloemen.

Overal nog van die oranje stipjes.

De laatste tijd zijn we niet veel met het nieuwe schuurtje bezig geweest, vanwege het vele maaiwerk en het op peil brengen van de houtvoorraad voor de komende winter. We zijn hier altijd best veel hout voor de kachels nodig. Vaak in de maand oktober gebruiken we wat sprokkelhout, dat zoeken we hier in de bossen. Dat scheelt toch wel behoorlijk.

Als we in de schuur bezig zijn is er vaak toezicht van onze Femke.

Zij houdt alles goed in de gaten.

Over onze Femke, zij presteerde het om onlangs ons een nacht wakker te houden. Femke is al zo'n 18 jaar, wat bonkig maar verder nog altijd erg levenslustig. Normaal zijn onze katten altijd in of om het huis en 's avonds krijgen ze allemaal wat vlees (ook de honden). Die maaltijd wordt zelden door iemand overgeslagen... tot een tijdje terug. Geen Femke, overal roepen en zoeken maar geen spoor van haar te bekennen. Normaal gesproken komt ze altijd gelijk als je haar roept. De gehele nacht wakker gebleven maar geen Femke. Pas de volgende dag, laat in de middag zagen we haar onder het varenblad op het weiland. We hebben haar meegenomen en het gekke (uiteraard ook fijne) was... dat ze deed alsof er niets aan de hand was. Nog nooit eerder voorgevallen in al die jaren dat ze bij ons is. Maar goed ze hobbelt weer vrolijk in het rond alsof er niets gebeurt is.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Een prachtige regenboog boven ons weiland.

Zo af en toe regent het hier ook, ook al is er nog niet erg veel gevallen. Ons stroompje staat nog steeds leeg. Voor de komende week zijn er weer temperaturen van boven de 20 graden voorspeld. 

Een dubbele regenboog...

Nattigheid betekend hier ook altijd veel vuursalamanders.

In het donker is het dan altijd oppassen geblazen.

De hosta's zijn al helemaal in herfststemming.

's Avonds koelt het alweer behoorlijk af. Overdag hebben we nog geen kachels aan, maar zodra de avond invalt gaan de deuren dicht en de houtkachel aan. Dan is het heerlijk verposen in de warmte van de houtkachel. 

Nog even en dan is het nog vroeger donker... wintertijd.

DRUP, DRUP, DRUP...

 

Even vooraf een waarschuwing : het wordt dit keer een beetje een onappetijtelijk blogje. M.a.w. als je daar niet van gediend bent dan dit keer maar eventjes verder scrollen.

Zoals al eerder vermeld heeft onze Vidor last van artrose en een hernia in zijn rug. Helaas is dit, volgens de specialist, niet meer te verhelpen... mede vanwege zijn leeftijd zou een operatie te zwaar voor hem gaan worden. Wel kunnen we de pijn wat verzachten door middel van zware medicijnen, dus dat doen we omdat Vidor ondanks zijn zeer slechte lopen nog erg veel zin in het leven heeft (volgens ons). Hij is nog erg levenslustig, eet en drinkt goed en hobbelt voor zo ver het kan nog steeds achter ons aan.

Vanwege de zware medicijnen, die hij dagelijks slikt, is hij helaas ook incontinent geworden.

Dat betekend dat hij in zijn slaap soms zo maar plast zonder dat hij het in de gaten heeft. Bijna dagelijks draait de wasmachine met kussenovertrekken, kleden e.d. waar hij op gelegen heeft. Op zich niet zo'n probleem, wel een probleem is dat hij zelf dan in die plas ligt en er behoorlijk naar gaat ruiken.

Zodoende wordt Vidor ook dagelijks gewassen.

Desondanks blijft er een ietwat penetrant geurtje in huis hangen, daarvoor hebben we (beetje tegen onze zin in) zo'n geur gevalletje aangeschaft, die zo af en toe even een verfrissend chemisch luchtje door het huis heen blaast.

Verder hebben we sinds kort ook wasbare hondenluiers, een hele uitkomst.

's Avonds en 's nachts krijgt hij tegenwoordig een luier om, een zeer koddig gezicht.

Uiteraard moet de luier wel goed zitten want anders gaat het alsnog verkeerd.

's Nachts gaan de honden altijd met ons mee naar boven... daar waar ze beiden een eigen slaapplek hebben, wij slapen boven de woonkeuken.

Vidor kan zelf niet meer de trap op, dus daar helpen wij hem dan mee (zo lang dat nog gaat) omdat hij al zijn leven lang gewent is om bij ons te slapen. Als het echt niet meer wil dan blijft één van ons beiden bij hem beneden slapen.

Vidor mag 's morgens altijd graag lekker uitslapen, soms blijft hij nog even boven terwijl wij al beneden zijn. Zodra hij zich meldt halen we hem dan op.

Zo ook gistermorgen.

Wij zaten aan de keukentafel te genieten van ons bakje kwark met noten en een grote mok koffie totdat er plots druppels op de tafel vielen. RAAR... erg raar.

Verbaast keken wij mekaar aan, lekkage!!! Onmogelijk. Een balk die druppelt!!! Vreemd.

Plots schoot ons wat te binnen... VIDOR.

Vidor lag nog boven te slapen, zijn luier was wat verschoven...

DRUP, DRUP, DRUP...

Nieuwe 'oude' iPhone...

 

Zou de tijd nu echt sneller gaan of... ligt het aan mijn leeftijd?

De dagen vliegen hier in rap tempo voorbij, veelal gevuld met buiten 'spelen'. Nog steeds volop zomers, al voorspellen ze voor de komende tijd wel wat lagere temperaturen.

Gelukkig zo af en toe een verfrissend buitje, zodat het buiten weer wat groener oogt. Wel betekend dat, dat er weer volop gemaaid moet worden.

Vele klusjes rondom huis waren een beetje blijven liggen vanwege het warme weer de afgelopen tijd, zoals snoeiwerk, maaien, hout kloven e.d.

Nu weer volop bezig.

Weer flinke houtvoorraden aanleggen voor de wat koudere dagen.

(De lichte plek op Vidor zijn rug is een kaalgeschoren plek vanwege de scan)

Nog steeds veel oogsten...

De aubergines doen het goed dit jaar.

Zo ook de paprika's.

Wekelijks tomatensoep, die blijven maar doorgaan.

Aangezien we erg veel cherry tomaatjes hebben maken we daar vaak soep van, anders komen we er niet door. In het verleden maakten we wel pasata, maar vaak bleef dat in de kelder staan totdat het niet goed meer was. Vandaar nu vaak een overheerlijk tomatensoepje.

Ons recept : 500 gram cherry tomaten, 500 gram groente-bouillon, knoflook, uien, tijm, oregano, peper, zout en wat suiker. Kan uiteraard ook met grote tomaten, is aardig wat minder werk ;-)

Wij pureren het niet, wat uiteraard wel kan... dan krijg je een gebonden soepje.

De boerenkool begint ook eindelijk flink te groeien.

Het zag er in het begin naar uit dat er weinig boerenkool op zou komen. Maar ondertussen staan er vele planten. Als het niet opgegeten wordt door de slakken of dergelijke dan hebben we heel wat stamppotjes te gaan. Kan me nu al verheugen op het eerste stamppotje.

Tussen de andere werkzaamheden door klussen we ook zo af en toe even aan het toekomstig schuurtje. Veel werk, maar erg leuk werk. Vooral het bedenken hoe we het gaan doen. Waar we bijvoorbeeld de ramen willen hebben, hoe de ramen moeten worden etc. etc. De wanden is ook een behoorlijk tijdslurpende bezigheid. Zoals op de foto te zien is, zit er tussen de planken ruimte. Die ruimte hebben we gevuld met zwart geverfde latten, latten die we stuk voor stuk fresen zodat ze er mooi tussen passen.

Denk dat het schuurtje over een paar jaar wel af is, grapje... maar we hebben er geen haast mee, zien het voornamelijk als een leuk project. 

Even een foto voor de leuk, het late middag zonnetje.

Het gras is weer groen, paar weken geleden was het helemaal geel.

Zo af en toe maken we een uitstapje, zoals hierboven op de foto.

Daar kun je prachtig wandelen, helaas gaat dat niet meer met onze Vidor.

Wel gaan we regelmatig even naar bovenstaand plasje.

Daar kunnen we dan, met de nodige pauzes, net even rondlopen met de honden.

Foto van de dierenartspraktijk waar we zeer regelmatig komen.

De praktijk is op zo'n drie kwartier rijden bij ons vandaan, altijd weer een erg mooie route.

TOT SLOT...

Nog even een inkijkje in onze voormalige schuurruimte, daar waar we de komende tijd nog wat bezig willen. In het verleden werd alleen het voorste gedeelte van ons huis als woonruimte gebruikt en de rest van het huis als schuurruimte en stal. Ook was er geen toilet en tevens geen badkamer. De behoefte deden ze gewoon in het bos.

Het leek me wel leuk om even terug in de tijd te gaan, even beleven hoe ze hier zo'n dikke honderd jaar geleden leefden. Of om te zien hoe ze hier, destijds, het huis gebouwd hebben. Een tijdmachine was toch wel wat, even honderd jaar terug en als het kan dan ook gelijk maar even honderd jaar vooruit. Een mensenleven is gewoonweg veel te kort.

In de hoek gaat een trap naar de ruime kelder.

De kelder zit onder onze woonkeuken.

De rood/groene deur gaat naar de voormalige stal, die wij nu gebruiken als schuurruimte.

Doordat het huis tegen een berg aanstaat is niets gelijkvloers. De schuur ligt lager dan de woonkeuken en de stal ligt nog weer wat lager. Voor mensen die slecht ter been zijn is het allemaal best wel een opgave, overal trapjes.

Onze kleine bibliotheek op het podium.

Een zitplek voor de houtkachel op de onderste mezzanine.

Tevens een slaapplekje.

Henk zijn kantoorruimte op de bovenste mezzanine.

Tevens de slaapruimte voor gasten (staat een groot tweepersoonsbed e.d. aan de andere kant). Uiteraard werkt Henk dan elders in het huis en heeft het bezoek de gehele mezzanine tot hun beschikking. 

Nog even...

Een foto van de vele springbalsemientjes.

Vele bloemen zijn al uitgebloeid, maar gelukkig staan er overal nog heel veel springbalsemienen en zoemt het er nog van de hele vele bezoekende hommels.

P.s. alle bovenstaande foto's zijn gemaakt met mijn iPhone, even een probeerseltje. Mijn oude vertrouwde prepaid telefoon deed het niet meer. Sinds kort heb ik van mijn zoon zijn oude iPhone gekregen. Deze moest ik dus gelijk even uitproberen.

Neem bijvoorbeeld deze foto, mijn idee was om die mooie kalebas en het afrikaantje er scherp op te zetten... niet echt gelukt. Dus nog even verder oefenen want zeg zelf... het idee was wel ERG goed ;-)