Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 25 februari 2019

Laatste jachtweek?


Volgens horen zeggen was het de laatste week van het jachtseizoen, nou dat was te merken.
Afgelopen week hoorden we zo'n beetje dagelijks geknal, drie dagen zaten ze hier bij ons rondom ons terrein, de jachthonden scheurden luid blaffend door de bossen, dikke plas bloed in de buurt van ons postbusje, de forse 4x4 's reden af en aan, soms met honden achterin de bak.
De meeste jagers houden er wel rekening mee dat wij hier wonen, rijden dan redelijk langzaam langs ons terrein, maar soms zit er zo'n halve zool tussen die het nodig acht om met een rotgang hier door de bossen te rijden.
Vaak begint de ellende 's morgens al tot laat in de middag. Een leuke wandeling door de bossen is dan absoluut geen aanrader.

NEE, het kan mij absoluut niet bekoren.

Komt bij dat onze honden dan de gehele tijd onrustig zijn.
Vidor vindt het nog wel spannend, hij rent zo af en toe achter een auto aan met luid blaffende honden erin, uiteraard blaft hij dan luidkeels terug.
Maar onze Mila wordt er super nerveus van, zij drentelt wat zenuwachtig heen en weer... huis in huis uit. Springt van spanning bovenop de tafels en op het aanrecht, blaft zodra zij een geluidje hoort.
Gelukkig blijven onze katten dan uit zichzelf binnen, die vinden dat gedoe maar niets.

Hoop van harte dat dit de laatste week was, wat een sport...

Uiteraard waren wij wel erg veel buiten, aangezien er HEEL VEEL te doen is buiten en het continu stralend weer was.


Druk bezig met de oude nieuwe deur...

Henk heeft er wat scharnieren afgeslepen, deze wilden er niet gewoon uit. Zelf ben ik bezig met de deur ontdoen van de vele oude verflagen, krabben en schuren.
Als dat klaar is moet de deur tegen houtworm behandelt worden, verder wat plekken bijwerken en vervolgens een nieuw verflaagje erop aanbrengen.
Daarna moeten we nog nieuwe scharnieren erop maken en een nieuwe (ouderwetse) deurklink zoeken.
Tja... voor zo'n oude deur moet je wat over hebben ;-)


Molshopen...

Ook zijn we beiden veel in de tuin bezig, ieder zo zijn eigen dingetjes. Vandaag vele molshopen verwijderd, er zitten daadwerkelijk vele tientallen (misschien wel honderden) van die verschrikkelijke bulten. Ze schieten als paddenstoelen uit de grond, vaak ook nog eens op de wandelpaden.

Gisteren, tijdens het rondrijden, nog een leuk verlicht kerkje gezien.


Zo grappig dat blauwe licht, het schemerde al wat...

Uiteraard zijn hier in de buurt vele mogelijkheden om te overnachten, mocht u van al dat moois hier willen genieten...


Een zeer modern hotelletje...

Toch wel jammer dat al die panden leeg staan. Soms kom je in dorpjes waar je kunt zien dat het ooit een bloeiend dorp was met vele winkeltjes, hotelletjes e.d. die nu stuk voor stuk leeg staan.

maandag 18 februari 2019

Vervroegde lente ?


Evenals in Nederland hebben we hier al een paar dagen super mooi weer achter de rug en er is ons nog veel meer beloofd.

Mooi weer betekend hier vaak : veel buiten verpozen.


De honden vinden het ook geweldig. Als 's morgens de deur open gaat rennen ze vaak, over de vlonder, naar het weiland... daar is het momenteel het zonnigst.
Aangezien de zon nog vrij laag staat hebben we bij huis nog niet erg veel zon.
Zelf gaan we dan ook met regelmaat met onze kop koffie en/of onze boterham naar het weiland.

Op het weiland is nog erg veel werk te doen. Henk wil er nog graag een stuk land omgraven om er een 'moestuintje' bij te maken.


Vrij pittig werk...

Verder zijn we er bezig om wat paden uit te zetten, zodat we er later, als er weer allemaal bloemen bloeien, gemakkelijk rond kunnen lopen tussen de vlinders en de hommeltjes. Deze paden willen we dan zo af en toe maaien.

Ook liggen er her en der nog verscheidene bomen (eiken en essen) die in oktober omgevallen zijn. Deze liggen helemaal onderaan op het weiland, dus nog een heel gesjouw om ze boven te krijgen. Eerst  wat klein zagen en dan... pfff , alles naar boven brengen.


Hout, hout en nog eens hout... veel draait hier om hout ;-)

Afgelopen week is Henk voor een paar dagen alleen naar Nederland geweest. Sinds vorig jaar augustus weer de eerste keer dat ik hier alleen bleef. Was best wel weer even wennen.
Zelf zit ik hier dan die dagen zonder auto en ben overwegend op mijzelf aangewezen.
Nou ja, is niet helemaal waar. Heb een lijst vol telefoonnummers van vrienden en bekenden hier in de buurt die ik in nood bellen kan. Maar ja... zoiets doe je natuurlijk niet zo snel, dan moet er toch wel echt wat aan de hand zijn.
Komt bij dat ik het toch ook wel even prettig vind om zo af en toe even een paar dagen helemaal op mijzelf te zijn en geen ander mens te zien of te horen.

Henk heeft de leuke oude deur uit Nederland meegenomen, dus daar kunnen we hier nu ook mee verder. Gaat vast mooi worden, het moet alleen nog even gebeuren... aangezien we de tuin ook nog voorbereiden willen voordat de lente begint en wij graag buiten verpozen is het nog de vraag wanneer wij ons ertoe zetten kunnen om er mee bezig te gaan.

Tja... zo gaat dat hier een beetje, het binnenwerk blijft vaak wat liggen. Komt denk ik ook omdat het binnen al PRIMA wonen is en wij niet erg veel eisen stellen. Uiteraard moet het wel warm en gezellig zijn binnen, maar... DAT IS HET AL ;-)


De pinda-netjes en de vetbollen worden gretig bezocht.

Tijdens de afwas heb ik vaak dit zicht erop, het netje en de vetbollen hangen voor het keukenraam. Soms durf ik me maar amper te verroeren om de vogeltjes maar niet te laten schrikken. Ook elders in de tuin hangt er veel lekkers voor de vogeltjes.




maandag 11 februari 2019

Roken...


In gedachten zie ik jullie denken : ze gaat het toch niet over roken hebben.

Jawel dus...



Roken is slecht voor de gezondheid, dat weten we zo ondertussen allemaal wel. Trouwens, leven op zich is ook slecht voor de gezondheid... maar daar ga ik verder hier niet op in ;-)

Helaas, ik heb een minpuntje... ik rook. Misschien stop ik er ooit mee, maar momenteel rook ik dus nog.
Als roker erger ik mij bij tijd en wijle gruwelijk aan die grote hetze tegen roken, steek zelfs een extra sigaret op vanuit ergernis.

Kom ik bij de dokter, wordt me gevraagd of ik rook. Kom ik bij de internist, wordt me gevraagd of ik rook en hoeveel per dag. Zelfs bij de tandarts wordt me er naar gevraagd.
Geen van allen vraagt of ik alcohol drink, of ik te vet eet, of ik veel snoep, of ik genoeg beweeg etc. etc.

Dan zit ik te popelen om te vertellen dat ik zeer summier alcohol nuttig, redelijk gezond eet en vrij veel beweeg. Weinig zout, weinig suiker, veel water en veel onbespoten groenten.
Maar... daar is geen oor naar.

ROOKT U OOK? Hoeveel sigaretten per dag? Dat is wat ze weten willen.
Gelukkig heeft nog geen van allen het gewaagd om het mij te verbieden, of nog erger... om mij met een belerend vingertje te vertellen hoe ongezond dat wel is ;-)

Roken, uiteraard is het slecht maar....................

Zo, dat moest ik even kwijt. Lucht lekker op ;-)

Ondertussen is hier de sneeuw zo goed als verdwenen, her en der ligt nog wat, wat soms voor zeer mooie effecten zorgt.


Ware kunstwerkjes...


Is een foto van een paar dagen geleden, de vlonder is ondertussen sneeuwvrij.






dinsdag 5 februari 2019

De auto naar boven...


We zijn een beetje dom geweest...

Een paar dagen geleden dooide het behoorlijk, de sneeuw was zo goed als verdwenen. Zodoende dachten wij afgelopen weekend dat we de auto wel bij huis konden laten staan nadat we boodschappen hadden gedaan en tevens een dikke volle gasfles bij ons hadden.
Meestal zetten wij de auto boven neer als er sneeuw op komst is, boven vlakbij de openbare weg. Dit keer dus niet, omdat we stellig dachten dat het wel mee zou vallen met de sneeuw en uiteraard een beetje luiigheid, want het is een beste tippel naar boven, tevens is het prettiger (gemakkelijker) om de auto naast het huis te hebben).

Zoals velen ondertussen wel weten, staat ons huis ongeveer een kilometer van de 'bewoonde' wereld af. Om bij de openbare weg te komen moeten wij ongeveer een kilometer omhoog, deels over een zandpad en deels over een half verhard pad.


Was me daar toch enorme veel sneeuw gevallen, terwijl we vandaag de auto nodig waren (bezoekje internist, nog minstens tot oktober aan de prednison... wat me best wat tegen viel omdat het allemaal prima gaat).
Zondag de gehele middag bezig geweest om de auto omhoog te krijgen. Heel veel sneeuw scheppen, om vervolgens de auto weer een paar metertjes verder te krijgen.


Er kwamen nog wel een paar jonge mannen met een 4 x 4, deze probeerden om onze auto naar boven te trekken, maar helaas ging dat niet... dus verder scheppen.



Al met al tot het donker werd bezig geweest, de auto moest daarna nog zo'n 100 meter omhoog.
Vanmorgen, maandag, in alle vroegte verder gegaan. Pad verder wat sneeuwvrij maken en tevens de parkeerplek boven vrij maken van sneeuw, zodat de auto daar kon staan.


Zat gelukkig nog wel wat positiefs aan het gebeuren, een leuke zonsopkomst...


Pff... nog een klein stukje.


Gered... al moet ik zeggen dat de doorgaande route/weg ook niet echt schoon te noemen is. Hier wordt zelden zout gestrooid (hebben wij in ieder geval nog nooit meegemaakt), alleen wat sneeuw geschoven. Heel wat anders dan in Nederland.

Kwamen we vanmiddag in Vichy, ligt daar totaal geen sneeuw... hoe is't mogelijk ;-)