Bruggen bouwen en zo...

 

Even een terugblik op de afgelopen dagen, inclusief het pinksterweekend.

Morris...

Zoals eerder vermeld hebben we hier voor ons keukenraam vaak vetbollen hangen, maar ook in een boom voor ons huis. Tevens hebben wij daar een plankje met opstaande randen hangen waar ik walnoten in heb voor de eekhoorntjes. Zeer regelmatig moet ik er nieuwe walnoten in doen en nieuwe vetbolletjes ophangen, aangezien er veelvuldig gebruik van gemaakt wordt. De walnoten zoek ik altijd in de herfst, meestal zakken vol... zodat we genoeg voor eigen gebruik, weggeven en de eekhoorntjes hebben.

Onze Morris vindt het altijd wel prettig om onder de boom naar de vogeltjes en eekhoorntjes te kijken. Gelukkig vangt hij ze niet, wel regelmatig muisjes. Die hij vervolgens mee in huis neemt om ze daar los te laten. Gisteren kreeg Henk nog één cadeau ;-(

Koningspage...

Afgelopen weekend zag ik ze weer voor het eerst dit jaar in de tuin.

Erg mooie vlinder om te zien.

De aardappelen...

Op meerdere plekken in de tuin hebben we aardappelen staan, meerdere soorten. Helaas zijn er ook verscheidene verdwenen, sommige door de honden en sommige door ???? Feit is wel dat er verscheidene plots verdwenen zijn.

Sowieso gaat het momenteel nog ietwat moeizaam in de groentetuinen. We hopen dat het nu eindelijk wat warmer en zonniger gaat worden, zodat alles een beetje kan groeien.

Waterval hier niet ver vandaan (kilometer of 20) in de bossen.

De honden zijn dol op water.

Om er te komen was wel een behoorlijk pittige wandeling. Uiteraard veel dalen en weer omhoog klimmen hier in de bergen. Dit is zo'n waterval waar bijna niemand komt. Op zich wel jammer, omdat het best een leuke waterval is waar je vooral zomers heerlijk vertoeven kan.

De foto's, van de waterval, zijn met de telefoon gemaakt. Aangezien ik zelden mijn fotocamera bij me heb tijdens uitstapjes.

Ook zijn we hier in de tuin nog wat bezig geweest.

Over ons terrein loopt een stroompje waar we nog wel wat bruggetjes over heen wilden maken, zodat we wat gemakkelijker rond kunnen lopen zonder te moeten springen (met een grote stap kun je er ook wel over maar... we worden een dagje ouder hè).

Eerste bruggetje... 

Tweede bruggetje...

Ze liggen vlakbij elkaar en gaan ieders een eigen kant op.

Zo kunnen we gezellig rondjes lopen ;-)

Bloemetjes voor ons huis...

Wij maaien het gras pas later in het jaar op enkele paden na, zodat we eerst volop kunnen genieten van de vele wilde bloemetjes. Nu zijn we gelukkig geen van beiden dol op van die keurig onderhouden gazonnetjes, komt goed uit... hoeven we daar geen ruzie over te maken ;-) 

Niet maaien houdt in, leuke hoekjes met bijvoorbeeld fluitenkruid...

En... hele vele andere bloemen.

Werkelijk een walhalla voor hele vele soorten insecten.

Er gaat bijna geen dag voorbij dat we hier niet even de dagelijkse ronde maken over ons terrein, momenteel onder het luide getjirp van de vele krekels en het gezoem van de vele hommels.

Tijdens de afwas...

 

De afwas is hier altijd een plezierig gebeuren.

Regelmatig gezelschap van een grote bonte specht.

Voor het keukenraam, boven het aanrecht, hebben we bijna altijd een paar vetbolletjes hangen. Daar is het een komen en gaan van vogeltjes. Veelal pimpelmeesjes, koolmeesjes, zwartkopmeesjes, roodborstjes die overigens niet in de vetbollen hangen maar op de vensterbank de kruimels eten en met grote regelmaat een specht.

Soms hangt de specht aan de vetbollen en soms zit de specht op de vensterbank de kruimels op te snoepen, kijkt daarbij met regelmaat even naar binnen of er ook gevaar dreigt. Altijd een prachtig gezicht.

Vele wilde bloemetjes...

Vandaag even TWEE blogjes, ten eerste omdat het nog regent en ten tweede omdat ik er wel even zin in heb ;-)

Niet omdat er nou zoveel te vermelden valt, maar... het regent.

Wel nog een paar leuke foto's, althans ik vind ze leuk, van gisteren... toen het even droog was.

Momenteel is het één groot bloementapijt in de tuin...

Veelal met wilde bloemen, zoals vergeet-mij- nietjes, boterbloemen, longkruidjes en hele vele anderen.

We begeleiden het altijd wel wat.

Zetten er soms wat tussen en halen wat we niet leuk vinden ertussen weg.

Wilde orchideeën, koekoeksbloemen, het staat er momenteel vol mee.

Uiteraard ook paardenbloemen.

Overal waar je loopt een gezoem van de vele soorten hommels.

En... niet te vergeten het getrirp van de vele krekels, vooral op het weiland.

Ooit een keer een heel klein stukje smeerwortel meegenomen,

staat nu ook in grote getale vrolijk te bloeien.

De planten in de potten moeten nog groeien, vele zijn net uit de winterstalling.

Ieder jaar weer spannend om te zien wie het overleefd heeft.

Zo, dat was me toch even weer een vrolijk bloemenblogje op een druilerige zaterdagmiddag.

FIJNE ZONDAG

~~~~~~~~

~~~~ 

Vaccinatie...

 

Regen, regen en nog eens regen... dus tijd voor een blogje.

Afgelopen donderdag zijn we beiden gevaccineerd hier in Frankrijk, de eerste prik.

Van velen hoorden/lazen we dat het erg moeilijk zou zijn om hier gevaccineerd te worden als niet ingezetene van Frankrijk... dus was even spannend of het door ging.

Sommige waren wat positiever en hadden het erover dat we dan met een verwijs van de huisarts of met een afrekening van EDF erheen moesten... maar die hebben wij niet. Wij hebben geen stroomaansluiting, geen wateraansluiting en tevens geen telefoonaansluiting... gewoon simpelweg HELEMAAL geen aansluiting, omdat we geheel zelfvoorzienend daarin leven. Ook zijn we niet bij een huisarts langsgegaan.

We hadden een afspraak gemaakt via het gemeentehuis... maar konden via Doctolib nog wat eerder.

Aangekomen in Vichy, voor de vaccinatie, bleek dat het totaal geen probleem was dat we geen carte vital hadden. Ook waren ze onze Europese zorgpas niet nodig, alleen onze paspoorten.

Alles verliep verder als een geoliede machine, hup hup hup... spuitje, nog even een kwartiertje zitten om vervolgens ons bewijs van vaccinatie mee te krijgen, compleet met QR-code. Op naar de tweede...

Beetje vorst enzo...

 

We mogen, sinds afgelopen maandag, gelukkig weer vrij reizen door Frankrijk... nog wel om 19.00 uur thuis zijn, dat dan wel.

Afgelopen weekend zijn we druk in de tuin bezig geweest, allerlei plantjes gepoot. Plantjes die we als zaad in de potjes, overal in huis, hebben groot gebracht. Dagelijks water geven, praatje tegen ieder zaadje en ze deden het geweldig... dus hoppa in de tuin, nadat ze eerst al een tijdje aan de buiten temperaturen blootgesteld waren.

Maandags in de tuin kijken hoe het er voor stond.

Tjemig, het was niet om aan te zien. Blijkbaar had het 's nachts wat gevroren, gevolg... alle tomaten, courgettes en pepers dood. Plantjes waar we al vele weken voor gezorgd hadden... morsdood.

Dag ervoor stonden ze er nog zo fier bij...

Vandaag gelijk wat nieuwe plantjes gekocht, voor zaaien is het al erg laat. Gelukkig komt er ook al van alles op wat de vorst wel overleefd heeft, zoals bijvoorbeeld de aardappelen, uien, andijvie, rucola, bonen e.d. Eén dezer dagen gaan de nieuw verworven plantjes de grond in, dan lijkt het allemaal weer wat ;-)

Ach, als je dan zo om je heen kijkt is het verdriet om de dode plantjes ook zo weer voorbij. Overal bloemen en met de dag wordt het groener.

Het groeit en het groeit...

Lievevrouwebedstro, ooit een heel klein stukje gepoot.

Doet het erg goed bij ons, op hele droge grond.

Vergeet-mij-nietjes, de tuin staat er momenteel vol mee.

Het eerste bloeiende slaapmutsje dit jaar.

Ook de slaapmutsjes hebben zich hier in de loop der jaren enorm uitgebreid.

Ooit een paar meegenomen uit onze tuin in Nederland.

De koeien (Salers) zijn gelukkig ook weer terug op een van onze buurweilandjes.

Hoop zeer binnenkort ook weer de Charolais koeien.

En natuurlijk kalfjes, zou ook weer fijn zijn.

Op bovenstaande foto is mooi te zien dat de loofbomen alweer groen worden.

In het voorjaar steken ze zo mooi af tegen het donkergroen van de  naaldbomen.

Vorige week zijn we trouwens nog even met onze Vidor bij de dierenarts geweest, hij had de gehele nacht wat pijn... helaas kon hij niet vertellen wat er was. Bij de dierenarts was er niets meer met hem aan de hand, gek. Of hij nou wat verkeerds of dergelijke gegeten had en daarvan wat buikpijn of zo... geen idee. Maar goed, meneertje is weer helemaal de oude. Paar pilletjes mee voor het geval dat hij weer pijn krijgt... ze zijn hier erg scheutig met pilletjes en wat 'oude mannetjes' pillen (volgens de dierenarts). Hij is nog maar 11, dus dat vinden wij nog niet zo oud. Maar goed, Vidor blij... wij weer blij.

Tot slot, ons nieuw straatnaambordje...

Mooi toch...