De fruitgaard...

Nog steeds prachtig weer hier, dat betekend dat we nog steeds veel buiten bezig zijn.
Regelmatig buiten in het zonnetje onze lunch nuttigen, waarbij ik wel moet zeggen dat we dan naar het weiland moeten omdat er bij ons huis nog niet erg veel zon is en het in de schaduw toch wel wat te fris is om gezellig onze boterham te eten.
Maar niet getreurd, gewoon met de hele mikmak naar het weiland.

Voor de honden is het geweldig, de gehele dagen buiten.

Henk is druk bezig met het omgraven van een stuk grond, voor een nieuw stukje aardappeltuin.

Stukje bij beetje willen we zo het weiland wat omtoveren tot een leuk stuk grond met groentetuinen, bloementuinen en fruitbomen. Veelal wilde bloemen en uiteraard alles onbespoten op een zo natuurlijk mogelijke wijze.

Lijkt simpel, toch valt het nog niet mee om te bedenken hoe we het allemaal hebben willen. Beiden hebben we eerlijk gezegd ook absoluut geen groene vingers, wel altijd van die rouwrandjes onder de nagels... dat wel ;-) We doen gewoon maar wat, stukje bij beetje, en hopen dan dat het leuk wordt. Het allerbelangrijkste is dat we ervan kunnen genieten en dat doen we nu al vol op.

Trouwens het grootste gedeelte blijft gewoon weiland

De fruitgaard, verschillende appelbomen, perenboom en kersenboom.

De bedoeling is dat er nog meer fruitbomen bij komen. 

Je moet er nog wel een vergrootglas bij hebben en ik denk dat het nog menig jaartje duurt voordat we kunnen plukken. Maar wie weet kunnen wij op onze tachtigste appels en peren uit onze eigen fruitgaard eten (ben overigens helemaal niet dol op appels, maar dit terzijde).

Zie onze honden, rennen en dollen dat gaat zo de gehele dagen door.

De vrijheid die ze hier hebben vinden ze volgens mij super. Maakt wel verschil wat voor honden (ras) het zijn. Onze Cocker Spaniel (Mitsie) gaf er niets om, zij was altijd het liefst de gehele dagen bij ons in de buurt. Denk dat het haar ook niet uitgemaakt had als we in een flatje gewoond hadden, als ze maar bij ons was. Maar onze Setters zijn van die echte race-honden.

En het grappige is : dat ze er dan ook nog op gezette tijden uit willen.

Als we hier zijn gaan we meestal twee keer daags met ze aan de wandel, 's morgens een wandeling door de bossen en laat op de middag nog een wandeling.

Regelmatig gaan we 's middags even ergens met de auto heen, om met ze op vreemd (ander) terrein te lopen. Voor ons zelf ook leuk uiteraard.

Al is het alleen al om de zon onder te zien gaan.

Luchten die veelbetekenend zijn.

Zou het dan morgen alweer mooi weer worden?

Volgens de voorspelling wel.

Een vriendin van mij vroeg of ik wat van dat mooie weer naar Nederland kon blazen. Natuurlijk heb ik mijn uiterste best gedaan... alleen wat te hard. Sorry... ;-(

Fijne zondag...