Pluk de dag...

Soms zit het mee en soms zit het tegen.

Gelukkig zit het bij ons meer mee dan tegen, maar toch... het kan niet altijd feest zijn.

De laatste tijd zijn we weer volop bezig met de houtvoorraden, op zich altijd leuk werk tenzij je wat last van de rug hebt.

Maar ach... gewoon doorgaan. Tot ik plots een enorme last van mijn rug kreeg. Ondertussen al anderhalve week aan het klooien en dat irriteert me enorm. Voornamelijk omdat dit altijd een fijne tijd is om met hout te sjouwen, te kloven en te stapelen. Dat gaat helaas nu even niet, in plaats daarvan zit ik duimen te draaien in de keuken. Nee hoor, grapje... gelukkig kan ik wel wat lichtere werkzaamheden doen zoals wat in de tuin bezig, veel wandelingen maken e.d., want ja... bewegen op zich is natuurlijk wel goed voor de rug. Verder uren telefoneren met vrienden en familie, waaronder met mijn zoon... die het nodig vond om mij eventjes erop te attenderen dat ik ook een dagje ouder wordt. Tja... van je kinderen moet je het hebben... niks geen medelijden maar gewoon zeggen : dat zoiets ook bij het leven hoort.

Verder zat het weer ook nog eens behoorlijk tegen, hoezo fijne nazomer. Volop herfst met veel regen, grauwe dagen en op de koop toe ook nog dikke wind. Trouwens eergisteren ('s nachts) wel weer een eik en een tamme kastanje vlakbij in het bos, omgewaaid... nieuwe voorraad, dus ga ik Henk even aan het werk zetten en zelf toe kijken ;-)

Zo komen we vaak aan ons hout, door omgewaaide bomen in de buurt. Dat is een voordeel als je in het bos woont. Regelmatig sneuvelt er wel een boom en dan zijn wij er als de kippen bij ;-)

Als wij de bomen niet weghalen blijven deze gewoon liggen te verrotten. De eigenaars hebben er doorgaans geen belang bij.  Dat heeft, denk ik, te maken met dat het allemaal productiebos is, de eigenaars vaak ver weg wonen en alleen belang hebben bij massale kap. Maar zeker niet komen voor één of een paar omgevallen bomen. Eerlijk gezegd hebben wij de meeste eigenaars van de bospercelen rondom ons nog nooit hier gezien. Al het bos hier is particulier bezit, dus niet van de staat, gemeente of dergelijke. Bij de gemeente kun je zien van wie welk perceel is.

Na een storm of stevige wind hoor je hier trouwens regelmatig, rondom in de omstreken, de kettingzagen brullen.

Maar al met al rugpijn, omgevallen bomen e.d. viel in het niet toen we meekregen dat een vriendin van ons besloten heeft om komende maandag afscheid van haar leven te nemen. Begrip ervoor hebben we wel, maar dat neemt niet weg dat we haar gaan missen en dat het ons momenteel veel bezig houdt.

Natuurlijk gaan wij hier 'gewoon' verder en proberen positief te blijven. Want feit is dat we er helaas niets aan kunnen veranderen. Het enige wat ons rest is : PLUK DE DAG.

Positieve dingen zijn er gelukkig ook. Zoals de dagelijkse massage (denk dat mijn rugpijn nog HEEEEL lang gaat duren), genieten van de mooie herfstkleuren, lekker eten en heerlijk voor de warme houtkachel verpozen.

Na al dat gezeur nog maar even een paar foto's van de afgelopen dagen...

Altijd prachtig die herfstkleurtjes...

In de herfst zie je zo mooi wat de naaldbomen zijn en wat het loofbos is.

Zomers is alles groen.

In de lente donkergroen met zachtgroen van de jonge frisse blaadjes.

En in de winter, donkergroen met grijs (of wit van de sneeuw).

Met dagelijks dit uitzicht, dan mag je toch niet klagen.

Dus stop ik daar acuut mee ;-)

Voer voor de vogels...

Momenteel regelmatig geelgorsjes in de tuin.

Dit jaar, overal hier in het bos, erg veel bessen aan de hulst.

Prachtig gezicht al die knalrode bessen, ook bij ons zelf in de tuin.

De wilde zwijnen zijn momenteel weer erg actief.

Die heb je liever niet in je keurige gazonnetje.

Tijdens de wandeling even genieten van een stroompje over het pad.

Tot slot een speciaal bloemetje...

 Ik zag op de foto dat er ook een of ander gek beestje onder hangt ;-)

~~~~~~~~~~