Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 1 maart 2021

Dag winter... welkom lente 2021


De meteorologische lente is begonnen... altijd weer fijn.

Vlinders fladderen alweer vrolijk in het rond, voornamelijk citroenvlinders... maar ik zag ook al enkele andere soorten. De vogels laten alweer flink van zich horen en zelfs enkele hommels zijn al aanwezig. Ha... en niet te vergeten de mieren, deze zijn alweer druk bezig met het herstellen van de mierenbulten die 's winters altijd flink aangetast worden.

Ook merken we het aan onze honden en katten, met dat prachtige weer zijn ze veel meer buiten. Wij uiteraard ook, weer veel in de tuin bezig... alles klaar maken voor de komende seizoenen.
Ondanks dat we een vrij wilde tuin hebben zijn we er best veel mee bezig.


Onze flapoor Femke...

Geen idee of katten ook wat kunnen dementeren, maar soms hebben we het idee dat onze Femke daar wat last van heeft. Overdag, met mooi weer, is ze momenteel weer wat vaker buiten, maar 's avonds zit ze steevast binnen bij ons in de woonkeuken. Om de haverklap probeert ze om bij mij op schoot te zitten, telkens als ik haar aan de kant zet zit ze binnen de kortste keren weer pal voor mijn neus, blijft daar stoïcijns zitten tot ze de kans ziet om weer op mijn schoot te springen. Op zich zou dat niet zo'n ramp zijn, maar ik krijg altijd binnen de kortste keren kramp in mijn benen als een van de beesten lang op mijn schoot zit... m.a.w. ik kan daar zeer slecht over. Het begroot me tegelijkertijd wel voor onze Femke, ze is bij lange na niet meer de jongste... soms wel vaker dan tien keer op een avond dat ik haar weer aan de kant moet zetten.
Ook gaat ze regelmatig verbolgen op mijn armleuning zitten, wordt ik bij tijd en wijle ook kriegelig van... of pal voor mijn neus op de tafel.
Ach wat, het is best een enorme lieverd.


Onze Morris tussen de bloeiende wilde narcissen.

Morris is eigenlijk helemaal geen lieverd, hij bijt en krabt als hem iets niet zint. Wel is meneer een enorme knuffelkont die je soms het liefst helemaal aflebbert en gezellige kopstoten geeft.


Vidor en Mila, tja wat zal ik over ze zeggen...

Momenteel beschouwen ze het hier als een Walhalla met al die overheerlijke mestgeuren van de omliggende weilanden. Gelukkig blijven ze redelijk op eigen terrein, maar zo af en toe tijdens de wandelingen willen ze er wel eens tussen uit piepen om naar zo'n overheerlijk weiland te spurten om vervolgens een kwartier later of zo voldaan en tevreden weer thuis te komen.

En dan de bloemen, ook deze hebben de lente in hun hoofd. De tuin staat alweer vol met duizenden wilde narcissen, ieder jaar weer opnieuw een prachtig gezicht. 


Op sommige plekken mooie boeketten...


Ze staan zo'n beetje overal...


Zelfs achter in ons bos.

Je durft maar amper door de tuin te lopen, want voordat je erop verdacht bent plet je een narcis ;-)

Verder staan er overal al hele vele longkruidjes te bloeien, sneeuwklokjes en dit jaar voor het eerst enkele krokussen. Vorig jaar had ik een paar bolletjes gepoot om te kijken of ze hier ook aanslaan.


En ja dus...
Er staan nog niet veel, maar ik ben van plan om nog heel veel bolletjes te poten, in de hoop dat we volgend jaar wel veel hebben.
Altijd van die prachtige lente aankondigers.


LENTE... ik heb er zin in.

~~~~~~~~~~~~




2 opmerkingen:

von zei

Ha Cilia, beetje late reactie maar ik kom nog even terug op je septictankverhaaltje, ik heb mij een versuffing gelachen en zie het hele gedoe feestelijk voor mij! Jammer geen gezichten van jullie bij deze klus . . . Waar hebben jullie die zooi nou gelaten? Ik zie het in Zweden ook vaak op deze manier, maar volgens mij komt daar dan een mannetje met een hele grote auto en een hele dikke slang die troep opzuigen, men is daar op geabonneerd. Ja ook weer fijn toch die aankomende lente, vind ik ook hoor en ben echt niet alleen 'van de sneeuw' maar absoluut wel tegen hitte, dat dan weer wel! doeiiiiiii liefs van mij

Cilia zei

Hoi Yvonne, ja ja lach jij maar en wij hier de restanten van de maandverbandjes bij elkaar schrapen.
In het bos, vandaar dat we de troep eruit vissen moesten.
Hier gaat dat normaal geloof ik ook zo, alleen wij hebben geen gewone septic tank en er kan hier ook geen grote vrachtauto komen.
Kan me voorstellen dat je je dit jaar extra verheugd op de lente... SPANNEND.
Liefs, Cilia