Tja, je komt er niet voor weg... ook hier speelt het coronavirus een grote rol.
Was er vorige week hier in het dagelijkse leven nog niet echt veel van te merken, nu merk je het toch wat meer.
Bijna dagelijks komen er nieuwe maatregelen bij.
Vanmorgen kwam de verpleegster, om bloed af te nemen, met een mondkapje... voelt best een beetje gek. Geen gezoen en handen schudden meer met vrienden die langskomen of die we tegenkomen.
En... vanaf morgen (eigenlijk was dat al vanaf vandaag 12.00 uur) moeten we met een formulier naar de winkel, dat formulier moet ik zelfs bij me hebben als ik hier in de bossen met de honden loop (daar waar ik ZEER sporadisch iemand tegenkom).
Op het formulier moeten we aankruisen wat de reden is dat we onderweg zijn.
Al met al mogen we in ieder geval de komende weken niet meer voor ons plezier wat rondtuffen en al helemaal niet rondlopen.
Nou zijn wij gelukkig in het bezit van een behoorlijk groot terrein, met daarom heen bos en weilandjes... maar tjemig je zou maar in een flatje wonen.
Verder wordt er hier in de winkels ook flink geshopt, vele lege schappen.
Hier thuis hebben we eigenlijks altijd wel een klein noodvoorraadje, voor het geval dat... Dit noodvoorraadje hebben we een beetje aangevuld, of het nodig is weet ik niet maar feit is wel dat we gisteren bijvoorbeeld geen brood meer konden krijgen. Dan is het wel handig dat je wat thuis hebt, zoals beschuiten of toastbrood.
Tja... dat wc-papier daar begrijp ik niet zoveel van. Tuurlijk fijn als je je achterwerk met een zacht papiertje af kan vegen i.p.v. met de broek op de enkels naar de badkamer om je te wassen. Maar... of dat nou de eerste behoefte is betwijfel ik ten zeerste. Toch zagen we ook hier mensen met de boodschappenkar vol met toiletpapier.
Verder hier bij ons huis vernemen we er niet zoveel van, alleen wat minder aanloop.Thuiswerken deed Henk al en dat gaat tot nu toe gewoon verder, alleen weet hij niet wanneer hij weer naar Nederland kan. Normaal meestal 1 keer in de 4 weken... maar zolang de corona zo actief is gaat hij niet, in ieder geval niet alleen... samen uit samen thuis in crisistijd ;-)
Ik had een ieder die het graag gewild had om zo vrij te wonen, vooral in deze tijden, het zo gegund. Helaas is dat niet zo en ik zou zo tegen hen willen zeggen : hou je kras er komen weer betere tijden.
Ik ga verder met bloggen over vogeltjes, bloemetjes en het mooie weer. Ga hier verder geen wijsheden over het coronavirus neer zetten, daar zijn vele anderen voor die er heel wat meer over weten, althans denken te weten ;-)
4 opmerkingen:
Laat je niet gek maken! Jullie zijn prachtige mensen en blijven dat...En over dat corona virus weet ik alles...Totale waanzin, wereld hysterie...prachtig, we hadden het blijkbaar nodig...
Tja Walter, wij laten ons hier niet zo maar gek maken. Maar de realiteit is toch echt dat het in en in triest is voor vele mensen die het aan gaat. Lees je wel eens stukken van Ilja Leonard Pfeijffer? Woont in Genua en houd een dagboek bij over het leven in Italië ten tijde van dit virus voor de NRC.
Erg triest...
Maar goed, wij kunnen er niets aan veranderen en genieten ondanks alles nog steeds van de bijtjes en de bloemetjes.
Tja, de aarde blijft gewoon draaien en wie weet heeft dit virus een reden.
Lieve groetjes, Cilia
Hoi Cilia,
Vanavond om zeven uur galmden alle kerkklokken in Nederland voor troost en hoop.....
Het bezorgde mij een kippenvel moment.
Het zijn rare, onwezelijke dagen waarin zoveel informatie op me afkomt ivm het corona virus en nog meer waardoor we het gevoel hebben in 2 slechte films beland te zijn.
De wereld staat op zijn kop.......
en onze wereld storte vorige week van de ene minuut op de andere in toen manlief na onderzoek in Z-H we apart genomen werden in kamer bij MDL arts en te horen kregen dat hij poliep verwijderd had en na een korte stilte dat er ook een tumor gevonden was in dikke darm. De medische molen begon te draaien en alles werd in het werk gesteld om hem voor te bereiden op operatie die voor volgende week dinsdag gepland staat.
Een lichtpuntje kregen we al na het bekijken CT scann,
er zijn geen zichtbare uitzaaiingen.
Chirurg gaat met robot opereren en we hopen vurig dat Har zich over poosje weer net zo fit en gezond zal voelen als voor dat nare en zorgelijke bericht.
Tja,niks is wat het lijkt........en zo zie je maar weer hoe ontzettend belangrijk het is om aan het bevolkings onderzoek mee te doen.
Wij blijven zo ver mogelijk bij anderen uit de buurt want het corona virus kunnen we er nu echt niet bij hebben.
Bij jullie is nog genoeg te beleven en te genieten,ook met beperkte vrijheid.
En wij geven de moed niet op!
Lieve groet,Ger
Hoi Ger,
Afgelopen tijd heb ik regelmatig even aan je gedacht, voornamelijk omdat daar bij jullie zoveel corona besmettingen zijn. Blij dat ik even weer een bericht van je lees. Minder blij uiteraard met het gebeuren met Harry. Gelukkig dat er op de CT scann geen uitzaaiingen te zien waren en ik hoop van harte voor jullie beiden dat de operatie goed slaagt. Wens Harry maar even heel veel sterkte van mij voor komende dinsdag, ik ga zeker even duimen voor hem dat alles weer goed komt. Ook voor jou lieve Ger :-)
Ja, gelukkig kunnen we hier rondom huis nog fijn buiten bezig. Maar een gekke wereld is het momenteel wel. Vanmiddag zijn we even naar de winkel geweest, zo raar. Ontzettend stil bij pad, bijna geen auto's en ook geen mensen op straat. Wel politie. In de winkel veel schappen leeg, de kassamedewerkers achter een scherm met handschoenen aan. Strepen op de grond om afstand te bewaren etc. Verder moesten we bij een andere winkel een gasfles halen, in deze winkel mocht maar 1 klant per keer binnen.
Geen vissers bij de visplas, daar waar anders altijd vissers zitten, ook geen campers meer die er regelmatig staan.
Beetje rondtuffen voor ons plezier is in ieder geval deze maand ook niet meer mogelijk en al helemaal niet met de auto naar vrienden. Formulier mee als ik hier in de bossen met de honden loop. Tja... plots een hele andere wereld.
Maar al met al hebben wij hier niet veel te klagen. Het gaat ons hier gelukkig tot nu toe goed.
En petje af voor alle hulpverleners in deze crisistijden.
Ah Ger, natuurlijk niet de moed opgeven... de tranen weer afvegen en er tegen aan.
Nogmaals beiden heel veel sterkte de komende tijd en ik zou het fijn vinden om te horen hoe het verder verloopt daar bij jullie.
Heel veel liefs en een dikke zoen voor jullie beiden, Cilia
Een reactie posten