Daar zijn we weer...

Daar zijn we weer...

De kwalen en de ziektes probeer ik zoveel mogelijk achterwege te laten hier op de blog... tenzij ik er behoefte aan heb om er eventjes over te klepperen.
Momenteel voel ik mij goed en we proberen zoveel mogelijk in het nu te leven... DUS... ;-)

Vorige week een weekje naar Nederland geweest, altijd leuk om even wat familie en vrienden weer te zien. Oké... niet alles was even leuk, tandartsbezoekje is nou niet echt iets waar ik naar uit kijk, maar zit er ook alweer op.

Zondag een fijne rustige terugreis naar hier, mooi reisweer onderweg net voor de dikke donkere wolken aan.
Zo'n 1050 km (zat een ommetje bij) in dik 13 uur, moet ik bij vertellen dat we wel een paar lekkere lange pauzes nemen en we mijden grotendeels de racebanen als we met zijn allen reizen. Als Henk alleen reist, dan neemt hij doorgaans wel de snelste route.
Tijdens de pauzes lekker lopen met de honden, katten hun kattensnoepjes geven, zelf wat eten en koffie drinken, uiteraard krijgen de honden dan ook wat eten en drinken. Bij droog weer is zo'n pauze altijd voor allen een klein feestje.

Momenteel is het hier walnoten rapen geblazen.

Onze walnotenboom, op het weiland, zat vol met noten.

Vandaar dat we rondom de boom, een paar weken geleden, flink gemaaid hebben.

Zodat het nu rennen is, wie er als eerste is om de noten te zoeken.

Honderden noten, je kan maar blijven rapen en eigenlijks ben ik er niet eens zo hele dol op ;-)

Maar ik kan het niet weerstaan om ze op te rapen, die zelfde gekke tik heb ik ook met van die prachtige glimmende kastanjes. Zo gauw ik ze zie liggen, huppakee in de broekzak ermee.

In Nederland gaf onze kastanjeboom dit jaar voor het eerst kastanjes, ik kon het niet laten en heb er gelijk wat meegenomen naar hier om vervolgens niet echt te weten wat ermee te doen... tja dat heb je dan ;-(

Verder eerst maar eens een stoeltje geplaatst op ons weiland, Henk volgde later met een stoeltje. Aangezien de zon momenteel wat lager staat hebben we niet zoveel zon meer bij huis, vanwege het bos. Terwijl het weiland zo'n beetje de gehele dag in de zon ligt. Ooit willen we er een vast zitje maken, want in het najaar en op zonnige dagen in de winter vinden we het prima toeven in het zonnetje.

Verder zijn we wat bezig met maaien op het weiland, natuurlijk wel om de enkele bloemetjes heen die her en der nog staan... daar zitten nog steeds hommeltjes en vlindertjes van te smullen. Niet in grote getale meer, maar toch... die paar lusten ook nog wel wat.

Ah... en al een paar dagen geen tv. BVN zit op een andere satelliet en die kunnen we nog niet vinden. We zitten te overwegen om een abonnement te nemen, maar... aan de andere kant kijken we eigenlijks helemaal niet zoveel, vandaar dat voor ons BVN in principe wel genoeg is. Geen gezap op de tv, gewoon lekker rustig want er is maar 1 Nederlandstalige zender... met veelal flutprogramma's, maar dat mag niet deren, want hij kan ook uit.

Vorige week trouwens ook nog een mooie cursus gekregen van een 'oud' buurjongen. Een cursus Frans, jaja... ik denk dat ik over een jaar vloeiend Frans spreek. Nou nog even wat moed vergaren om er aan te beginnen. Een Franse vriend van ons bood mij al aan om samen met mij de cursus te doen, dit heb ik toch maar eventjes vriendelijk afgewimpeld. Helemaal geen zin in verplichtingen. Bij mooi weer ben ik buiten en als het weer wat minder is zal ik stevig overwegen om een voorzichtige blik in de boeken te werpen.

Op naar morgen, kijken wat morgen in petto heeft.