Keukenprinses...

 

Helaas... je zou me van alles kunnen noemen, maar absoluut geen keukenprinses.

Gisteren was het Sinterklaasfeest en wat is nou een Sinterklaasfeest zonder een amandelstaaf.

Aangezien we hier in Frankrijk geen amandelstaven, pepernoten of chocoladeletters kunnen krijgen moesten we zelf wel bezig, want ik ben dol op amandelstaven.

Zo gezegd zo gedaan.

Eerst amandelspijs maken, dat een tijdje in de koeling. Tot zo ver ging alles goed.

Gistermiddag, Henk was buiten wat bezig, ben ik begonnen met het maken van een amandelstaaf.

Bladerdeeg, daarop de amandelspijs, een hele mooie rookworstvorm er van gemaakt en vervolgens de amandelworst in de oven. Zag er allemaal veelbelovend uit.

Op zeker moment dacht ik, even het lampje in de oven aan om te bekijken of de 'worst' al wat bruin wordt.

Een enorme schrik, de beide uiteinden van de amandelworst waren helemaal uitgezakt en hingen door het rooster druipend naar beneden. Eén grote kledderboel.

Wat bleek, stom stom stom... ik had de amandelstaaf niet op bakpapier gelegd, ook niet op de bakplaat, maar... op het rooster. Nooit erbij stilgestaan dat door de warmte de staaf wel eens door het rooster kon zakken.

Uiteindelijk de hele boel een beetje bij elkaar geschraapt, er een gekke bol van gemaakt, een soort husselpotje, en dat op bakpapier in de oven gedaan. Hopende dat het toch nog iets zou worden.

Kan vertellen dat het super lekker geworden was, maar het verdiende absoluut geen schoonheidsprijsje... want het zag er niet uit.

Gelukkig vindt Henk kokkerellen wel fijn, hij is hier thuis de keukenprins en zet ons dagelijks een maaltijd neer. Want als we het van mij moesten hebben... pfff.

Laat mij maar het voorwerk en het nawerk doen, groenten snijden en afwassen... daar ben ik een kei in. En Henk mag boven de potten hangen en taartjes bakken.

Nee... het predicaat Keukenprinses verdien ik niet.

Geen foto van mijn gekke AMANDELHOMP.