Weg boom...

Zoals ik al vaker vermeldt heb stoken wij hier voornamelijk op hout.

Aangezien we hier ons eigen bos hebben en daaromheen ook bos, hebben we doorgaans genoeg en gratis brandhout. Wel jaarlijks veel werk, dat dan wel.

Zeer zelden dat we een gezonde boom kappen, aangezien er meestal genoeg dode bomen staan of liggen. Ook voor de komende jaren nog volop dode bomen voor onze houtvoorraad. Helaas wel, want hele vele essen zijn behoorlijk ziek, jaarlijks gaan er weer vele dood. De bomen, die geen blad meer dragen (dus dood zijn) geven we vaak zomers een nummertje, zodat we ze in de herfst kunnen kappen.

Zelf heb ik er altijd wat moeite mee om een gezonde boom te kappen. Toch... hebben we afgelopen week een zeer gezonde walnoot gekapt. Moet zeggen dat het me best wat verdriet gaf om hem te kappen, hij (of zij) deed zo enorm zijn best om uit te groeien tot een prachtige boom, heeft zelfs al eens voor een leuke walnoot oogst gezorgd.

Komt ook nog bij dat de boom niet voor kachel gebruik is. Maar... hij stond simpelweg wat in de weg.

Een laatste foto van de walnoot.

Rechts achter het tafeltje.

De stam staat er nog.

De walnoot was er spontaan gekomen en groeide als kool. Telkens moesten we hem wat opsnoeien, omdat hij alle andere bomen en planten in de weg ging staan. Ook ontnam hij ons het zicht en het licht. Bloemen kregen veel moeite om er nog wat te groeien en bloeien, dus hebben we het besluit genomen om hem daar weg te halen.

Ondanks dat we het erg sneu voor de boom vonden zijn we er wel blij mee, het geeft gelijk weer wat meer diepte in het geheel, wat meer licht en... er blijft nog genoeg groen over.

Komt ook bij dat we op ons terrein gelukkig nog verscheidene walnoten hebben staan, waaronder één hele grote oude walnoot.

Tja... een dag later huilde de boom (de stam die er nog staat), althans zo leek het.

Afgelopen zaterdag hadden we hier een giga hagelbui. Zelf heb ik nog nooit in mijn leven van die enorme hagelstenen gezien, die er zaterdag vielen. We waren net op de terugweg naar huis, toen het plots enorm begon te hagelen. Een geknal tegen de ramen van de auto en op het dak, echt niet prettig rijden. Thuis aangekomen kwam er nog een enorme hagelbui, sommige hagelstenen minstens zo groot als pingpong ballen... keiharde ballen. Gaf ook erg veel lawaai, vooral op het dakraam.

We hoorden later dat er in de omgeving (zoals in Vichy) vele auto's, huizen en gebouwen behoorlijke schade hebben opgelopen, ook waren er erg veel dode vogels te betreuren (we lazen dat er over de 10.000 vogels dood gekomen zijn). Bij sommige boeren kan de oogst als verloren worden beschouwd.

Al met al hebben we dus best wat geluk gehad, geen schade... niet aan onze auto en ook niet aan de tuin.

Vidor had het druk met al die pingpong ballen die spontaan uit de lucht kwamen.

Na de hagelbui zijn we even over ons terrein gelopen, kijken of we ook schade hadden in de moestuin e.d. Dat viel enorme mee, maar echt overal lagen van die dikke hagelstenen.

Ondanks die enorme hagelstenen en zware regenval hebben ook de bloemen het tot nu toe goed doorstaan.

De slaapmutsjes staan nog fier overeind en worden alweer gretig bezocht.

Ook de papavers staan in volle bloei en hebben zich niets aangetrokken van de dikke hagelstenen.

Eerste pinksterdag hebben we, voor de eerste keer dit jaar, een gezellige en lekkere bbq-avond gehad. Bij een bbq-avond zou je misschien denken aan veel vlees op de bbq. Maar bij ons doorgaans weinig vlees en veel groenten op de bbq, zoals gevulde paprika's (met roomkaas), gemarineerde champignons e.d. Moet toegeven, vaak wel een klein stukje gevulde kipfilet, ben ik namelijk dol op ;-)

Tja... en dan plots zitten de vele vrije dagen (pasen, pinksteren, hemelvaart e.d.) er weer op. Morgen weer een 'gewone' werkdag en pas over een aantal weken weer een weekje ertussen uit.

Moet zeggen dat 'gewone' werkdagen hier om half vier er alweer op zitten, dus dat valt enorme mee. En vrijdags begint hier het weekend altijd al om kwart over een 's middags. Dus hebben we niets te klagen... doen we wel eens, maar dat komt omdat we het wel eens prettig vinden om zo maar even te klagen ;-)