Uitstel.....

Toch even een blogje voor het weekend, een blogje met wat dubbele gevoelens. Ons plan was om volgende week even voor een paar dagen richting Frankrijk te gaan, dit stellen we wat uit. Onze Robbie, de oudste van onze honden, was de afgelopen week ernstig ziek. Wel van een dusdanige aard dat gisteren de dierenarts voor een klein uurtje bij ons langs geweest is om Robbie nader te onderzoeken. Onze angst was, dat wij hem in moesten laten slapen. Vorige week heeft hij spierversterkers gekregen (die nog niet aangeslagen zijn), gisteren heeft hij nog een middel gekregen voor wat meer energie. Momenteel gaat het redelijk met hem, hij eet weer wat en hij hobbelt weer een klein beetje achter mij aan. Toch is het allemaal wat onzeker hoe het zich verder ontwikkeld. Onze Robbie word begin maart 14 jaar, dit is voor zo'n grote hond een heel respectabele leeftijd, maar ja je wil ze eigenlijk nooit niet kwijt. Hij loopt al vanaf 8 weken getrouw achter me aan, daar waar ik ben is hij doorgaans ook, altijd en overal gaat hij met ons mee, zo ook natuurlijk naar Frankrijk. Hij vind het daar geweldig en wij hopen dat hij over een week of twee/drie weer met ons mee kan die kant op. Waarbij ik wel moet zeggen, dat als onze Robbie helemaal op is, dat wij er wel vrede mee hebben en hem laten gaan, maar zolang er nog hoop is gaan we nog even samen verder. Trouwens het leuke aan een tweede huis is, dat je gewoon zelf even kunt bepalen wanneer je er weer heen gaat. Wij gaan ervan uit dat ons huisje wel even zolang wacht. Wat ook wel erg prettig is bij ons huis daar, is dat als Robbie zo slecht blijft lopen als dat hij nu doet (hij kan waarschijnlijk nooit geen lange afstanden meer lopen), dat hij wel lekker midden in het bos zit en zo toch nog lekker van de boslucht daar kan genieten. Tja, dus we gaan weer vol goede hoop het weekend in.