November 2025...

De maand november zit er ook alweer op. Een koude maand, met veel regen, sneeuw en zo af en toe een zonnetje.

Murretje vond de sneeuw wel leuk...

Ook Mila genoot ervan...

Wij vinden het wat minder, al lijkt het vaak wel mooi.

De hele dagen vogeltjes voor het raam...

Vaak mooie zonsondergangen, uitzicht vanaf ons weiland.

Ook een maand waarin ik er weer een jaartje bij op heb, groot feest... maar niet heus, gewoon samen er een leuke dag van gemaakt met kleine cadeautjes, gebak, slingers, dikke bos bloemen en zalig eten.

Tevens een maand waarin we druk aan het overwegen zijn om ons een camper(camperbus) aan te schaffen, de voors en de tegens tegen elkaar aan het afwegen zijn.

We zijn in overleg met iemand die een camperbus te koop heeft, een huisje op wielen helemaal naar onze smaak... even twee foto's van binnen om jullie te laten zien wat onze smaak is ;-)

Je houdt ervan of je houdt er niet van ;-)

Wij zijn er weg van...

We gaan er nog even een paar nachten over slapen, de voors en tegens nog even flink tegen elkaar afwegen. Tjemig wat een luxe probleem toch hè! Hahaha... ik lig er soms haast wakker van. Het lijkt me op zich erg leuk, maar tegelijkertijd zie ik er ook wel wat tegenaan... we hebben nog nooit eerder een camper gehad, komt bij dat we geen van beiden van campings houden, eigenlijk dat we totaal niet op de hoogte zijn van camperen.

Jullie blijven op de hoogte en als het wel wat gaat worden volgen er uiteraard nog meerdere foto's.

Verder zijn we hier nog met wat kleine klusjes buiten en binnen bezig. Tevens ben ik nog bezig met sokken breien en Henk met de ramen voor de schuur. Ook alweer een klein beginnetje gemaakt met de houtvoorraad voor de volgende winter, er liggen weer verscheidene omgevallen bomen (voornamelijk essen).

Ook was het best een spannende maand. Onze zoon moest geopereerd worden, is gelukkig achter de rug... althans de operatie.

Ah... en we hebben een schoondochter erbij. Onze zoon en zijn vriendin zijn getrouwd.

Ondertussen zitten we al halverwege december, het huis is gehuld in kerstsferen. Beetje sobertjes dit jaar, maar het ziet er best feestelijk uit. Al moet ik zeggen dat ik er soms best wat moeite mee heb, met al die prullaria. Vooral als de kerstspullen tevoorschijn komen ;-)

Rest mij nog om een ieder alvast HELE FIJNE FEESTDAGEN toe te wensen.

Oktober 2025...

 

Oktober zit er ook alweer op. Een maand waarin het soms prachtig mooi weer was met schitterende zonsondergangen, maar tevens ook een maand met soms grijze grauwe sombere luchten waar zo af en toe wat nattigheid uit kwam vallen.

Een maand waarin we een paar weken naar Nederland geweest zijn en een maand waarin we de houtkachel soms even flink moesten opstoken.

Een maand waarin, helaas, de wintertijd ingegaan is.

Ha... en een maand waarin de nieuwe verkiezingen in Nederland waren.

In Nederland waren het weer drukke weken. Veel bezoek en zelf veel op bezoek geweest... altijd weer super leuk om wat bij te kletsen, dat missen we hier soms best wel. Verscheidene leuke cadeautjes gekregen en uiteraard ook wat weggegeven.

Het allerleukste was wel dat onze zoon, zijn vriendin en onze kleindochter Lisa ook in Nederland waren. Eindelijk onze PRACHTIGE (😁) kleindochter in het echt bewonderd.

Verder veel met ons huis en in de tuin bezig geweest.

Vaak tijdens wandelingen prachtige zonsondergangen...

In de verte, het donkere bergje dat er net bovenuit piept, is de Puy de Dome.

Onze kleine mooie Lisa...

Acht weekjes jong, haar eerste woordje ;-)

Henk op de kwikfiets, onze auto moest gekeurd worden.

Aangezien ze geen leenauto hadden werd het een leenfiets.

Was eventjes weer wennen.

Druk bezig met nieuwe sokken breien voor de koude dagen.

Nog steeds volop paddenstoelen in het bos.

Vallende bladeren...

Traditie... 1 november, allerheiligen.

Dan worden er weer ontzettend veel bolchrysanten naar de kerkhoven gebracht.

Eén en al kleur op de begraafplaatsen.

Onze dagelijkse ochtendwandeling in herfsttinten.

Vandaag een super mooie zonnige herfstdag, een genot om met de honden door de bossen te lopen. Prachtige kleuren en een dik bladerdek. Op dit soort dagen vind ik persoonlijk de herfst een prachtig jaargetijde... daar denk ik op grauwe grijze dagen wel een beetje anders over. Maar wat een schitterende kleuren overal. Wel jammer is dat het momenteel tegen een uurtje of zes 's avonds alweer donker is.

September 2025...

 

Waren mijn twee vorige posten wat beladen, gelukkig waren er ook wel leuke dingen in september en is het niet één en al treurnis.

Uiteraard missen we onze Morris nog, maar onze oude dame Femke is er ook nog. Daar genieten we nog dagelijks van en dat al hele vele jaren.

Onze mooie, dove, Femke...

Met haar flapoortje.

Lang geleden in haar jongere jaren had ze een bloemkooloortje. Daar is ze destijds aan geopereerd en sinds die tijd heeft ze een flapoor. Femke is tevens al wat jaren doof, wat soms wel eens lastig is. Het grappige is, dat wij haar nog altijd roepen en tegen haar praten, terwijl ze echt helemaal niets hoort. Gelukkig is het een behoorlijke slimme dame en begrijpt ze vele gebaren.

Afgelopen tijd hebben we al verscheidene keren vers geplukte paddenstoelen gegeten, voornamelijk eekhoorntjesbrood. De bossen rondom staan momenteel vol met de meest leuke paddenstoelen. Ondanks dat we wat boeken hebben over eetbare paddenstoelen zijn er maar enkele die we plukken en eten, zoals eekhoorntjesbrood en cantharellen.

Ook zijn we regelmatig even wat walnoten aan het zoeken.

Ondertussen hebben we al behoorlijk veel.

Een erg goed walnotenjaar.

Relmuis...

 

Niet echt geschikt voor tandpasta reclame ;-)

In huis en in de schuur hebben we de laatste tijden weer verscheidene relmuizen. Erg leuke beestjes om te zien, maar ze kunnen behoorlijk veel lawaai maken en als malloten heen en weer rennen. Tevens super nieuwsgierige beestjes, iets wat onze Murretje soms behoorlijk triggert. Zij kan soms tijden lang naar ze kijken en de relmuizen kijken dan terug. Hier in huis in de 'schuur' en buiten in de schuur.

Als we 's morgens de deur open doen, is Mur haar eerste gang naar de schuur om te kijken of de relmuizen er nog zijn.

Soms steekt er een staartje onder de balk uit (bij het blauwe pijltje).

Dat is natuurlijk geweldig voor Mur, vooral als de staart beweegt.

We zijn tevens nog bezig met de laatste houtvoorraden aan het zagen en stapelen voor de komende winter. Ondertussen liggen er alweer heel wat stapels klaar, zodat we het weer lekker warm in huis kunnen stoken. Nog even de laatste loodjes en dan zit het er op voor dit jaar. Geen idee hoeveel kuub we hebben, kan wel zeggen dat het er heel veel zijn. Als het wat kouder wordt hebben we overdag vaak twee houtkachels branden, 's avonds doorgaans maar één. Dus moet er heel wat hout zijn.

Tussen de bedrijvigheid door maken we zo af en toe even een toertje.

Even ezeltjes knuffelen en bewonderen...

Prachtige beesten om te zien.

Genieten tijdens wandelingen van leuke kastelen.

Kerkjes bewonderen...

Zo komen we hier de dagen wel door.

Momenteel 's avonds de kachel alweer aan, het is de laatste week hier behoorlijk koud voor de tijd van het jaar. Soms overdag maar amper 13 graden en 's avonds nog een stuk kouder. In het zonnetje, als die schijnt, is het wel prima vol te houden. Maar er waren ook wel wat van die grauwe grijze regenachtige dagen de laatste tijd. Wat 's avonds wel eens lastig is.

Voordat we naar bed gaan laten we de honden altijd nog even uit, vaak met een koplampje op omdat het hier enorme donker is, geen straatlantaarns of dergelijke. Als het nat is dan lopen er regelmatig vele vuursalamanders rond en is het flink oppassen geblazen dat we er niet per ongeluk op staan.

Ze zijn vaak bijna niet te zien, hier twee bovenop elkaar.

Ah, we hebben uiteraard ook al onze stembiljetten, zodat we vanuit hier kunnen stemmen.

Wordt dit keer nog even lastig kiezen omdat onze favo partij zich opgesplitst heeft.

Gaat het de Partij voor de Dieren worden of toch Vrede voor Dieren dit keer... Moeilijk, moeilijk.

Toch nog maar even de StemWijzer raadplegen.

  

Stemwijzer gedaan en het blijft de Partij voor de Dieren :-) Onze stembiljetten zijn onderweg, kost ons 4 en halve euro aan postzegels per persoon. Dus... hebben we wel hoge verwachtingen.

Muriele weg...

 

Afgelopen week iets werkelijk waanzinnigs meegemaakt.

We waren even aan de wandel met de honden en kwamen onderweg bekenden tegen die we al een tijdje niet gesproken hadden. Zodoende even een babbeltje. Ondertussen zagen we op de tracker van Muriele dat zij al wat verder gelopen was, naar het dichtstbijzijnde gehuchtje... waar een speelkameraadje van haar woont.

Na wat handjes geschud zijn we snel richting het gehuchtje gelopen, ondertussen de tracker in de gaten houdend.

In eerste instantie zagen we dat Mur wat heen en weer rende, zodoende dachten we dat ze met haar speelmaatje aan het dollen was. Plots zagen we op de tracker dat ze wel erg snel weg ging, te snel zagen we. Vol ongeloof keken we nog eens goed op de tracker en zagen dat ze met meer dan 60 km per uur verder weg ging over de weg. Het kon niet anders dan dat ze in een auto zat. Eerst dachten we nog dat de baasjes van haar speelkameraadje haar misschien met de auto naar ons huis brachten, ergens onwaarschijnlijk omdat zij wel weten dat we Mur wel ophalen...maar we zagen al vrij snel dat dat niet het geval was.

Henk is gelijk, zo snel als hij kon, naar huis gegaan om de auto op te halen, om er met een noodgang achteraan te gaan. Zelf ben ik alsnog naar het gehucht gegaan, daar waar ze door iemand meegenomen was. In het gehucht was verder niemand thuis. Een tijdje later kwamen de eigenaren van haar speelkameraadje thuis, samen hebben we gekeken waar Murriele helemaal heen gebracht werd. Ondertussen hebben zij de politie op de hoogte gebracht.

Uiteindelijk besloten we (de eigenaar van Mur haar speelmaatje en ik) dat wij ook die kant op zouden gaan. Henk had ik continu aan de telefoon, die riep opeens dat hij Muriele gevonden had.

Blijkt dat iemand in het gehucht haar in de auto gezet heeft en haar enkele kilometers verder in het bos gedropt heeft, op een voor Muriele totaal onbekende plek.

Gelukkig had Mur een tracker om zodat we haar konden opsporen.

Vraag me toch af wat voor een verschrikkelijk mens zoiets doet! Wij hebben wel een heel sterk vermoeden wie het was, maar 100 procent zeker weten doen we het niet (wel voor 99 procent, maar ja... dat is geen 100). Degene die haar meegenomen heeft wist waarschijnlijk niet dat wij precies konden zien waar Mur in de auto gezet is en waar ze heen ging... de beelden hebben we nog. Wel wist diegene waarschijnlijk dat er, op het moment dat onze Murretje in de auto gezet werd, NIEMAND anders in het gehucht aanwezig was.

Moet er niet bij stilstaan hoe het afgelopen was als onze Mur geen tracker om had. In onze ogen PURE DIEREN MISHANDELING.

Werkelijk waanzinnig.

Bij dat huis met schuur is ze meegenomen in een auto.

Vele kilometers verderop is ze in het bos gedumpt.

Morris...

 

Morris

12-07-2013 ... 14-09-2025

Helaas is onze mooie lieve Morris afgelopen zondag overleden.

Morris was een 'je weet wel' kater met een heel eigen karakter. Altijd aanwezig tot het laatst toe. Nog dagelijks een groot gemis. We hadden zo van die gekke dingen samen, zoals bijvoorbeeld dat meneertje vaak kwam als ik op het toilet zat (alleen bij het plassen, dan heb ik regelmatig de deur open), dan moest hij eventjes een knuffel hebben. Mijn toiletbezoekjes zijn plotseling erg eenzaam ;-)

Schreef ik hierboven 'mooie lieve'... mooi was hij zeker, maar het was tevens wel een eigenzinnige kat die je gerust beet als hem iets niet zinde.

Gekke is ook, des te ouder we worden des te groter het verdriet om een van onze dierbare beestjes te moeten missen... ondanks dat je weet dat die dag gaat komen.

 Morris heeft hier een mooi plekje in de tuin gekregen.

Filmpjes...

 

Sinds begin deze maand hebben we weer 1 van onze wildcamera's opgehangen. Deze lagen al een tijdje ongebruikt binnen, batterijen leeg en te lui om ze even weer op te hangen.

Bij huis hebben we overigens wel vaak een camera hangen als we voor langere tijd weg zijn.

Wel even fijn dat de wildcamera er weer hangt, om te kunnen constateren dat het nog altijd een komen en gaan is van beestjes op ons weiland.

Uiteraard wisten we dat wel, aangezien onze moestuin flink bezocht was. Maar even weer prettig om te zien wat er zoal loopt.

We hebben een plekje op het weiland, ergens aan de zijkant, vrij gemaakt van bramen e.d. Vandaar kun je zo naar ons stroompje en tevens het bos in. Dus prima plek om te observeren.

Hieronder enkele kleine filmpjes van afgelopen week.

Eerst even een video van onze honden die dagelijks meegaan om te kijken of en wat voor wild er geweest is. Tevens om aan te tonen dat het wild zich totaal niet stoort aan de geur van honden.

Wilde zwijnen...

Hele vele leuke filmpjes waar de kleine zich vermaakt, bij deze 1 van die leuke filmpjes. Zijn zo leuk om te zien. Komen bijna dagelijks eventjes langs.

Ook bijna dagelijks wel reeën op de camera.

Mama ree met kleintje...

Bovenstaande wilde boskat komt al jaren langs, we herkennen deze omdat hij (of zij) zijn staart mist. Zo af en toe komt er ook één met staart langs... afgelopen week trouwens nog niet.

Vossen zien we ook met grote regelmaat op de camera.

TOT SLOT...

Zo af en toe komt er een das voorbij.

NOG 1 VOOR DE LEUK...

Bijna dagelijks ga ik, samen met de honden, even kijken wat er op de camera staat. In relatief kort tijdsbestek alweer heel veel foto's en video's..

Even voorstellen... Lisa

Born at the beach...

 

💕LISA...

10 Augustus 2025, is onze kleindochter Lisa 💖 in Engeland geboren.

Een zondagskindje.

-----------------------

----------------