September 2025...

 

Waren mijn twee vorige posten wat beladen, gelukkig waren er ook wel leuke dingen in september en is het niet één en al treurnis.

Uiteraard missen we onze Morris nog, maar onze oude dame Femke is er ook nog. Daar genieten we nog dagelijks van en dat al hele vele jaren.

Onze mooie, dove, Femke...

Met haar flapoortje.

Lang geleden in haar jongere jaren had ze een bloemkooloortje. Daar is ze destijds aan geopereerd en sinds die tijd heeft ze een flapoor. Femke is tevens al wat jaren doof, wat soms wel eens lastig is. Het grappige is, dat wij haar nog altijd roepen en tegen haar praten, terwijl ze echt helemaal niets hoort. Gelukkig is het een behoorlijke slimme dame en begrijpt ze vele gebaren.

Afgelopen tijd hebben we al verscheidene keren vers geplukte paddenstoelen gegeten, voornamelijk eekhoorntjesbrood. De bossen rondom staan momenteel vol met de meest leuke paddenstoelen. Ondanks dat we wat boeken hebben over eetbare paddenstoelen zijn er maar enkele die we plukken en eten, zoals eekhoorntjesbrood en cantharellen.

Ook zijn we regelmatig even wat walnoten aan het zoeken.

Ondertussen hebben we al behoorlijk veel.

Een erg goed walnotenjaar.

Relmuis...

 

Niet echt geschikt voor tandpasta reclame ;-)

In huis en in de schuur hebben we de laatste tijden weer verscheidene relmuizen. Erg leuke beestjes om te zien, maar ze kunnen behoorlijk veel lawaai maken en als malloten heen en weer rennen. Tevens super nieuwsgierige beestjes, iets wat onze Murretje soms behoorlijk triggert. Zij kan soms tijden lang naar ze kijken en de relmuizen kijken dan terug. Hier in huis in de 'schuur' en buiten in de schuur.

Als we 's morgens de deur open doen, is Mur haar eerste gang naar de schuur om te kijken of de relmuizen er nog zijn.

Soms steekt er een staartje onder de balk uit (bij het blauwe pijltje).

Dat is natuurlijk geweldig voor Mur, vooral als de staart beweegt.

We zijn tevens nog bezig met de laatste houtvoorraden aan het zagen en stapelen voor de komende winter. Ondertussen liggen er alweer heel wat stapels klaar, zodat we het weer lekker warm in huis kunnen stoken. Nog even de laatste loodjes en dan zit het er op voor dit jaar. Geen idee hoeveel kuub we hebben, kan wel zeggen dat het er heel veel zijn. Als het wat kouder wordt hebben we overdag vaak twee houtkachels branden, 's avonds doorgaans maar één. Dus moet er heel wat hout zijn.

Tussen de bedrijvigheid door maken we zo af en toe even een toertje.

Even ezeltjes knuffelen en bewonderen...

Prachtige beesten om te zien.

Genieten tijdens wandelingen van leuke kastelen.

Kerkjes bewonderen...

Zo komen we hier de dagen wel door.

Momenteel 's avonds de kachel alweer aan, het is de laatste week hier behoorlijk koud voor de tijd van het jaar. Soms overdag maar amper 13 graden en 's avonds nog een stuk kouder. In het zonnetje, als die schijnt, is het wel prima vol te houden. Maar er waren ook wel wat van die grauwe grijze regenachtige dagen de laatste tijd. Wat 's avonds wel eens lastig is.

Voordat we naar bed gaan laten we de honden altijd nog even uit, vaak met een koplampje op omdat het hier enorme donker is, geen straatlantaarns of dergelijke. Als het nat is dan lopen er regelmatig vele vuursalamanders rond en is het flink oppassen geblazen dat we er niet per ongeluk op staan.

Ze zijn vaak bijna niet te zien, hier twee bovenop elkaar.

Ah, we hebben uiteraard ook al onze stembiljetten, zodat we vanuit hier kunnen stemmen.

Wordt dit keer nog even lastig kiezen omdat onze favo partij zich opgesplitst heeft.

Gaat het de Partij voor de Dieren worden of toch Vrede voor Dieren dit keer... Moeilijk, moeilijk.

Toch nog maar even de StemWijzer raadplegen.

  

Stemwijzer gedaan en het blijft de Partij voor de Dieren :-) Onze stembiljetten zijn onderweg, kost ons 4 en halve euro aan postzegels per persoon. Dus... hebben we wel hoge verwachtingen.

Muriele weg...

 

Afgelopen week iets werkelijk waanzinnigs meegemaakt.

We waren even aan de wandel met de honden en kwamen onderweg bekenden tegen die we al een tijdje niet gesproken hadden. Zodoende even een babbeltje. Ondertussen zagen we op de tracker van Muriele dat zij al wat verder gelopen was, naar het dichtstbijzijnde gehuchtje... waar een speelkameraadje van haar woont.

Na wat handjes geschud zijn we snel richting het gehuchtje gelopen, ondertussen de tracker in de gaten houdend.

In eerste instantie zagen we dat Mur wat heen en weer rende, zodoende dachten we dat ze met haar speelmaatje aan het dollen was. Plots zagen we op de tracker dat ze wel erg snel weg ging, te snel zagen we. Vol ongeloof keken we nog eens goed op de tracker en zagen dat ze met meer dan 60 km per uur verder weg ging over de weg. Het kon niet anders dan dat ze in een auto zat. Eerst dachten we nog dat de baasjes van haar speelkameraadje haar misschien met de auto naar ons huis brachten, ergens onwaarschijnlijk omdat zij wel weten dat we Mur wel ophalen...maar we zagen al vrij snel dat dat niet het geval was.

Henk is gelijk, zo snel als hij kon, naar huis gegaan om de auto op te halen, om er met een noodgang achteraan te gaan. Zelf ben ik alsnog naar het gehucht gegaan, daar waar ze door iemand meegenomen was. In het gehucht was verder niemand thuis. Een tijdje later kwamen de eigenaren van haar speelkameraadje thuis, samen hebben we gekeken waar Murriele helemaal heen gebracht werd. Ondertussen hebben zij de politie op de hoogte gebracht.

Uiteindelijk besloten we (de eigenaar van Mur haar speelmaatje en ik) dat wij ook die kant op zouden gaan. Henk had ik continu aan de telefoon, die riep opeens dat hij Muriele gevonden had.

Blijkt dat iemand in het gehucht haar in de auto gezet heeft en haar enkele kilometers verder in het bos gedropt heeft, op een voor Muriele totaal onbekende plek.

Gelukkig had Mur een tracker om zodat we haar konden opsporen.

Vraag me toch af wat voor een verschrikkelijk mens zoiets doet! Wij hebben wel een heel sterk vermoeden wie het was, maar 100 procent zeker weten doen we het niet (wel voor 99 procent, maar ja... dat is geen 100). Degene die haar meegenomen heeft wist waarschijnlijk niet dat wij precies konden zien waar Mur in de auto gezet is en waar ze heen ging... de beelden hebben we nog. Wel wist diegene waarschijnlijk dat er, op het moment dat onze Murretje in de auto gezet werd, NIEMAND anders in het gehucht aanwezig was.

Moet er niet bij stilstaan hoe het afgelopen was als onze Mur geen tracker om had. In onze ogen PURE DIEREN MISHANDELING.

Werkelijk waanzinnig.

Bij dat huis met schuur is ze meegenomen in een auto.

Vele kilometers verderop is ze in het bos gedumpt.

Morris...

 

Morris

12-07-2013 ... 14-09-2025

Helaas is onze mooie lieve Morris afgelopen zondag overleden.

Morris was een 'je weet wel' kater met een heel eigen karakter. Altijd aanwezig tot het laatst toe. Nog dagelijks een groot gemis. We hadden zo van die gekke dingen samen, zoals bijvoorbeeld dat meneertje vaak kwam als ik op het toilet zat (alleen bij het plassen, dan heb ik regelmatig de deur open), dan moest hij eventjes een knuffel hebben. Mijn toiletbezoekjes zijn plotseling erg eenzaam ;-)

Schreef ik hierboven 'mooie lieve'... mooi was hij zeker, maar het was tevens wel een eigenzinnige kat die je gerust beet als hem iets niet zinde.

Gekke is ook, des te ouder we worden des te groter het verdriet om een van onze dierbare beestjes te moeten missen... ondanks dat je weet dat die dag gaat komen.

 Morris heeft hier een mooi plekje in de tuin gekregen.

Filmpjes...

 

Sinds begin deze maand hebben we weer 1 van onze wildcamera's opgehangen. Deze lagen al een tijdje ongebruikt binnen, batterijen leeg en te lui om ze even weer op te hangen.

Bij huis hebben we overigens wel vaak een camera hangen als we voor langere tijd weg zijn.

Wel even fijn dat de wildcamera er weer hangt, om te kunnen constateren dat het nog altijd een komen en gaan is van beestjes op ons weiland.

Uiteraard wisten we dat wel, aangezien onze moestuin flink bezocht was. Maar even weer prettig om te zien wat er zoal loopt.

We hebben een plekje op het weiland, ergens aan de zijkant, vrij gemaakt van bramen e.d. Vandaar kun je zo naar ons stroompje en tevens het bos in. Dus prima plek om te observeren.

Hieronder enkele kleine filmpjes van afgelopen week.

Eerst even een video van onze honden die dagelijks meegaan om te kijken of en wat voor wild er geweest is. Tevens om aan te tonen dat het wild zich totaal niet stoort aan de geur van honden.

Wilde zwijnen...

Hele vele leuke filmpjes waar de kleine zich vermaakt, bij deze 1 van die leuke filmpjes. Zijn zo leuk om te zien. Komen bijna dagelijks eventjes langs.

Ook bijna dagelijks wel reeën op de camera.

Mama ree met kleintje...

Bovenstaande wilde boskat komt al jaren langs, we herkennen deze omdat hij (of zij) zijn staart mist. Zo af en toe komt er ook één met staart langs... afgelopen week trouwens nog niet.

Vossen zien we ook met grote regelmaat op de camera.

TOT SLOT...

Zo af en toe komt er een das voorbij.

NOG 1 VOOR DE LEUK...

Bijna dagelijks ga ik, samen met de honden, even kijken wat er op de camera staat. In relatief kort tijdsbestek alweer heel veel foto's en video's..

Even voorstellen... Lisa

Born at the beach...

 

💕LISA...

10 Augustus 2025, is onze kleindochter Lisa 💖 in Engeland geboren.

Een zondagskindje.

-----------------------

----------------

Juli 2025...

Even een zomerblogje, alhoewel we de afgelopen dagen 's avonds wel zo af en toe even de houtkachel aan hadden.

Na een paar warme weken is het hier de afgelopen dagen aanzienlijk koeler, wat ook wel eventjes weer aangenaam is.

Tijdens die warme weken stond onze auto bij de garage en hadden wij even een auto van de garage... zonder airco. Dat was wel even weer wennen, of anders gezegd : een airco went.

Gelukkig is onze auto gerepareerd, dus laat het mooie weer maar weer komen.

Nog even wat vervelends, voordat ik aan de vrolijke dingen begin.

Onze Morris is ziek, hij heeft een tumor in zijn neus. We zijn al weken met hem onder behandeling, helaas gaat de tumor niet weg... maar we proberen hem nog een fijne laatste tijd te geven (samen met de dierenarts). Wekelijkse bezoekjes waarin hij cortisonen krijgt, nagekeken wordt en een speciale zalf in zijn neus krijgt. Hoe lang hij nog leeft is uiteraard niet te zeggen, wel kan ik zeggen dat hij momenteel weer behoorlijk vrolijk en levendig is.

Maar ja, je wordt plots wel flink met de neus op de feiten gedrukt, dat honden, katten en andere huisdieren helaas geen eeuwig leven hebben. Ook dat de tijd voorbij vliegt, wij dachten dat Morris een jaar of 8 a 9 was (papieren lagen in de auto, die bij de garage stond). Blijkt dat hij 12 jaar is, waar blijft de tijd.

Over op wat vrolijkere dingen... nog heel even en dan worden we grootouders van een kleindochter. Geen idee trouwens hoe dat is om plotsklaps oma te zijn, voelt wel wat oud... dat wel. Zeg zelf, opa's en oma's die waren toch altijd OUD, althans in mijn beleving. ..

Nee hoor, we vinden het erg leuk, hadden er nooit op gerekend, maar zijn er erg blij mee.

Over op wat vrolijke zomerfoto's...

Als de zon schijnt is het momenteel hier één groot vlinderparadijs, de een nog mooier dan de ander.

Vooral de vele vlinderstruiken zijn erg geliefd. Ook hebben we hier veel leverkruid en gulden roede staan, is ook erg geliefd bij vlinders e.d.

Eén van de leukste vlinders, een koningspage.

Samen met een kolibrievlindertje aan een bloemetje.

Ook een super mooie en grote vlinder, de koninginnepage.

Die zien we hier ook jaarlijks.

Dit jaar ontzettend veel kolibrievlinders.

Telkens weer vind ik ze prachtig om te zien.

Uiteraard ook hele vele andere vlinders, teveel om ze hier allemaal te tonen.

Verder was het hier behoorlijk droog, vele gele weilanden i.p.v. mooi groen. Zag er een beetje zo uit als op bovenstaande foto, genomen vlakbij huis. Moet er wel bij zeggen dat het graan is en die groene strook zijn varens. Maar vele weilanden waren net zo geel.

Afgelopen dagen is er wat regen gevallen, zodat het een klein beetje groener is... maar nog steeds veel te droog. Ons stroompje staat nog steeds droog.

Pruimen...

Dit jaar voor het eerst heel veel fruit aan de bomen. Erg veel kersen, pruimen, perziken en appels.

Toch nog een schrale troost, want de moestuin is dit jaar helemaal niets. Wat tomaten courgettes, pepers, bonen, aardbeien... dan hebben we het wel zo'n beetje gehad. Ook is helaas onze boerenkool plots verdwenen.

Perziken...

Op de achtergrond zie je nog wat aardappelen, de enigste die het nog doen. Deze hebben we op een, voor ons, nieuwe manier gepoot. Een hele dikke laag gemaaid gras, die we regelmatig aanvullen en daarin hebben we pootaardappelen gelegd. Nog even afwachten of het wat wordt, zo ja... dan gaan we dit volgend jaar opnieuw doen. Want uiteindelijk is dit een veel gemakkelijkere manier.

De zonnebloemen zitten al vol in knop, wel zijn ze beduidend kleiner dan voorgaande jaren. Vermoed dat het te maken heeft met de enorme droogte. 

Morris...

Nog een halve dag en dan hebben we een tijdje vakantie.

Fijne zomer

en wie weet

tot de volgende blog.

Juni 2025...

 

Afgelopen maand zijn we even een tijdje naar Nederland geweest.

Daar moesten we ons huis weer een beetje op orde brengen, evenals de tuin. Veel, maar ook mooi, werk. Het huis weer wat inrichten met onze eigen meubels en andere spullen, plannetjes maken wat er in de toekomst allemaal gebeuren moet aan en in het huis en de tuin.

Het huis is een vrij groot huis, zodoende hebben we wel eens overwogen om het te verkopen en een wat kleiner huis te kopen. Maar aangezien de woningmarkt momenteel niet erg prettig is hebben we besloten om ons huis aan te houden. Op zich is het een fijn huis met een ruime tuin, een karakteristiek pand uit eind 19de eeuw, slaapgelegenheid en badkamer beneden... dus ook voor de oude dag prettig ;-)

Reden dat we ons huis in Nederland aanhouden is dat we daar graag een plekje houden en tevens voor het geval we weer terug naar Nederland willen. We vinden het doorgaans ook altijd fijn om even weer in Nederland te zijn... we blijven Nederlanders. Een mooi verzorgd land, met veel mooie natuur en architectuur, goede voorzieningen etc.etc. Alleen geen bergen en het is doorgaans overal wat drukker.

Begint weer een beetje eigen te worden...

Op de terugreis hadden we wat autopech, op zeker moment reed de auto maar 35 km per uur (berg op). Aangezien we vlakbij onze eerste pauzeplek waren, hebben we eerst gepauzeerd. Honden eruit, wat gegeten en koffie gedronken om vervolgens op zoek te gaan naar een garage. Maar... de auto reed weer redelijk normaal, dus zijn we verder gereden... we hadden namelijk ook de katten bij ons en een dik gevulde aanhanger. Ging een hele tijd goed, totdat we bij Nevers in de buurt waren... daar ging het weer even mis. De auto kwam bijna helemaal niet meer vooruit, konden nog net een parkeerplek oprijden.

Henk de auto opnieuw starten en het gekke was, hij deed het weer. Dus weer verder, wel wat langzamer en met samengeknepen billetjes... maar uiteindelijk gered. Na dik 16 uur waren we weer thuis. Pfff...

Gelijk de volgende dag naar de garage, daar hebben ze hem uitgelezen. Volgende week gaan ze ermee bezig, omdat wij een leenauto moeten hebben die dan pas beschikbaar is. Die krijgen we altijd gratis mee.

De dag na thuiskomst hier in Le Pre Bonnet constateerden we dat onze moestuin veel, heel veel bezoek gehad heeft tijdens onze afwezigheid.. We hadden op 4 plekken aardappelen staan, die er prachtig bijstonden de dag voor vertrek. Allemaal weg, geen enkele aardappel over alleen dood loof. Zo ook verscheidene tomaten, mais, pepers en paprika's... weg. Op een enkel boerenkoolplantje na alles weg.

Waarschijnlijk zijn er vele woelratten bezig geweest. Nog geen idee wat we daar in de toekomst aan kunnen doen, kan wel zeggen dat het erg frustrerend is. Zoveel werk eraan gehad en floeps weg is alles.

Ook kwamen we tot de ontdekking dat we vergeten waren om onze deur op slot te doen, tjemig zeg we hadden het zo wel erg gemakkelijk gemaakt voor eventuele inbrekers. De kans is wel dat ze dan zo schrokken en onverrichter zake afdropen.

Ook wel wat positiever nieuws, er staan erg veel klaprozen te bloeien. Ook zitten de frambozen struiken vol en de fruitbomen doen het overwegend ook erg goed.

Verder staat overal het duifkruid in volle bloei evenals de wilgenroosjes, het wemelt van de vlinders en allerlei andere insekten. Prachtig zonovergoten weer, hele dagen in de korte broek.

Zou je denken, 30 plus graden is niet zo fijn. Klopt op ons weiland is het momenteel overdag ook bijna niet te doen vanwege de hitte. Maar hier rondom huis is het heerlijk verpozen in de schaduw van de bomen, ook in huis is het nog lekker koel. De gehele dagen deuren en ramen open, zodat er af en toe een fijn briesje door het huis heen wappert. Een airco of dergelijke zijn we hier gelukkig absoluut niet nodig.

Tja... toch maar wat meer bomen poten en deuren en ramen vaker wagenwijd open zetten. 

Moet zeggen dat fransen (hier in de omgeving) veel binnen zitten, met de luiken stevig dicht. Bij velen zie je totaal geen tuinmeubels in de tuin staan. Voor ons haast onvoorstelbaar.

Momenteel zit ik ook heerlijk met de laptop buiten, onder het gekwetter van de vele vogels bij het geruis van ons stroompje... nee hoor dat laatste klopt niet, ons stroompje staat helaas momenteel overdag droog.

Reden dat ik de laptop buiten heb is omdat we daarnet een mooie koelkast besteld hebben. Onze oude koelkast is een tafelmodel met weinig vriesruimte. Al jaren zaten we te overwegen om een wat grotere aan te schaffen, maar ja... deze die we hebben doet het nog en zodoende werd het een beetje op de lange baan geschoven. Nu dus eindelijk toch een wat grotere besteld, een zwarte met aparte vriesvak. Kan me al verheugen op de dikke bakken ijs ;-)

Nu laptop naar binnen en even in de hangmat hangen om mij geestelijk voor te bereiden op de BBQ.

FIJN WEEKEND...