Helemaal blij, nou ja bij wijze van spreken (want het blijft helaas niet eeuwig hangen).
Al sinds wij ons huis hier hebben is de toegangsweg (+/- 1 kilometer) naar ons huis op vele plekken behoorlijk slecht. Destijds werd ons door de makelaar wel medegedeeld dat de weg erg slecht was en een terreinwagen een must was om bij het huis te komen.
Verliefd als wij waren op het plekje hier en op het huis zagen wij dat toen niet als een obstakel. Voor ons is het nu ook nog niet echt een obstakel, maar wel voor bezoekers. Verscheidene hebben, ondanks onze waarschuwingen, toch schade aan hun auto opgelopen... omdat ze met hun auto tot aan ons huis reden.
Zo'n twee weken geleden zijn we naar het gemeentehuis gegaan om te vragen of er wat aan de weg gedaan kon worden, met in ons achterhoofd : niet geschoten is altijd mis. Heel veel hoop dat er wat zou gebeuren hadden we niet.
Kwamen er plots vanmiddag een paar mannen aangelopen, waaronder de loco-burgemeester, om te vragen om welke plekken het ging. Henk is toen met ze meegelopen om de plekken aan te wijzen. Bleek dat ze het eerste gedeelte van de weg al wat aangepakt hadden.
Een tijdje later hoorde ik een zwaar geluid aankomen, een graafmachine. De honden rennend ervoor aan. Gingen ze gelijk bezig.
Hier, op bovenstaande foto, zaten een paar enorme stenen waar menigeen even met de onderkant van zijn auto tegenaan kwam. Het obstakel is wat verholpen. Nou is het niet zo dat je er nu met een rotgang langs kunt, dat gaat hem ook nooit worden en dat hoeft voor ons ook absoluut niet... maar in principe kun je er nu fatsoenlijk langs. Al zou ik persoonlijk wel adviseren om de Ferrari boven te laten staan en ook de verlaagde Golfjes ;-)
Ook met een camper is het een hele uitdaging om bij ons te komen, dus advies : boven laten staan (tenzij er een joekel van een motor inzit, anders kom je niet meer boven).
Tevens hebben ze, in de buurt van onze brievenbus, een enorme bult aangepakt. Ook die enorme bult (voor afwatering) was een behoorlijk obstakel om zonder schade overheen te komen met een 'normale' auto.
Op verscheidene andere plekken hebben ze de weg wat afgeschraapt.
Verder even de afgelopen week doornemen.
Henk zat tot afgelopen donderdag in Nederland, dus was het hier behoorlijk stil. Niet dat Henk zoveel lawaai produceert, maar toch...
Op de dagen dat het droog was, was ik veelal buiten op ons terrein bezig. Op de dagen dat het weer wat minder was ging ik binnen voegen. Valt nog heel wat te voegen binnen (allemaal natuurstenen muren).
Momenteel is het weer paddenstoelentijd, dus tijd om paddenstoelen te plukken.
Eekhoorntjesbrood (Cèpes)...
Regelmatig gaan we de bossen in, mandje mee, om een maaltje paddenstoelen te plukken. Gisteren was het eekhoorntjesbrood. Deze hebben we gebakken met een romig sausje.
Ondertussen weten we verscheidene paddenstoelen die eetbaar en lekker zijn te vinden.
Als Henk met een nieuw soort aankomt wacht ik trouwens wel altijd eerst even af of hij ook wat witjes wegtrekt voordat ik eraan begin :-)
Ook hadden we van de week bezoek, dagenlang zat er een vuursalamander in onze kelder.
Vuursalamander...
Uiteindelijk heb ik hem toch maar naar buiten gebracht, aangezien ik bang was dat we anders misschien per ongeluk op hem zouden gaan staan. Mooie beestjes, waar er momenteel weer veel van zijn.
Tevens nieuwe mensen ontmoet. Zij kwamen even langs om zich voor te stellen als zijnde onze buren (nou ja, wonen zo'n 5 kilometer bij ons vandaan, in vogelvlucht zou je het buren kunnen noemen).
Op het eerste gezicht, je weet maar nooit... vandaar die slag om de arm, leuke enthousiaste mensen. Van origine Corsicanen en wat een prettige bijkomstigheid was : ze praten goed Engels. Gelijk uitgenodigd om een voorstelling van ze bij te wonen, beiden doen ze aan theater. Nou moet ik zeggen dat wij beiden doorgaans helemaal niet zo van theater houden, komt dat even goed uit en dan ook nog in het Frans ... FEEST ;-(
Wel fijn is dat de man tevens hypnotherapeut is : wie weet kom ik ooit nog eens van mijn sigaretje af. Kleeft maar 1 klein nadeeltje aan en dat is dat ik er dan wel zelf achter moet staan... oooooooh.
Tja en verder eigenlijks niet veel te neuzelen, behalve dan dat ik het jammer vind dat het zo vroeg donker is 's avonds, komend weekend nog een uur eerder.
Herfst, winter, op zich fijne jaargetijden... maar het zou toch fijn zijn dat het op zijn minst tot een uurtje of acht 's avonds licht blijft buiten. Zo zie je maar weer, er blijft altijd wat te wensen over ;-)
Nog niet echt mooie herfsttinten, al zit er wel al een enkel rood blaadje aan onze wilde wingerd, eerlijk gezegd denk ik dat het daar ook bij blijft.
De fluweelboompjes staan er wel al in hun herfstjasjes bij.
Niets teveel gezegd hè!!!
4 opmerkingen:
Wat heerlijk dat jullie weg verbeterd is! Toen ik nog 'we' was gingen we vaak in zuid-Frankrijk kamperen. De mooiste campings hadden vaak dit soort toegangswegen, een ramp! Een mooi bericht heb je er weer van gemaakt. >@@@<
Hoi Walter, we zijn er ook best erg blij mee... al blijft het voor mensen die het niet gewent zijn nog altijd een hele onderneming om met de auto bij ons te komen ;-)
Wel grappig is, dat er sporadisch iemand hier met een 'normale' auto komt (voor ons onbekenden) in de veronderstelling dat ze dan zo door kunnen rijden, wat dus niet gaat, want de weg loopt weliswaar door maar is zo goed als onmogelijk om met een 'normale' auto te berijden. Moeten ze of helemaal achteruit met de auto, of bij ons draaien... wat erg moeizaam gaat als onze auto er staat (Deze staat meestal midden op onze parkeerplek als we geen bezoek verwachten).
Van campings weet ik zeer weinig, wij waren beiden nooit zo dol op kamperen... huurden altijd huizen van particulieren, meestal zeer afgelegen huizen.
Lieve groetjes, Cilia
Nou ja, jullie 'kamperen' nu fantastisch! :-)
Zijn we het volkomen mee eens ;-)
Trouwens, vroeger (heel lang geleden) ben ik wel eens samen met mijn zoon met een tentje op stap geweest. Heeft blijkbaar wel indruk op hem gemaakt, hij vindt het nog altijd fijn om met een tent op stap te gaan ;-)
Een reactie posten