Halverwege december 2022...

Zo zitten we plots alweer bijna halverwege december. Ondertussen een jaartje erbij op, pfff... niet echt meer een leeftijd om te vieren 60+ Denk dat ik vanaf nu stop met tellen, al was het gebak wel weer overheerlijk ;-)

Verder gaat het leven hier gewoon gezapig verder (heeft met de leeftijd te maken, hahaha), helaas zijn de geraniums dood gevroren... anders had ik kunnen zeggen : achter de geraniums. Om het gehele plaatje nog wat completer te maken, met leesbril op... sokken breiend.

Gelukkig valt dat allemaal nog wel wat mee, al moet ik toegeven dat ons leven momenteel wel ietwat beperkt is vanwege onze Vidor, die we niet teveel alleen willen laten omdat hij erg slecht ter been is. Wat we overigens met liefde doen, want het is een schat van een hond... maar feit is dat het ons wat beperkt in ons doen en laten. 

Over op wat totaal anders,

Onze MORRIS...

Morris heeft weer zijn winterjasje aan.

Morris is een kat zoals hij uitkijkt ;-) Een dikke boef, die als hem iets niet bevalt je rustig durft te bijten. Hij kan ook uren op je schoot liggen snurken, een echte knuffelkont. Maar hem van je schoot afzetten moet met beleid gebeuren want anders... hahaha.

We hebben ons een wildcamera gekocht, deze zat in een doosje... en zodra er een nieuw doosje is, al hoe klein deze ook is, moet het direct door één van de katten uitgeprobeerd worden.

Even over de nieuwe wildcamera. Het leek ons leuk om te zien wat er zoal 's nachts rondspookt bij ons huis, vandaar dus een wildcamera.

Deze gelijk opgehangen naast ons huis en verder er even niet meer aan gedacht. Tot... de volgende dag. Meteen het kaartje eruit gehaald om te bekijken wat er zoal opstond.

Tja...

en nog eens tja...

Wonder boven wonder hij deed het maar... Totaal geen wilde dieren, wel vele foto's van onszelf.

De camera hing veel te hoog en het aller domste was dat wij ons niet bewust waren dat we er zelf telkens opkwamen. Bovenstaande foto's zijn nog de meest 'normale', op vele staan we erg belachelijk. Wij hebben er wel heerlijk om gelachen om de vele gekke foto's, maar totaal geen wild.

De camera ligt nu even binnen, maar binnenkort hangen we hem even ergens anders op... dan verwacht ik toch wel zeer spectaculaire foto's.

Ons hekwerk...

Ons hek is deels omgevallen.

Dat het er aan zat te komen wisten we wel, maar... niet nu al. We hadden er net kerstverlichting ingemaakt. Helaas...sommige palen waren enorm verrot.

Gelukkig hebben we een mooie tijd kunnen genieten van ons zelfgemaakt hekwerk van bijelkaar gezocht afvalhout.

Nu weer wat nieuws bedenken, ook weer leuk... maar eerst wat paaltjes in de grond gezet zodat de kerstlampjes, nadat ze gerepareerd waren, er weer konden hangen.

Volgens mij had ik trouwens nog niet vermeld dat onze auto wat kuren vertoonde.

Tijdens de terugreis, vanuit Nederland, was er nog niets aan de hand totdat we zeer vlakbij ons huis waren... alarmlampje ging aan : storing in de motor.

Gelukje bij een ongeluk : we waren gelukkig net met ons allen thuis (twee honden, waarvan 1 maar amper lopen kan, twee katten, wijzelf en een dik gevulde aanhanger). Moet je toch niet echt aan denken dat je halverwege de reis stil komt te staan. Wel al vaker meegemaakt, maar destijds hadden we de katten nog niet bij ons en konden de honden nog gewoon lopen.

De volgende dag had Henk gelijk een afspraak met de garage gemaakt, daar kon hij de week daarop terecht.

Vriend van ons mee, op naar de garage in Vichy. Daar aangekomen bleek dat er een afspraak gemaakt moest worden. Henk zeggen dat hij de week daarvoor een afspraak gemaakt had. Jaja... dat klopte. Dat was een afspraak om langs te komen voor een afspraak. Raar... Al met al kon de auto daar pas ergens halverwege december gemaakt worden.

Na wat rond bellen kon Henk uiteindelijk een weekje later in Lapalisse terecht, gelijk doorgereden en de auto daar gelaten voor reparatie. De auto is ondertussen weer klaar en de portemonnee een heel stuk lichter.

Gelukkig konden we een auto van onze vriend lenen, zodat we hier niet geheel zonder vervoer zaten.

Hier ben je gewoon aangewezen op een auto. Toch eens overwegen om zelf hier een tweede auto neer te zetten.

Ons tijdelijke vervoermiddel, erg fijn.

Nog een ergernis, nu ik dan toch even bezig ben.

Gif...

Op het weiland achter onze brievenbus, daar waar altijd koeien stonden, is de boer even flink bezig geweest met gif spuiten. Nog geen idee waarom of wat daarvan de bedoeling is. Wel is het weiland plots, in plaats van mooi groen, een dorre gele vlakte geworden. Een vlakte waar geen levend spinnetje of dergelijke meer te bekennen is.

Onbegrijpelijk zo iets, want laten we wel wezen dat gif trekt de grond in en komt zo ook in de omliggende stroompjes terecht. Triest, gelukkig staat ons huis ietwat hoger, maar desondanks een treurig gebeuren en ik begrijp ook niet dat zo iets vandaag de dag nog steeds geoorloofd is.

Vele hectares dor geel land, wat ooit een mooi groen weiland was. 

Afgelopen week nog enkele foto's gemaakt van de laatste mooie herfstkleuren vlakbij ons huis, want helaas laten de bomen nu in rap tempo hun bladeren vallen vanwege de vorst.

De mooie herfstkleuren...

De aller laatste herfstfoto van dit jaar...

Het is even wat wit rondom ons huis geweest, wel eventjes leuk maar... gelukkig is het nu weer boven de nul graden en al het wit verdwenen. Zag zelfs dat er alweer 14 graden staat aan te komen, eerst zien uiteraard... maar zou wel erg fijn zijn. We zijn beiden niet echt dol op de winter en kijken altijd uit naar de eerste lentebloeiers. 

Maar goed eerst op naar de Kerstdagen, wij zijn er hier al bijna helemaal klaar voor. Gezellig klein versierd kerstboompje, wat feestverlichting e.d. dus het feest kan beginnen.