Eerst was daar het nest.
Daarna het winterkoninkje.
Het nest werd ingericht.
En plots...
PIEP, PIEP, PIEP...
Drie kleine winterkoninkjes.
Super leuk zou je zo denken en het is ook erg schattig. Moeder winterkoninkje die de gehele dag af en aan vliegt met lekkere hapjes, drie kleine bekjes die schreeuwen om het lekkernijtje.
Maar... het nestje zit vrij laag en vlak naast onze voordeur. Om de haverklap komt er luidkeels gepiep uit en dat horen niet alleen wij... maar ook de honden en de katten.
De gehele dagen sta of zit ik hier op wacht, om honden of katten te waarschuwen. Doembeelden spoken door mijn hoofd : Wat, als ze moeder winterkoninkje pakken. Zie mezelf in gedachten al, met pincetje, ienieminie hapjes voor de 'baby's' zoeken.
's Nachts word ik, badend in het zweet, wakker als ik een klein geluidje hoor.
Hoop van harte dat de PIEPERS snel uitvliegen.
Een bezorgde moeder...
Het nestje zit vlak onder de buitenlamp, tussen de wilde wingerd.
Een beetje een onscherpe foto van twee van de kleintjes.
2 opmerkingen:
Eerst maar eens bedankt voor je aardige reactie!@@@
Graag gedaan Walter, ben ook blij voor jou dat je toekomst er weer wat rooskleuriger uitziet. Weer een eigen plekkie :-)
Een reactie posten