Nieuwe hekjes, verven e.d. April, Mei 2025...

 

Ons huisje tussen de bloeiende bomen.

De meeste bomen zijn al uitgebloeid, momenteel staan de hele vele vlieren in volle bloei.

Bijna juni, momenteel zit ik hier buiten op een heerlijke zonnige vrijdagmiddag, eind mei.

Henk is druk bezig met de schuurdeuren aan het afkrabben en schuren en ik! Ik zit toe te kijken of alles goed gaat.

Al jaren waren wij van plan om de deuren een nieuw laagje verf te geven, maar telkens zagen wij kans om er onderuit te komen... of het regent, of het is te koud, of het is te warm, of... allemaal geldige excuses om het voor ons uit te schuiven. Zijn 63 kleine raampjes, dus dat wordt nog eventjes een klus om het fatsoenlijk in de verf te krijgen.

Foto van afgelopen week, Henk staat er nu wat zonniger bij... maar mag ik geen foto van plaatsen ;-)

Hij is nu ook al wat verder, al het donkergele moet eraf.

Het was dat we al begonnen waren met de deuren, maar anders hadden we weer een goede smoes om het uit te stellen. Een oude paal, waar ons tuinhekje aan vast zit, brak afgelopen week... verrot. Zodoende moest daar gelijk een nieuwe paal in, een heel gedoe. Oude paal eruit, nieuwe paal erin... maar zo simpel gaat dat helaas niet.

De paal aan de rechterkant van het hekje moest vervangen worden.

We hebben een groot deel van de tuin omheind, maar daar moesten ook op enkele plaatsen een opening komen (hekje), zodat we overal wat gemakkelijker langs kunnen. Ondertussen al op twee plekken een hekwerkje gemaakt, er moet nog 1 komen.

Dit hek zit vlakbij de veranda, zo kunnen we wat gemakkelijker naar de vlonder en de aggregaat.

Het andere hek zit onderin de tuin, zodat we daar het bos in kunnen.

Uiteraard zijn we ook nog veel in de tuin bezig.

Soms geeft dat wel wat ergernissen. Poten we bonen, komt er weken later nog niets boven... blijkt dat de bonen gewoon compleet weg zijn (opgegeten). Tomaten, courgettes, pepers... zagen er plots allen wat sneu uit. Heel veel zaad wat simpelweg niet opkomt.

Maar... momenteel eten we bijna dagelijks wat aardbeien uit de tuin, de aardappelen staan er goed bij, we zien de allereerste appels aan de appelbomen (nog kleintjes maar toch...), vele kersen, pruimen en perziken. Of het allemaal daadwerkelijk wat gaat worden dat gaan we nog zien, maar het ziet er al erg leuk uit, al die kleine vruchtjes.

Verder is het momenteel best een bloemenparadijsje, voornamelijk wilde bloemen. Voor de gezelligheid even wat foto's.

Op het weiland staan erg veel bloemen te bloeien.

Ook op La Lunière zit je tussen de bloemen.

Op de veranda staat het vol met slaapmutsjes.

Een gele zee van bloemen op het weiland.

De dotterbloemen en pinksterbloemen.

Helaas zijn ze al flink op hun retour.

Appeltjes, er zitten vele appeltjes aan twee appelbomen.

Een van beide is een wilde appelboom, de ander een goudrenet.

Bij elke stap die je zet op het weiland schiet er van alles weg, voornamelijk spinnetjes en hagedisjes. Prachtig mooi gezicht, alleen wel altijd oppassen geblazen dat we er niet bovenop staan.

Verder zijn we uiteraard al weer een paar keer aan de bbq geweest. Doorgaans wel een bescheiden bbq, met een enkel stukje vlees en voornamelijk een heerlijke salade en stokbrood met kruidenboter.

Ons boefje...

Ah wat ook nog wel leuk is om te vermelden, is dat onze Murretje eindelijk een ietsie pietsie beter luisterd. Doorgaans blijft ze tegenwoordig goed bij ons als ze los is, bijvoorbeeld op het weiland of tijdens het uitlaten. Ze rent nog wel alle kanten op, maar komt als we haar roepen. Werkelijk waar dat ervaren wij als een enorm genot. Dan kan ze tenminste ook heerlijk rennen en zich wat uitleven.

Wel wil ze er soms nog wel eens tussenuit piepen als ze alleen in de tuin is, erg vervelend... maar we hebben goede hoop dat ook dat met de tijd goed gaat komen. Het wordt nog wel wat met onze kleine meid ;-)

Maart 2025...

 

Maart roert zijn staart, dat ging hier ook wel wat op in maart. De ene dag prachtig kortebroeken weer, de andere dag sneeuw. Waarschijnlijk waren ze daarboven zo geschrokken van die winterse melkbeentjes dat ze ervan huilen moesten in de vorm van sneeuwvlokken.

Maart is hier echt wel een vrij drukke buitenmaand, als het weer dan een beetje meezit zijn we doorgaans buiten bezig.

Ook de maand van de hele vele wilde narcissen, die helaas nu op hun retour zijn.

Wel een kleine troost is dat er nu veel bomen in bloei staan, ook bloeien momenteel de vele dotterbloemen, paardebloemen, klaverzuring, longkruidjes, speenkruid etc. etc. Een mooie tijd... LENTE.

Het gekke is, terugkijkend, dat ik mijn best moet doen om te bedenken wat we zoal in maart gedaan hebben. Eigenlijks best wel veel en tegelijkertijd niets spectaculairs.

Onze Murretje was nog even niet lekker. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. Maar goed, twee bezoekjes dierenarts en een bloedonderzoek, evenals wat medicijnen. paar dagen later was ze weer helemaal in orde... even ondeugend als altijd, m.a.w. gewoon weer de oude.

Verder zitten we te overwegen om er nog een stuk bosgrond bij te kopen. We kregen opeens een aangetekende brief, of we belang hebben bij een stuk bosgrond naast ons weiland.

Eerlijk gezegd zitten we niet echt verlegen om meer grond, maar het fijne aan dat stuk grond is dat we dan nog voor jaren hout voor de houtkachels hebben. Niet dat we dan gezonde bomen moeten kappen, iets wat we zelden doen tenzij er een boom op een in onze ogen verkeerde plek staat, maar er staan erg veel zieke en of zelfs dode essen op dat stuk grond.

Momenteel alweer bijna halverwege april. Vorige week prachtig buitenweer, nu helaas een stukje minder.

Eerlijk gezegd niet zoveel te vermelden, dus dan maar even een paar foto's van de afgelopen maand.

De fruitbomen staan buiten in volle bloei, vaak even een paar takken binnen op de vaas.

De perzik in volle bloei, helaas nog nooit vruchten eraan gehad.

Afgelopen week maakte onze Mur ons attend op vervelend bezoek. Zat er een slang bij ons in de tuin, vlakbij huis. Denk dat het een adder is, hij siste behoorlijk. Henk heeft hem gelijk in een grote emmer gedaan en hem elders weer vrijgelaten. Erg leuk om te zien, maar ik moet er niets van hebben. Beetje eng, komt ook omdat ik totaal geen idee heb wat voor slang het is.

De gespleten tong is op de foto leuk te zien in de schaduw ;-)

Muriele vindt het vaak prachtig om overal te rollebollen, vooral op plekken met veel blad. Nou ja, een paardenvijg of andere vieze luchtjes vindt ze ook erg fijn, als ze de kans krijgt rollebolt ze daar ook even lekker in.

Mila kijkt hier even waar gekke Murretje gebleven is.

Tja... loop je de ene dag in korte broek, is het de dag erna plots wit.

Alle narcissen hadden een hoedje.

Gelukkig kunnen ze daar goed over en stonden ze een dag later weer fier overeind.

Op zonnige dagen is het weer druk op het weiland en wipt er tijdens een wandeling van alles weg.

Dagelijks maak ik een ronde over het weiland, altijd weer genieten van alles wat ik dan tegenkom.

Beetje saai, maar ik vind het geweldig... zoals wegvluchtende spinnetjes, gekke soorten torretjes, hagedisjes, vele kleine bloemetjes en momenteel alweer verscheidene vlinders.

Altijd verrassend wat je zoal tegenkomt, zoals bovenstaande tulp.

Eén tulp op zo'n 2 hectare grond, dat terwijl ik er in het verleden -tig bolletjes gepoot heb.

Dus die ene tulp mocht even op de foto, die koester ik.

Tijdens een wandeling hier met de honden, saai... maar niet echt.

Februari 2025...

Februari alweer achter de rug, wat zeg ik... al bijna halverwege de maand maart.

Doorgaans zijn dit de drukste maanden hier : maart, april en mei. De tuinen weer gereed maken, zodat er weer van alles in kan. Zo ook de siertuinen (beetje teveel gezegd maar het moet ook even een naam hebben) wat schoonmaken. Snoeien, harken, wroeten, bramen verwijderen op vele plekken waar we ze het liefst niet hebben.

Vaak als we beginnen slaat de twijfel wel eens toe, zo van : hoe komen we erdoor. Eenmaal bezig zie je de vorderingen en valt het wel wat mee. Al moet ik zeggen dat er hele vele uren, dagen, weken, maanden in gaan zitten.

Vorige maand zijn we een tijdje naar Nederland geweest, ook daar moet altijd het een en ander gebeuren in en om het huis.

Onze zoon woonde een tijdje in ons huis, maar heeft sinds een paar maand elders een huis gekocht samen met zijn vriendin. Dus druk druk druk met verhuizen e.d. en wij druk met ons huis weer een beetje naar onze smaak in te richten.

Uiteraard hebben we hun nieuwe woning even bewonderd. Daar kregen we, onverwacht, groot nieuws te horen. Als alles goed gaat worden wij de komende zomer grootouders, iets waar we helemaal niet meer op gerekend hadden... misschien overwegen om een grijs knotje te nemen ;-)

Ook veel lieve mensen weer even gezien en gesproken, altijd fijn. En bij de tandarts en de mondhygiënist langs geweest, ietwat minder fijn (noodzakelijk kwaad zeg maar gerust). Weer wat nieuwe leesvoer gekocht, altijd even bij boekenwinkels in Nederland struinen als we daar zijn. Winkelen op zich ben ik niet dol op, maar een boekenwinkel vind ik wel om te smullen.

Als roker natuurlijk eventjes de grens (Duitsland) over geweest om een paar honderd euro uit te sparen op tabak. Oké, helemaal niet roken is nog VEEL goedkoper en tevens gezonder.

Weer terug in Frankrijk stonden plots de hele vele narcissen in volle bloei, ieder jaar weer een prachtig gezicht.

Net als in Nederland hadden we hier prachtig weer, helaas nu wat minder.

Henk was vandaag nog even naar La Loge des Gardes, daar was de finish van de wielerwedstrijd Parijs-Nice. Waren ze daar bijna niet aangekomen vanwege regen, hagel en zelfs natte sneeuw onderweg. De koers was een tijdje geneutraliseerd.

Verder gaat het leventje hier gewoon zijn gangetje. Nu eventjes een paar dagen wat kouder, maar we hebben er al even aan kunnen snuffelen hoe het is om heerlijk zonder jas met de honden te lopen en om in t-shirt in de tuin te werken.

Laat de lente maar komen. Ik heb er zin in, jij ook? 🐝

Mila, op ons bergjes weiland...

De honden vinden het ook heerlijk als de deuren de gehele dagen open staan.

Lief...

Even een paar lieve foto's in deze harde wereld van vandaag de dag. Zodat we toch nog een beetje vrolijk het weekend in kunnen gaan.

Het weerzien, na elkaar een kwartiertje gemist te hebben. 

Kusje kusje met de oogjes erbij dicht.

Tegenwoordig moeten we ons soms focussen op dit soort kleine dingen willen we nog een beetje vrolijk en blij zijn.

Wees toch eens gewoon wat liever voor mekaar. Kusje, kusje en een fijn weekend gewenst vanuit Le Pre Bonnet.

Januari 2025

Hoog tijd voor een nieuwe blog.

Even een terugblik op januari, een maand dat we niet te klagen hadden over de zon... die veel aanwezig was. Verder was het ook niet heel erg koud, nou ja...neemt niet weg dat we verlangen naar het voorjaar. Heerlijk de deuren weer de gehele dagen open, koffie drinken tussen de bloemetjes en de winterjas ver weggestopt.

Maar goed, voor nu moeten we het nog even hier mee doen. Zag wel dat de narcissen al boven komen, evenals de sneeuwklokjes. Wel vrees ik dat we dit jaar wat minder bloemen hebben, onze Murretje mag namelijk erg graag overal in de tuin graven. Soms dusdanig dat de bloembolletjes je haast om de oren vliegen.

Afgelopen maand wilden we ook nog eventjes naar Nederland, we hadden daar verscheidene afspraken.

We stonden al helemaal klaar voor vertrek, nog even de laatste rommeltjes opruimen, de tassen waren al ingepakt, de eieren gekookt (lekker voor onderweg), Henk nog eventjes de laatste boodschapjes halen.

Komt hij terug en zegt dat we niet weg kunnen, de auto reed namelijk weer heel beroerd.

Al met al konden we dus niet weg, alle afspraken afgezegd en gelijk de dinsdags erop de auto naar de garage gebracht. Daar zijn ze er even mee bezig geweest, nieuwe bougies en wat bedrading nagekeken.

Helaas na een paar dagen bleek dat dat het ook niet was, de auto reed weer net zo beroerd. Opnieuw naar de garage, weer nagekeken, nieuwe bobine erop.

Durf het bijna niet te zeggen, maar tot nu toe rijdt de auto goed... wel is het vertrouwen een beetje weg. Dus nog even aanzien voordat we naar Nederland vertrekken met de honden en de katten.

Al met al betekende dat wel dat het weken lang geduurd heeft dat we niet echt voor ons plezier weg konden. Wel hadden we tussentijds een auto van de garage, maar ja daar gaan we niet samen met de honden pleziertochtjes mee maken ;-)

Veel thuis dus, afgelopen maand.

Hadden we mooi tijd om alvast weer een nieuwe voorraad hout te zagen, kloven en stapelen voor de volgende winter. Rondom hier in de bossen ligt het vol met omgevallen essen, erg mooi brandhout. Het gekke is dat we het idee hebben dat vele mensen hier in de omgeving geen essen gebruiken voor de houtkachels. Vaak blijven die bomen gewoon liggen. Ze stoken hier volgens mij voornamelijk eiken en beuken. Voor ons wel prettig, er ligt nog voor jaren mooi gratis brandhout... al is het wel altijd veel werk.

Ook zijn we bezig met een stuk grond te omheinen met gaas, voor onze honden. We hadden al een behoorlijk groot stuk omheind, maar willen het nog wat uitbreiden. Ook moeten er op sommige plekken wat hekken komen, die we zelf willen maken. Zodat we gemakkelijk overal heen kunnen.

In eerste instantie vonden we het maar niks om een deel van de tuin te omheinen, maar het bevalt ons nu toch wel. We kunnen nu gewoon de deur voor de honden open doen zonder ons druk te maken dat ze eventueel weg kunnen lopen... nou ja, niet dat we ons totaal niet meer druk maken... dat graven van Murretje is nog wel een dingetje, zo zonde voor al die bloemetjes.

De lange avonden vullen we hier voornamelijk met eten zo rond een uurtje of acht, koffiedrinken, tv kijken als er wat leuks op is, cursus Frans (nog altijd hoop om ooit eens fatsoenlijk frans te leren), spelletjes, boekje lezen etc. etc. Dat alles voor de warme houtkachel.

Verder vergeet ik natuurlijk nog van alles om hier te vermelden, maar terugkijkend denk ik niet dat er veel spectaculaire dingen gebeurd zijn die vermeldenswaardig zijn.

Nog even voor de leuk wat foto's van de afgelopen maand en dat was januari zo'n beetje wel.

Clermont Ferrand, met in het midden de zwarte kathedraal van lavasteen.

Kathedraal Notre-Dame-de-l'assomption

Zo'n twee keer per jaar moeten we met onze Mila naar de dierenkliniek in Clermont Ferrand voor haar ogen. Daar plakken we dan meestal even een leuk uitstapje aanvast. Zo ook ergens begin januari, toen onze auto nog goed reed :-)

Daar hebben we nog een leuke wandeling gemaakt bij de Puy de Dome, waar trouwens nog wat sneeuw lag. Het was al wat te laat om nog helemaal naar boven te gaan, vroeg donker, zodoende zijn we niet helemaal boven geweest.

Ook was het op de top behoorlijk mistig.

Tijdens een wandeling in Châtel-Montagne,

in de verte kun je de Puy de Dome zien. 

Na een stevige wandeling kwamen we uit op een plek met allemaal kruisen.

Het heeft hier de afgelopen maand 's nachts zo af en toe ook nog wat gevroren.

Bovenstaande vos komt met regelmaat op ons weiland.

Een behoorlijke grote vos.

Heerlijk toch, de koeien vlak naast de deur ;-)

Altijd grappig die kleine keuterboertjes.

Muriele geobsedeerd naar de regenpijp kijken.

Daar kwam water uit.

Nieuw spelletje, waterdruppels vangen.

Op bovenstaande foto staan twee zieke essen.

Helaas staan er erg veel zieke essen vlakbij ons. In het begin zie je dat er verscheidene dode takken inkomen, daarna wordt de boom wat oranje van kleur omdat de bast er helemaal af gaat. Vervolgens vallen ze vaak om.

Erg jammer voor de essen, wel fijn voor onze houtvoorraad.

Nieuwe houtvoorraad voor de volgende winter.

De meeste stammetjes zijn al gekloofd, ze zijn ongeveer 1meter lang... dus moeten nog in 3 stukken gezaagd worden.

Er komt nog ongeveer een evengrote stapel bij, zodat we weer genoeg voor de komende winter hebben.

In de koude wintermaanden hebben we overdag twee houtkachels branden, 's avonds brandt er maar één. Dan gaat er best wel veel hout door.

Tot slot,

Leuke wolkjes achter ons weiland.