Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

maandag 23 januari 2012

Goede Voornemens 2012

Eén van de goede voornemens dit jaar in Nederland was consuminderen, waarschijnlijk wel een voornemen van mensen die niet zo'n dik gevulde portemonnee hebben. Want laten we wel wezen ... mensen met dik gevulde portemonnees hoor je hier niet over. Tweeverdieners hoor je niet zeggen: laten we één baan opzeggen en proberen ons met één inkomen te redden door te consuminderen, welnee... maar wel praten over consuminderen. Vraag ik me af... wat doen ze dan met het geld wat overblijft? Gaat dat naar een goed doel? http://www.artsenzondergrenzen.nl/  ofzo? Of naar de minder bedeelden? Of... oppotten?
Dit alles even terzijde... Henk en ik laten het geld altijd lekker rollen, storten maandelijks een habbekratsje op de rekening van enkele goede doelen (om onze schuld af te kopen) en leven er verder altijd goed van (altijd een chronisch tekort). Wel hebben wij keuzes gemaakt, één van die keuzes is... ons bedruipen van één inkomen, een leuk inkomen, maar... we kunnen ons geen gekke sprongen veroorloven... vinden wij ook niet echt noodzakelijk. Dat is onze eigen keuze. Bloemetjes staan bij ons even wat langer op de vaas, zeg maar.
Vanwege onze keus behoren wij tot de categorie... een niet al te dik gevulde portemonnee en bekijken wij altijd waar wij wat op kunnen bezuinigen om de beurs toch een klein beetje gevuld te houden. LEUK... welnee... het lekkerste is als je alles kunt kopen/doen waar je zin in hebt zonder je zorgen te maken. Wel kun je het zo aangenaam mogelijk maken, streven naar een zo AUTONOOM mogelijk leven, streven om je zo weinig mogelijk te laten beinvloeden door de maatschappij, streven om je eigen wegen te bewandelen, etc. etc.
Ons doel met ons huis in Frankrijk is om de vaste lasten daar zoveel mogelijk te drukken, het huis zoveel mogelijk zelfvoorzienend te maken. Dit was niet van den beginne ons doel... maar is zo gegroeid. Hier willen wij de komende tijden/jaren op verder borduren. Kijken hoe we meer stroom opwekken kunnen, kijken hoe we meer water tot onze beschikking kunnen krijgen, kijken of we een eigen moestuin kunnen aanleggen. Ons goede voornemen voor 2012. Een nobel streven toch? Kijken of ons die levenstijl bevalt en of we in een toekomst ons luxe leventje op durven zeggen om ons een zo AUTONOOM mogelijk leven op te bouwen.
Eerlijk gezegd twijfel ik er nog wel aan of ons dat gaat gelukken, daar wij alletwee in zekere zin toch van die luxe-poppetjes zijn en binnen onze keuzes, tot vandaag de dag, nog steeds streven naar meer. Iets wat mijns inziens ook heel menselijk is en wat de mens door de eeuwen heen ook vooruitgestuwd heeft. We zullen zien...

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Cilia en Henk

Beter laat dan nooit maar de beste wensen en dat al die mooie voornemens maar uitkomen, met toch wel een redelijk gevulde beurs!Ook wij proberen( moeten) te minderen, maar ja een beetje luxe is ook niet verkeerd.
Een gezellig etentje en een wijntje drinken vind ik toch wel erg prettig.
Blijf gezond en positief in 2012.
groetjes marja

Cilia zei

Hallo Marja,
Bedankt... en jij ook nog de allerbeste wensen en dat je maar vaak en veel genieten mag in Frankrijk in alle gezondheid.
Haha... lekker eten en drinken staat bij ons hoog genoteerd, al moeten we in een versleten broek met rafelig shirt op een tiendehands stoeltje door het leven. Zogauw we beknibbelen moeten op ons eten denk ik dat het met de positiviteit ook wat gaat afnemen, hahaha.
Groetjes van een nog steeds positieve dame,
Cilia

Cilia zei

Hoi Annette,
Een jaar of zes geleden huurden wij een prachtig huis, met alles erop en eraan, in de Cevennen. Tijdens één van onze wandelingen stuiterden wij op wat zelfgebouwde paalhutjes midden in de ruige natuur. Een jonge man (Leo) vroeg ons of wij zin in een kop thee hadden, uiteraard hadden wij dat. Water (uit een bron, wat met een ezeltje werd opgehaald) werd op een houtvuurtje gekookt. Leo liet ons de paalhutten zien en vertelde ons in goed Engels hoe zij daar met een groep woonden en leefden. Compleet zelfvoorzienend, het beetje geld dat zij hadden, verdienden zij op de markt met het verkopen van eigen gemaakte/gekweekte producten. Prachtmensen met prachtidealen. Terug in ons super de luxe huis, overviel me wel een hypocriet gevoel... tja... Annette, helaas moet ik van mijzelf vaststellen dat ik hypocriet ben, wel doe ik mijn best om zoveel mogelijk mijn eigen weggetje te vinden en mij zo weinig mogelijk te laten beinvloeden door de hedendaagse modegrillen. Trouwens... heb je onze hoekkast gezien? Ai... een IKEA... wel een opgekalefaterde tweedehandse... dat dan gelukkig wel. Maar ik ben het met je eens dat IKEA over het algemeen zeer smakeloos is... weggooi-producten, die super modegevoelig zijn en waar je binnen de kortste keren op uitgekeken bent. Een burgertje van de Mac op een stoeltje van IKEA, hoe fijn kan het leven toch zijn, maar niet heus. Maar gelukkig ieder zijn ding... toch?
Groetjes, Cilia